Stuart Neville
Ο βασιλιάς του ιρλανδικού νουάρ
Ένα από τα πολύ δυνατά χαρτιά στην αστυνομική λογοτεχνία

Ο συγγραφέας
O Stuart Neville (Στιούαρτ Νέβιλ) αναδείχθηκε σε μπεστσελερίστα συγγραφέα με το πρώτο του βιβλίο Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ (Μεταίχμιο, 2010), για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο των Los Angeles Times και με το Grand Prix Καλύτερου Ξένου Αστυνομικού Μυθιστορήματος στη Γαλλία. Έχοντας εργαστεί κατά καιρούς ως μουσικός, καθηγητής, πωλητής, ενώ ήταν και συνιδιοκτήτης μιας εταιρείας multimedia design στη Βόρεια Ιρλανδία, τάραξε τα νερά της αστυνομικής λογοτεχνίας δημοσιεύοντας ένα απόσπασμα από το ανέκδοτο τότε  μυθιστόρημά του στο online περιοδικό Thuglit. Ο θρυλικός λογοτεχνικός ατζέντης Νατ Σόμπελ τον εντόπισε και λίγο καιρό αργότερα το μυθιστόρημα εκδόθηκε. Έκτοτε έχει εκδώσει έξι ακόμα πολύ επιτυχημένα μυθιστορήματα. Τα πέντε από αυτά ήταν υποψήφια για τον τίτλο Theakstons Old Peculier Crime Novel of the Year, ενώ το βιβλίο του Ratlines ήταν στη βραχεία λίστα για το CWA Ian Fleming Steel Dagger. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες μία ακόμα περιπέτεια του επιθεωρητή Λένον με τίτλο Πέπλο σιωπής, ενώ επίσης κυκλοφορούν τα βιβλία: Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ, Συνωμοσία της φωτιάς, Κλεμμένες ψυχές.
Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και τα βιβλία του θα βρείτε στην προσωπικό του ιστότοπο: www.stuartneville.com.

Το πιο πρόσφατο βιβλίο του
Πέπλο σιωπής
Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Σελίδες: 352
Τιμή: 15,50 €

ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Όταν η Ρία Καρλάιλ κληρονομεί το σπίτι του αποξενωμένου αδελφού της μητέρας της, δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη γι’ αυτό που πρόκειται να ανακαλύψει στο ερμητικά κλειστό πίσω υπνοδωμάτιο. Ένα δερματόδετο βιβλίο τής τραβά την προσοχή. Το περιεχόμενό του θα τη σοκάρει: ένα γυναικείο νύχι, μια μπούκλα και μια λίστα θυμάτων δολοφονίας. 
ΕΝΑ ΦΡΙΚΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Τρομοκρατημένη η Ρία, απευθύνεται στο μοναδικό πρόσωπο που πιστεύει ότι μπορεί να τη βοηθήσει: τον παλιό της εραστή, τον επιθεωρητή Τζακ Λένον. Ο Λένον όμως αντιμετωπίζει μια από τις σοβαρότερες κρίσεις στη ζωή του: είναι σε διαθεσιμότητα και περιμένει να περάσει από πειθαρχικό, γιατί σκότωσε σε αυτοάμυνα έναν συνάδελφό του. Η θέση του θα γίνει ακόμα δυσκολότερη καθώς η Ρία βρίσκεται δολοφονημένη και το βιβλίο με τα στοιχεία για τους φόνους εξαφανίζεται.
ΕΝΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΑΣΕΙ
Ενώ η Αστυνομία τον καταδιώκει ως ύποπτο για τον φόνο της Ρία, ο Λένον θα πρέπει να ξετυλίξει το κουβάρι των ένοχων μυστικών στο ημερολόγιο του νεκρού και να φέρει στο φως μια συνωμοσία που έμενε θαμμένη εδώ και πολλές δεκαετίες.

Καλογραμμένο με σφιχτοδεμένη πλοκή, ενδιαφέροντα κεντρικό ήρωα, ωραία σκιαγραφημένους χαρακτήρες, γεμάτο δράση, σασπένς, πολιτικούς υπαινιγμούς και ρεαλιστική βία, το νέο μυθιστόρημα του Neville θα σας κάνει να διαβάζετε ασταμάτητα τις σελίδες. Η φειδωλή αλλά γεμάτη αποχρώσεις πρόζα του δίνει ιλιγγιώδη ώθηση στην πλοκή χτίζοντας σύνθετους χαρακτήρες με τη δεξιοτεχνία που χαρακτηρίζει έναν κορυφαίο συγγραφέα θρίλερ. Ο ιρλανδός συγγραφέας φαίνεται πως ανήκει πλέον στο βαρύ πυροβολικό της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας.

«Αυτό το συναρπαστικό θρίλερ είναι το καλύτερο έργο του Neville μέχρι σήμερα».
Sunday Mirror

«Με τη ζωηρή και γρήγορη γραφή του, το μυθιστόρημα έχει μια άγρια ειλικρίνεια που επιβεβαιώνει τη θέση του Neville στην πρώτη εθνική των συγγραφέων αστυνομικού».
The Spectator

«Ο τύπος ξέρει να γράφει».
James Ellroy, συγγραφέας

«Η απαράμιλλη πρόζα του Neville και η ικανότητά του να μπαίνει στο μυαλό του κάθε τρελού κάνει κάτι που θα μπορούσε να είναι ένα υπερβολικά μελοδραματικό θρίλερ, πολύ πιο σύνθετο και τρομακτικό. Η βάναυση πλοκή και η ικανότητά του να  κλιμακώνει την ένταση σχεδόν σε κάθε σκηνή οδηγεί στο συνεχές γύρισμα τον σελίδων ως το ανατριχιαστικό φινάλε. Ένα αριστουργηματικό, ψυχολογικό θρίλερ».
Herald Scotland

Η Βάσια Τζανακάρη, μεταφράστρια των βιβλίων του Stuart Neville, μας συστήνει τον συγγραφέα:
Ο Στιούαρτ Νέβιλ γεννήθηκε το 1972 στο Αρμά της Βόρειας Ιρλανδίας. Σπούδασε στο Μπέλφαστ και ζει λίγο έξω από αυτό. Αναφέρω τα τοπωνύμια αυτά, καθώς ο τόπος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα βιβλία του – όπως συμβαίνει, άλλωστε, συχνά στα αστυνομικά μυθιστορήματα: οι πόλεις είναι ζωντανές, αποτελούν και οι ίδιες κεντρικούς ήρωες, όπως επί παραδείγματι το Εδιμβούργο στα βιβλία του Ράνκιν, το Λος Άντζελες για τον Τζέιμς Έλροϊ κ.ο.κ. Έτσι και για τον Νέβιλ, η Βόρεια Ιρλανδία, και ιδίως το Μπέλφαστ, παίζουν καθοριστικό ρόλο στο έργο του. Το Μπέλφαστ όμως δεν είναι μια πόλη σαν όλες τις άλλες. Σκληρή και βίαιη, φέρει για τους περισσότερους αρνητικές συνδηλώσεις που αφορούν την ιστορία της πόλης και κυρίως τη σύγκρουση καθολικών και προτεσταντών, αν και  στην ουσία μιλάμε για πολιτική σύγκρουση, εθνικιστών-ενωτικών. Οι λεγόμενες Ταραχές ξεκίνησαν στη Βόρεια Ιρλανδία τη δεκαετία του ’60 και εντάθηκαν τη δεκαετία του ’70 (χαρακτηριστική η Ματωμένη Παρασκευή του 1972) με τον σχηματισμό παραστρατιωτικών ομάδων και από τις δύο πλευρές. Τα θύματα ανήλθαν στις 3.500 περίπου και οι ειρηνευτικές διαδικασίες κράτησαν σχεδόν τριάντα χρόνια, καθώς επιτυγχάνονταν σταδιακές συμφωνίες.
Αυτό ήταν το πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο που μεγάλωσε ο Στιούαρτ Νέβιλ και επηρέασε τα γραπτά του, και περισσότερο τα πρώτα του βιβλία. Το πρώτο του βιβλίο, Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ, κυκλοφόρησε το 2009. Ο κεντρικός ήρωας, ο Τζέρι Φέγκαν, ύστερα από σχεδόν τριάντα χρόνια ως εκτελεστής του ΙΡΑ, ζει διαταραγμένος και αλκοολικός, πλην όχι μόνος. Τον συνοδεύουν δώδεκα φαντάσματα, φαντάσματα ανθρώπων που έχει σκοτώσει, υποδεικνύοντάς του να σκοτώσει όλους όσοι είχαν διατάξει τις εκτελέσεις τους ή τις ενέργειες που επέφεραν τον θάνατό τους. Ο Φέγκαν εμφανίζεται και στο δεύτερο βιβλίο του Νέβιλ, τη Συνωμοσία της Φωτιάς, το οποίο κινείται στο ίδιο ύφος, αν και εστιάζει περισσότερο στους χαρακτήρες: τον Φέγκαν, τον Ταξιδιώτη που είναι ταγμένος να τον σκοτώσει και έναν αστυνομικό – ο ρόλος του αστυνομικού Τζακ Λένον, που εμφανίστηκε και στο προηγούμενο βιβλίο, μεγαλώνει. Ο Νέβιλ εισάγει πολύ προσεκτικά τους ήρωες που θα χρησιμοποιήσει ως κεντρικούς στα επόμενα βιβλία του. Πράγματι, ο Λένον εμφανίζεται στα δύο επόμενα βιβλία του Νέβιλ, Κλεμμένες ψυχές και Πέπλο σιωπής, ως κεντρικός ήρωας. Έτσι από έναν τυπικά «κακό» ήρωα περνάμε σε έναν τυπικά «καλό». Ο Νέβιλ όμως δεν είναι των τύπων.
Αυτό που κάνει τους ήρωές του ενδιαφέροντες είναι το ότι δεν είναι μονοδιάστατοι. Ο Φέγκαν είναι δολοφόνος αλλά αυτό είναι κάτι που στην πορεία το ξεχνάς: η ευαισθησία και η πολύπλοκη ψυχοσύνθεση που αριστοτεχνικά αφήνει ο Νέβιλ να διαφανεί τον καθιστά εξαιρετικά συμπαθή και ως μυθιστορηματικό ήρωα αξέχαστο – μέχρι και το όνομά του είναι καλό, το έχουν αυτό μερικά ονόματα. Ο Λένον πάλι, αν και αστυνομικός, εκπροσωπώντας τυπικά τη νομιμοφροσύνη, απέχει πολύ από το να είναι άγιος. Εγκατέλειψε την έγκυο σύντροφό του, δεν ενδιαφέρθηκε για το παιδί του παρά μόνο όταν αναγκάστηκε να το φροντίσει, είναι καθολικός ενώ το σώμα της αστυνομίας στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από προτεστάντες, η οικογένειά του τον θεωρεί προδότη και κόβει κάθε σχέση μαζί του, είναι γυναικάς, ένας ήρωας σκάρτος. Ο ίδιος ο Νέβιλ έχει πει σε συνέντευξη πως του κάνει εντύπωση ότι οι αναγνώστες είναι πρόθυμοι να συμπαθήσουν τον Φέγκαν κι ας είναι δολοφόνος, ενώ δεν συγχωρούν τον Λένον που είναι γυναικάς. Κι αυτός ο σκάρτος ήρωας όμως έχει ψήγματα ηθικής μέσα του, προσπαθεί να κάνει το σωστό, όχι πάντα πετυχημένα. Ο Λένον δεν έχει τη μοναδικότητα του Φέγκαν (όπως θα καταλάβατε κι εγώ συμπαθώ τον δολοφόνο Φέγκαν περισσότερο από τον Λένον, από την άλλη όμως είναι ο πρώτος ήρωας, το πρώτο βιβλίο που μετέφρασα οπότε ίσως και να είμαι λίγο προκατειλημμένη). Ο Λένον έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά των ηρώων αστυνομικών μυθιστορημάτων. Είναι τσακισμένος, έχει κάποια «κακή συνήθεια», εν προκειμένω μια ροπή προς τον αγοραίο έρωτα, είναι μόνος, έχει μια κόρη. Ο Νέβιλ παίρνει πολυχρησιμοποιημένα υλικά αλλά με το ιδιαίτερο ταλέντο του καταφέρνει να τα κάνει ξεχωριστά.
Στις Κλεμμένες ψυχές και στο Πέπλο σιωπής o Λένον βρίσκεται αντιμέτωπος με δυο τελείως διαφορετικές υποθέσεις. Το πρώτο βιβλίο κλείνει το μάτι στον υπόκοσμο που παρελαύνει στα παλιότερα βιβλία του Νέβιλ –μια κοπέλα θύμα trafficking προσπαθεί να γλιτώσει από τη φυλακή της–, αλλά εισάγει κι έναν serial killer. Στο Πέπλο σιωπής επιστρέφει σε γνώριμα πολιτικά λημέρια, όπου το παρελθόν έρχεται να στοιχειώσει την οικογένεια ενός γνωστού πολιτικού. Ο Λένον αυτή τη φορά βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία όπου θεωρείται ένοχος ο ίδιος και προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια για να σωθεί. Ο Νέβιλ για άλλη μια φορά καταφέρνει με μαεστρία να αναδείξει τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και τη ζωή του υποκόσμου, σε εντυπωσιακή αντίστιξη με την καθημερινότητα ενός συνηθισμένου κατοίκου του Μπέλφαστ ο οποίος αγνοεί αυτές τις πραγματικότητες που εκτυλίσσονται γύρω του. Στο Πέπλο σιωπής ο Νέβιλ εισάγει την καινούργια του ηρωίδα, την επιθεωρήτρια Σερίνα Φλάναγκαν, η οποία αποκτά κεντρικό ρόλο στα επόμενα βιβλία του και έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο πειστικές γυναίκες-αστυνομικούς στην αστυνομική λογοτεχνία.
Οι ιστορίες του Νέβιλ έχουν γερά θεμέλια: εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πλοκή, καλοδουλεμένη ιστορία, στιβαρούς ήρωες, πολιτικό-ιστορικό φόντο. Όλα αυτά, βέβαια, θα μπορούσαν να μένουν μετέωρα αν ο συγγραφέας δεν είχε την πένα που έχει. Ο Νέβιλ «τσεκάρει» όλα τα κουτάκια του καλού αστυνομικού, έχει ταλέντο, έχει γνώση του κόσμου, έχει χιούμορ. Τα βιβλία του είναι σκοτεινά και βίαια, αλλά ταυτόχρονα αφήνουν να διαφανεί η ευαισθησία και η συμπάθεια του συγγραφέα για τα βάσανα των ανθρώπων στον ήδη βασανισμένο τόπο του. Γι’ αυτό και όταν διαβάζεις Νέβιλ, δεν έχεις την αίσθηση ότι διαβάζεις απλώς ένα αστυνομικό μυθιστόρημα: αντικρίζεις κατάματα το παράξενο, σκοτεινό, πληγωμένο μα και περήφανο πρόσωπο της Βόρειας Ιρλανδίας.