×

Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.

{{item.custom_attributes.author}}
Ποσότητα: {{item.quantity}}
{{item.total_price}} {{item.total_discounted_price}}
×
Υποσύνολο:
{{order.discounted_cost}}
Έκπτωση Προσφοράς:
{{order.promo_discount}}
Έκπτωση Κουπονιού:
{{order.extra_discount}}
Κόστος Αποστολής:
{{order.shipping_cost}}
Επιβάρυνση Πληρωμής:
{{order.payment_cost}}
ΣΥΝΟΛΟ:
{{order.final_cost}}
{{ product.title }}
{{ product.custom_attributes.author }}
{{ product.price }} {{ product.discounted_price }}
×
×
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΜΟΥ ΤΑ EBOOKS ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
10%
ΒΙΒΛΙΟ

Το παιχνίδι της εξέδρας

Σχολιασμένα συνθήματα από τα ελληνικά γήπεδα
10%
ΒΙΒΛΙΟ

Το παιχνίδι της εξέδρας

Σχολιασμένα συνθήματα από τα ελληνικά γήπεδα
Λέων Α. Ναρ
Μελέτες
978-960-566-848-8
248
19/11/2014
Εξαντλημένο
Ποιοι εμπνέονται τα συνθήματα που ακούγονται στα γήπεδα; Αποτελούν, άραγε, μια σύγχρονη εκδοχή «δημοτικών τραγουδιών»;

Περιγραφή βιβλίου

Ποιοι εμπνέονται τα συνθήματα που ακούγονται στα γήπεδα; Αποτελούν, άραγε, μια σύγχρονη εκδοχή «δημοτικών τραγουδιών»; Το ποιητικό, πολλές φορές, περιεχόμενο των συνθημάτων, το απόσταγμα κοινωνικής εμπειρίας, καθώς και η συναισθηματική τους λειτουργικότητα τα κάνουν να έχουν μια αναμφισβήτητη λαογραφική αξία. Η ανθολόγηση, σε αρκετά εκτεταμένο  γεωγραφικό και θεματολογικό φάσμα των οπαδικών  συνθημάτων, δίνει την ευκαιρία να ανασύρουμε στιγμές και εικόνες από τον θησαυρό των προσωπικών μας βιωμάτων και να προσφέρουν ένα συναρπαστικό ταξίδι στους τόπους της συλλογικής περιπέτειας.

Το βιβλίο το έγραψα για να ξανανιώσουμε πάλι, μαζί, κάτι από αυτή τη μαγεία που, σε μεγάλο βαθμό, έχει χαθεί. Να πάμε στο γήπεδο παρέα, παρόλο που εμένα πάντα μου άρεζε να περπατώ προς το γήπεδο μόνος. Να δούμε το όποιο ματς συντροφιά με τις σκέψεις μας, με την ανυπομονησία μας να συναντήσουμε και τους υπόλοιπους της παρέας έξω από τη θύρα που κάθε φορά ανταμώνουμε. Να νιώσουμε μαζί την ατμόσφαιρα του γηπέδου, εκεί που όλοι έχουμε φάει τόνους από σουβλάκια αμφίβολης προέλευσης, γιατί, ως γνωστόν, κανείς δεν έπαθε ποτέ τίποτα από τα «βρόμικα» των γηπέδων. Εκεί που όλοι έχουμε φύγει, σε κάποιον έστω αγώνα, πέντε λεπτά πριν να τελειώσει, για να μην μπλέξουμε σε κίνηση, εκεί που όλοι, κάποια φορά, έχουμε κάνει μανούρα, επειδή κάποιος άλλος κάθισε στο δικό μας καρεκλάκι. Εκεί, στο γήπεδο με το τρανζιστοράκι, παλιότερα, στο αυτί, τώρα με το smartphone στο χέρι, στο γήπεδο που ποτέ δεν ξέρεις ποιον μπορείς να συναντήσεις, στο γήπεδο παρέα με τους προπονηταράδες της εξέδρας.
Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου

Δείτε ΕΔΩ βίντεο και ρεπορτάζ από την παρουσίαση του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο IANOS (29 Ιανουαρίου 2015).

Πληροφορίες

  • Λέων Α. Ναρ
  • 978-960-566-848-8
  • 248
  • 19/11/2014
  • 14 x 20,5
  • Μαλακό

Σχόλια

Κριτικές...

Κυριακή Τσολάκη,  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 24/1/2015 
«Αναδεικνύοντας μια λαϊκή έκφραση ζωής και καταφυγής» 
Συνέντευξη στον Κώστα Χανδρινό,  www.popaganda.gr, 26/1/2015 
Γιάννης Ν. Μπασκόζος,  Ο Αναγνώστης, www.oanagnostis.gr, 28/1/2015 
«Τα δύο πρόσωπα της κερκίδας» 
Συνέντευξη στην Αναστασία Καμβύση,  ATHENSVOICE, 29/1/2015 
Συνέντευξη στον Τάσο Μεργιάννη,  ΓΑΥΡΟΣ, 15/2/2015 
Συνέντευξη στον Λεόντιο Παπαδόπουλο,  περ. ΕΠΙΛΟΓΕΣ, εφημ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 1/3/2015 
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος,  www.vakxikon.gr, Φεβρουάριος 2015 
Ποια τα όρια της ποίησης; Με ποιο τρόπο η κοινωνική εμπειρία χωρά στο χαοτικό τοπίο του ποιητικού λόγου; Κατά πόσο η ανθρώπινη καθημερινότητα δύναται να συμβολοποιηθεί και να μετατραπεί σε δίαυλο επικοινωνίας, με το αχαρτογράφητο των εννοιών; Φανταστείτε όλα ετούτα τα ερωτήματα να συναντώνται σ’ ένα βιβλίο, με φόντο την εξέδρα. Ο Λέων Α. Ναρ, διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΑΠΘ, αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στο πάθος του για το ποδόσφαιρο και την ερευνητική ματιά του επιστήμονα, ξεκινά ένα μαγευτικό ταξίδι στην πολύχρωμη λαϊκή παράδοση και στο ζωηρό περιβάλλον του γηπέδου, όπως αυτό υπήρξε από τη δεκαετία του ’80.
Ανθολογώντας περίπου 700 συνθήματα των γηπέδων και μέσα από μια πολύ προσεχτική ανάλυση, ο συγγραφέας μάς προτείνει να αντιμετωπίσουμε αυτό το κομμάτι της κουλτούρας σαν ένα ακόμα δομικό στοιχείο του πολιτισμού μας. Κι όντως, με μια πιο αναλυτική ματιά, ετούτα τα ποιητικά πονήματα μοιάζουν με θραύσματα αυτού που ονομάζουμε ποιητική φορμουλαϊκή ποίηση (oral formulaic poetry)- δηλαδή, προφορική αυτοσχέδια (κατά κύριο λόγο) ποίηση. Τούτο, ευθύς, μας παραπέμπει στα δημοτικά τραγούδια (folk songs). Ή έστω, στα vers de societé... τα «ελαφρά» στιχουργήματα.
Το ποδόσφαιρο -όπως και κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα- μέσα του κρύβει κάποιο φορτίο κοινωνικής εμπειρίας-ακόμα κι αν δεν αποτελεί μικρογραφία,καθώς λέγεται, της κοινωνίας- προσφέροντάς μας μιαν εικόνα των κοινωνικών συμφραζομένων αλλά και της ιστορικής συνέχειας της γλώσσας και των συμβόλων. Ακόμα, η αναπόληση των στιγμών οπαδικής αλληλεγγύης ή των στιγμών έξαρσης ζωηρεύουν την ανάγνωση, προ(σ)καλώντας τον αναγνώστη να ανασύρει από τη δική του εμπειρία ανάλογες στιγμές.
Τέλος, η βωμολοχία και το σατιρικό περιεχόμενο των συνθημάτων μπορεί να μας βοηθήσει να προβληματιστούμε ως προς τα όρια του χιούμορ και της έκφρασης της οπαδικής αλληλεγγύης, βελτιώνοντας τις συνθήκες στο περιβάλλον αυτό- μιας και τα τελευταία χρόνια μόνο ψυχαγωγία δεν έχει να προσφέρει,ακόμα και στο μυημένο κοινό. Άλλωστε, η ψυχαγωγία επιτυγχάνεται με την -έστω και αισθητική- αναβάθμιση του ανθρώπου κι όχι με πιθηκίσματα.
 
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Καραγιαννόπουλου,  www.vakxikon.gr, τεύχος 29, Μάρτιος 2015