018.bookpress.gr

Βαθιά, σαρωτικά, κυκλωτικά ανθρωποκεντρική, με τρόπο που αγκαλιάζει στις ιστορίες της τους ανθρώπους που διαφέρουν, που βοούν, που βάλλονται, που λησμονούνται, που προσφέρουν και προσπερνιούνται, που άγονται αλλά δεν φέρονται, που δονούν και ενδιαφέρονται, που αγαπούν και δεν ολιγωρούν, που παραχωρούν αλλά δεν παραχωρούνται, που αναποδογυρίζουν τον κόσμο αλλά δεν αναποδογυρίζονται. Η γραφή της, δεητική στην αλληλεγγύη, το μαζί και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, άμεση, ονειρική, εγκαρδιωτική…
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέντευξη.

Πολύ εύστοχα η συγγραφέας έχει διαλέξει να αφηγηθεί την ιστορία αυτών των μεγάλων μουσικών από τα παιδικά τους χρόνια. Οι μικροί αναγνώστες αμέσως συνδέονται με τον μικρό Χατζηδάκι, ταυτίζονται με τη μικρή Κάλλας και έτσι το πρώτο στοίχημα έχει κερδηθεί.
Διαβάστε ΕΔΩ όλο το κείμενο.

Η Δαρλάση εκλαμβάνει ένα στιγμιότυπο από την -άγνωστη κατά κύριο λόγο- παιδική ηλικία του βιογραφούμενου μουσικού και αναλύει διεξοδικά τις σκέψεις και τα συναισθήματα του προσώπου, όχι μόνο τα γεγονότα. Έτσι αποτυπώνει μοναδικά την περιγραφόμενη στιγμή στον χρόνο και, παράλληλα, μας προτρέπει να ξαναδούμε τις μεγάλες αυτές προσωπικότητες με μια ματιά που δεν έχουμε ρίξει ποτέ: μέσω των ματιών ενός μικρού παιδιού.
Διαβάστε ΕΔΩ όλο το κείμενο.

«Όταν γράφεις για παιδιά και νέους το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς παρά να είσαι όσο πιο ειλικρινής γίνεται και παράλληλα να μη νοσταλγείς. Τα παιδιά δεν νοσταλγούν, η ζωή είναι μπροστά τους. Θα πρέπει λοιπόν να είσαι απαλλαγμένη από την όποια νοσταλγία σου. Θα πρέπει να μπορείς ν’ αντικρίζεις τον κόσμο με όσο γίνεται πιο καθαρό και ανάλαφρο βλέμμα – ακόμα και όταν αναφέρεσαι σε πιο δύσκολα θέματα».
Συνέντευξη