Μυθιστόρημα καθαρού αισθητισμού, φαντασιακής περιπλάνησης, υπαρξιακής αναζήτησης, ένα βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Kuenstler-roman, καθώς παρακολουθεί την πνευματική, δημιουργική και συναισθηματική ωρίμανση του καλλιτέχνη (ζωγράφου) ήρωά του. Πυκνή και ιδιαίτερα προσωπική, πότε πότε ιδιαίτερα ερμητική, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να ολισθήσει στην επιτήδευση, η αφήγηση παρακολουθεί τον ήρωα να μετατοπίζεται διανοητικά στο χρόνο και σωματικά στο χώρο υπό τη σκιά τριών ξεχωριστών γυναικών και ενός σαξοφωνίστα. Ρέικιαβικ, Αθήνα, Τελ Αβίβ, Βιέννη, Στοκχόλμη, Αντβέρπη (ή μήπως Αμβέρσα;) είναι οι σταθμοί ενός εσωτερικού, μεταμορφωτικού ταξιδιού.