Αρκετή δόση τρέλας κουβαλάει ο συγγραφέας και την ίδια, ίσως και περισσότερη, δόση τρέλας πρέπει να έχει ο αναγνώστης που θα θελήσει να υλοποιήσει αυτά που προτείνει το βιβλίο. Απευθύνεται σε όσους αρέσει το ρίσκο ενώ με πολύ χιούμορ μας προτείνει να ζήσουμε εμπειρίες όπως να παρακολουθήσουμε την έκρηξη ενός ηφαιστείου, να κάνουμε μπάντζι-τζάμπινγκ ή να ζήσουμε για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέσα σε ένα φορτηγάκι. Το βιβλίο έχει αρκετή πλάκα, γιατί για καθένα πράγμα που προτείνει ο Ρίτσαρντ Χορν ζητεί να απαντήσει ο αναγνώστης και με ποιον τρόπο το κατόρθωσε, συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα-ερωτηματολόγιο που βρίσκεται στις δεξιές σελίδες του βιβλίου.  

Πολύ πρωτότυπος οδηγός για όσους ενδιαφέρονται και θέλουν να απολαύσουν τη ζωή τους, για όσους δεν φοβούνται να πάρουν ρίσκα και να πραγματοποιήσουν τα πιο τρελά τους όνειρα. [...] Γραμμένο με χιούμορ, μας καλεί να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας καθώς, ξεφυλλίζοντάς το, συνειδητοποιούμε πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε και ίσως ποτέ δεν τα είχαμε σκεφτεί. Το μήνυμα του συγγραφέα είναι να μη φοβόμαστε να ρισκάρουμε, καθώς η τύχη πάντα ευνοεί τους τολμηρούς. Ένα «έξυπνο» βιβλίο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.  

Ένα χιουμοριστικό χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι ότι τσουβαλιάζει μαζί, βάζοντας έτσι σε ίδια μοίρα, πολύ ανόμοια και ανισοβαρή πράγματα. Πρόκειται για [...] εξόχως αποτελεσματική μέθοδο διακωμώδησης και απομυθοποίησης. [...]
Πέραν του σαρκαστικού παιχνιδιού συγγραφέα-αναγνώστη, υπάρχει κάτι άλλο, πιο βαθύ σε τούτο το βιβλίο. [...] Ο Ρ. Χορν, λοιπόν, αυτοσαρκάζεται αλλά και σατιρίζει ποικιλοτρόπως την εποχή μας, τον κόσμο στον οποίον ζούμε: αρχίζοντας από τη συλλογική πλέον μανία να γράψουμε μπεστ-σέλερ και καταλήγοντας στο ίδιο το ύφος των κειμένων με τα οποία καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι, συμπληρώνοντας ονοματεπώνυμο, επάγγελμα και ΑΦΜ, γεμίζοντας πλείστα όσα τετραγωνάκια με πλήθος πληροφοριών περί του εαυτού μας, ακολουθώντας ευλαβικά λογιών λογιών οδηγίες. Και καθώς γράφω την τελευταία αυτή σημαδιακή λέξη, μου έρχεται κατ’ ευθείαν στο νου το υπέροχο βιβλίο τού Ζ. Περέκ «Ζωή: Οδηγίες χρήσης». [...] ο Χορν τρόπον τινά συναντιέται με το σκωπτικό ύφος και το κειμενικό απρόσμενο της ομάδας αυτής. Προχωρώντας ακόμα πιο πέρα στην ολισθηρή ατραπό των συνειρμών μου, θα τον χαρακτήριζα διασταύρωση σε OULIPO και Monty Pythons […], με μια γενναία δόση «πιασάρικων» δημοσιογραφικών-εικονογραφικών τεχνασμάτων και τεχνοτροπιών.
Η μετάφραση της Ε. Χριστοπούλου τα καταφέρνει και μας μεταφέρει το (ελαφρώς μαύρο, στιγμές στιγμές) βρετανικό χιούμορ που διαπερνάει αυτό το βιβλιαράκι-χάπενινγκ.