Μια κλασική ιστορία. Πασίγνωστη, αγαπημένη, χιλιοειπωμένη. Κι εδώ αλλάζουν λίγο οι καταστάσεις. Μια νέα έκδοση, μια καινούργια άποψη, μια εξέλιξη διαφορετική.
Η ιστορία του Πινόκιο, της ξύλινης μαριονέτας που της δίνει ζωή ο γερο-Τζεπέτο και που περνώντας από χίλιες δυο περιπέτειες καταφέρνει να καταλάβει πώς πρέπει να συμπεριφέρεται. Πώς να μην παρασύρεται από τους «πειρασμούς» της ζωής και πώς να μη λέει ψέματα. Στην ιστορία της Αν Λέτσεν ο γρύλλος δεν υπάρχει για να είναι η συνείδηση του Πινόκιο. Μόνος του προχωράει, μπλέκεται σε καταστάσεις λίγο διαφορετικές από τις γνωστές. Η Γαλάζια Νεράιδα είναι πάντα εκεί, καθοδηγεί, συμβουλεύει και «τιμωρεί».
Τούτη η ιστορία έχει ένα τέλος διαφορετικό. Έκπληξη που φέρνει τον μικρό αναγνώστη στο σήμερα, στη σύγχρονη ζωή και νιώθει κι εκείνος πιο κοντά στις «περιπέτειες του Πινόκιο».
Πάντα μελετώ πολύ και θαυμάζω τους ανθρώπους που ακουμπούν τις κλασικές και χιλιοδιαβασμένες ιστορίες και που αν και στην αρχή ανησυχώ για το αποτέλεσμα, στο τέλος βλέπω πως έκαναν πολύ καλά που δοκίμασαν να την πάνε παραπέρα. Θέλει τόλμη, γνώση και πολύ προσεκτική διαχείριση της «φαντασίας» και του λόγου. Κι εδώ έρχεται το ερώτημα; Γιατί να ξαναγραφεί μια ιστορία αφού ήδη υπάρχει;
Γιατί πάντα υπάρχουν κι άλλες εκδοχές σε ό,τι συμβαίνει, κι ας δίνονται από διαφορετικούς «συγγραφείς». Γιατί οι εποχές αλλάζουν, γιατί οι …ζωές εξελίσσονται. Κι αφού κανένας δεν αλλοιώνει το πρωτότυπο, αλλά πατάει γερά πάνω του κι απλά προσθέτει ή καταθέτει μια άποψη, νομίζω πως η τόλμη τους αν αξίζει δικαιώνεται.
Τούτο το βιβλίο έχει επίσης εκπληκτική εικονογράφηση από την ίδια τη συγγραφέα που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το πόσο πολύ άξιζε να «ξαναγραφτεί».
Και θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στη μεταφράστριά του την Αργυρώ Πιπίνη που επίσης έκανε καταπληκτική δουλειά.
Για παιδιά από 5 ετών που αγαπούν τα μαγικά παραμύθια και που το όνειρο κι η φαντασία είναι για αυτά τροφή, εμπειρία και ζωή!