[Το βιβλίο] είναι ιδανική καταγραφή του «άπιαστου» δαίμονα της πόλης, μια βιογραφία της πρωτεύουσας της Τοσκάνης, παρά ένα οδοιπορικό στην Ιστορία και το παρόν της. Η Φλωρεντία που αντικρίζει ο αμερικανός συγγραφέας είναι ένα σαγηνευτικό σύνολο εικόνων που περιέχουν τη σκιά του Μιχαήλ Άγγελου όσο και των ανυπόμονων τουριστών ανάμεσα στα καντούνια, στα μνημεία, στα επιβλητικά κτίρια, στα μουσεία με τους μοναδικούς αναγεννησιακούς θησαυρούς της. Όσοι την έχουν επισκεφθεί, αλλά και εκείνοι που την ονειρεύονται εξ αποστάσεως συμφωνούν αμέσως με την αίσθηση του Ντέιβιντ Λίβιτ: «Η υπόσχεση ενός πεπρωμένου που αγγίζει τα όρια του ερωτικού από τη μια και του καλλιτεχνικού από την άλλη μοιάζει να συνδεόταν πάντοτε στενά με τη Φλωρεντία στο θυμικό του ξένου, τραβώντας τον στην πόλη, όχι απλώς για να δει αλλά για να είναι ή να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό που ήταν ήδη...».  

Υπάρχουν πόλεις που αφήνουν την ανεξίτηλη αύρα τους στους ανθρώπους. Η Φλωρεντία είναι μια από αυτές, που επηρέασε συγγραφείς, κορυφαίους ζωγράφους και καλλιτέχνες. Στο βιβλίο του αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Λίβιτ Φλωρεντία, Μια ιδιάζουσα περίπτωση αποτυπώνεται αυτή η διασύνδεση της ιταλικής πόλης με γνωστές προσωπικότητες. Πίσω από τις επιβλητικές προσόψεις των ιστορικών κτιρίων της Φλωρεντίας ο Ντέιβιντ Λίβιτ διερευνά τη γοητεία της αναλύοντας τις κινηματογραφικές και τις λογοτεχνικές αποτυπώσεις της, τις ιδιαίτερες ιστορίες των προσωπικοτήτων που σημάδεψαν την πρόσφατη διαδρομή της, το ρόλο που παίζουν οι καλλιτεχνικοί της θησαυροί […]  

[...] έπεσα πάνω στη «Φλωρεντία» του Ντέιβιντ Λίβιτ (εκδ. Μεταίχμιο) σε μετάφραση του Γιώργου Τζήμα. Στη Φλωρεντία-πορτρέτο γραμμένη από έναν Αμερικανό που θυμόμουν αμυδρά ως «γκέι» γραφή από τη «Χαμένη γλώσσα των γερανών» πριν από κάμποσα χρόνια. Τον ξαναβρήκα τώρα στα καλύτερά του να ανατέμνει με μορφή παράδοξου αισθηματικού οδηγού τα της Φλωρεντίας. Και η Τοσκάνη να αναδιπλώνεται μέσα από θαύματα, από καλλιτεχνήματα και πολυτελή παμπάλαια κουτσομπολιά για τους αγγλοφλωρεντινούς έποικους συγγραφείς ή λόγιους ή απλά αυτοεξόριστους κοσμικούς φίλων άλλων φίλων με πιστοποιητικά γραφικών φρονημάτων. Έπεσα με τα μούτρα στο «ξεκοίλιασμα» αυτής της συγκεκριμένης φλωρεντινής κοινωνίας, αλλά και στους έρωτες που εμπνέει η Φλωρεντία μέσα απ’ την υγρή της ιστορία και τη λασπερή γοητεία των νερών του Άρνου, πανέτοιμου να ασεβήσει σε μνημεία και καλλιτεχνήματα αν το φέρει η περίσταση.
Θυμήθηκα τα κουνούπια που με κατέτρωγαν κάποτε σ’ ένα μάλλον οικονομικό ξενοδοχείο, ως τουρίστα, δίπλα στο Πόντε Βέκιο, αλλά και τον ιδιαίτερο τρόμο που ένιωσα μπροστά στο αντίγραφο του Δαβίδ του Μικελάντζελο. Στο βιβλίο του Λίβιτ ξαναβρήκα τους αυθεντικούς ήρωες κι εκείνους που ενέπνευσαν τον Έβελιν Βο να γράψει το «Επιστροφή στο Μπράιτσχεντ» [...] Είναι ένας σπουδαίος μπούσουλας για πρόσωπα, συγγραφείς και ξεχασμένους «στιλίστες» της περιπέτειας, αφού στον κομψό τόμο του «Μεταίχμιου» υπήρχε και λεπτομερής βιβλιογραφία. Η λογοτεχνία που υπηρετεί τέλεια το δοκίμιο ή, αν θέλετε, το δοκίμιο που γίνεται αφορμή να τιμηθεί λογοτεχνικά και αισθηματικά γεωγραφικά μια πόλη όπως η Φλωρεντία.  

[Ο συγγραφέας] επιχειρεί να αγγίξει τα μυστήρια και τα θαύματα τα οποία κρύβει στα στενά, δαιδαλώδη δρομάκια της και στα περίτεχνα ιστορικά κτίρια μια από τις πιο γοητευτικές πόλεις στον κόσμο. Ταξιδεύοντας από το χτες στο σήμερα, ο Λίβιτ επιχειρεί να εξηγήσει τη μαγεία που ασκεί εδώ και αιώνες η Φλωρεντία σε ευρωπαίους και αμερικανούς ταξιδιώτες, ενώ διερευνά επίσης τον τρόπο, με τον οποίο παρουσιάζεται η πόλη σε ταινίες και μυθιστορήματα.  

Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο και την τέχνη. Με τοπίο βεβαίως την υπέροχη Φλωρεντία. Ο συγγραφέας είναι Αμερικανός αλλά ερωτεύθηκε την Τοσκάνη και εγκατεστάθη εκεί οριστικά. Στο βιβλίο του αυτό μας καλεί να γνωρίσουμε τη Φλωρεντία με το δικό του ερωτευμένο βλέμμα. Μας ξεναγεί στους καλλιτεχνικούς της θησαυρούς και τους εξηγεί προσθέτοντας όμως και αναμνήσεις από κινηματογραφικές ταινίες και λογοτεχνικές μνήμες από παντός είδους βιβλία. Η προσέγγιση στην ιδέα της Φλωρεντίας γίνεται με σφαιρικό τρόπο, αλλά και την πρόσθετη γοητεία της επαφής με τη ζωντανή πόλη και όχι μόνο με τον μύθο της και τα μνημεία της. Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου αποτελείται και από αναμνήσεις και αναφορές στις πολεμικές εμπειρίες της Φλωρεντίας κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και στις δραματικές πλημμύρες του 1996. Γραμμένο με αγάπη, προκαλεί να διαβασθεί με αγάπη και ενδιαφέρον, ακόμη και αν δεν έχετε προγραμματίσει επίσκεψη στην πόλη.