[...] Ο Ροζανβαλόν, διευθυντής σπουδών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, τονίζει τη φιλοσοφική διάσταση της πανθομολογούμενης κρίσης του κοινωνικού κράτους. Τη δεκαετία του `70 η κρίση ήταν δημοσιονομική. Το κράτος άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα χρηματοδότησης της ως τότε κοινωνικής πολιτικής του. Την επόμενη δεκαετία προστέθηκε η ιδεολογική κρίση. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις Ρίγκαν και Θάτσερ αμφισβήτησαν εμπράκτως και με συνέπειες διαρκέστερες της θητείας τους την εν γένει ικανότητα ενός κράτους γραφειοκρατικού, «πατερναλιστικού» και εν τέλει αναξιόπιστου να διαχειρίζεται τα κοινωνικά προβλήματα. Από τη δεκαετία του ’90 η κρίση παίρνει και μια βαθύτερη, φιλοσοφική μορφή, λέει ο Ροζανβαλόν, με την έννοια ότι πλέον προσβάλλονται οι ίδιες οι αξίες στις οποίες θεμελιώνεται το κοινωνικό κράτος. [...]