Η Πένι (Πενέλοπε) Σάρεϊ, μια Ελληνοβρετανίδα με καταγωγή από τη Σμύρνη, ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Το 2021, σχεδόν εκατό χρόνια μετά την Καταστροφή της Σμύρνης, η Πένι πραγματοποιεί το πρώτο της ταξίδι στην προγονική Σμύρνη, ένα ταξίδ...

Ένας άντρας που περνάει τη ζωή του στιγματισμένος από τη μοίρα στην άκρη του λόφου. Μια μητέρα που αφιερώνεται στη γεμάτη αντιξοότητες πορεία της οικογένειάς της. Ένας γιος που ψάχνει τον μικρό του αδερφό στην άλλη μεριά του κόσμου. Ένα πολυστρω...

Οι γραφές αυτές λοιπόν είναι αποτέλεσμα της πρώτης καραντίνας, του πρώτου εγκλεισμού. Και μιλάνε, εκτός από τον φυσικό εγκλεισμό, το «μένω μέσα» δηλαδή που επεβλήθη, μιλάνε για εγκλεισμούς «αόρατους», ας το πω έτσι, που επιβάλλουμε μόνοι μας ...

Η εμβληματική αυτοβιογραφία της Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, την οποία η συγγραφέας δεν είδε ποτέ δημοσιευμένη, καθώς την έκδοσή της ανέλαβε χρόνια μετά τον θάνατό της ο γιος της, πλαισιωμένη από εισαγωγή και σχόλια της Κατερίνας Σχινά. Πολύ...

Η νεαρή δημοσιογράφος Ηλέκτρα Μακρή φτάνει στον Κόχυλα, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της μέσα Μάνης για το αφιέρωμα στο βραβευμένο αρχοντικό που λειτουργεί ως πολυτελές ξενοδοχείο. Η ξενάγηση στο μικρό Μουσείο από τους ιδιοκτήτες, οι κουβέντες ...

Την ανθολόγηση από το πλούσιο διηγηματικό έργο του συγγραφέα έκαναν οι Αλέξης Ζήρας, Ελισάβετ Κοτζιά και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου.

Σαράντα μικρά κείμενα για τον άνθρωπο, το τιποτένιο και ταυτόχρονα τεράστιο ή και τερατώδες αυτό ον εντός του οποίου κατοικούν το κακό και το καλό σε διαφορετικές, βέβαια, κάθε φορά αναλογίες. Στις μικρές αυτές ιστορίες οι ανθρώπινες φιγούρες, π...

Διαβάζοντας το Βιογραφικό Λεξικό της Θεσσαλίας, ο συγγραφέας ανακαλύπτει ότι ο προπάππος του ήταν εκείνος που κρατούσε το ταμείο του Καραϊσκάκη και μάλιστα τον αναφέρει στη διαθήκη του. Ο Κώστας Ακρίβος στήνει ένα μυθιστόρημα που δεν είναι ακριβ...

«Στην Ανθολογία περιέλαβα μεμονωμένα ποιήματα, άλλα περίφημα και άλλα όχι τόσο γνωστά, όμως σημαντικά και καλοφτιαγμένα, άλλα σύντομα και άλλα πιο μακροσκελή, ποιήματα επίσης που έγιναν τραγούδια, τραγούδια που γράφτηκαν από κάποιους ποιητές, αλ...

Σε κάποιους τόπους, οι άνθρωποι έστηναν γύρω από τους τάφους πέτρες σε σχήμα καραβιού, πέτρινα πλοία για να πάνε τους νεκρούς στον άλλο κόσμο. Για τους ζωντανούς, τα πλοία αυτά γίνονταν τόποι συνάντησης και τελετουργίας. Τα διηγήματα αυτής της σ...

Από τον Γράμμο έως τον covid-19: οκτώ δεκαετίες με πετάγματα και εκτροχιασμούς, όλες ιδωμένες μέσα από ισάριθμες εικόνες που ο συγγραφέας ανακαλεί περισσότερο ως κεντρίσματα, παρά ως μαρτυρίες. Από την επίσκεψη του Αϊζενχάουερ στην Αθήνα (1959),...

Από τον Γράμμο έως τον covid-19: οκτώ δεκαετίες με πετάγματα και εκτροχιασμούς, όλες ιδωμένες μέσα από ισάριθμες εικόνες που ο συγγραφέας ανακαλεί περισσότερο ως κεντρίσματα, παρά ως μαρτυρίες. Από την επίσκεψη του Αϊζενχάουερ στην Αθήνα (1959),...

Μωρό μου, όπως βλέπεις, ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσω κι εγώ αυτή την κοινότοπη κι ανούσια και φθαρμένη προσφώνηση...ως εκεί έφταναν οι φιλοδοξίες σου... το «κερασάκι» μου δεν σ’ άρεσε, σου έπεφτε πολύ εξωτικό, οπότε…Οπότε, μωρό μου, όλα άρχισαν ...

Είναι φορές που επιζητώ αυτές τις πυκνές διαδρομές του νου, όχι τόσο για να κυλήσω προς τα πίσω όσο για να κατανοήσω όλον αυτό τον φόρτο συναισθήματος για έναν ευρύτατο χάρτη που με ορίζει. Και που μέσα σε αυτόν υπάρχουν όλα όσα με έφτιαξαν και ...

Η µέρα της αναχώρησης πλησίαζε κι ένιωθε πως όλα µέσα της της έδιναν, µε το χαρακτηριστικό της επείγουσας ανάγκης, την ώθηση να πραγµατοποιήσει αυτή της την επιθυµία. Υπήρχαν σηµάδια για την αναγκαιότητα αυτού του ταξιδιού, σηµάδια που δεν έπρεπ...

Θα ’θελα τώρα να κοιμηθώ... Αλλά σε παρακαλώ μη με ξεχάσεις... Να 'χεις πάντα στον νου σου πως όλα ετούτα που σου είπα είναι αληθινά, είναι βγαλμένα μέσα απ’ τα βάθη της ψυχής μου... Και πως σ’ τα διηγήθηκα εγώ...Εγώ, ο Στρατής Δούκας. Από τα...

Είμαι ένας λεπρός αποσυνάγωγος, αυτό είμαι. Ο άντρας που τον βλέπεις τυχαία στον δρόμο και κατεβάζεις το κεφάλι για να μη σε χαιρετήσει. Είμαι αυτός που φοβούνται τα παιδάκια τη νύχτα· και τη μέρα. Είμαι εγώ που ποτέ δεν θα με καλέσεις για ένα π...

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ Στα χρόνια που το Πόρτο Λεόνε, όπως αποκαλούσαν οι Ενετοί τον Πειραιά, αρχίζει να αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σηµαντικότερα λιµάνια της Μεσογείου, ο Αντώνης Βαµβακάς χτίζει µια αυτοκρατορία κά...

Στου κανενός τη χώρα τίποτα δεν σκιρτά. Μόνον απέραντες φυτείες του ύπνου και μια πηχτή αδιαπέραστη σιωπή… Στην 7η ποιητική συλλογή του ο Στάθης Κουτσούνης αναμετριέται με το άγνωστο, επιχειρώντας να ιχνογραφήσει τις σκοτεινές πλευρές του φωτός...

Η φαντασία μου δεν είχε όρια αλλά η πόλη είχε κι εγώ ήθελα να φύγω. Φοβόμουν ότι θα παγιδευόμουν για πάντα εκεί. Ήμουν πολύ μικρή για να ξέρω ότι όλες οι πόλεις τελειώνουν έτσι και τις ζήσεις στο πετσί σου, έτσι κι ο χάρτης τους γίνει στάμπα στη...

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά. Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας. Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ...

Ένα βιβλίο ντοκουμέντο: αληθινοί άνθρωποι αφηγούνται τις ιστορίες τους και ζωντανεύουν μια χώρα και μια εποχή. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πρώτοι στην οικογένειά τους που πήραν πτυχίο, το «χρυσό βραχιόλι», και άλλαξαν ζωή. Το οικογενειακό απωθημ...

Το βιβλίο συμπεριλαμβάνεται στη βάση συγγραμμάτων Εύδοξος (κωδικός βιβλίου: 94644280). Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα, τα περιεχόμενα και το οπισθόφυλλο εδώ. Επετειακή έκδοση στην οποία περιλαμβάνονται τα 154 ποιήματα του καβαφικού «...

Μόλις του το είπα εκείνος αγρίεψε: «Καλά, εγώ σε σπουδάζω για να πάρεις έναν αμόρφωτο;». «Είναι καλό παιδί». «Σπίτι δικό του έχει;» «Νοικιάζει. Στην Αθήνα». «Λεωφορείο δικό του;» «Όχι». «Παιδί μου, έχεις καθόλου μυαλό στο κεφάλι σου; Οδηγ...