[Γλώσσα] ποιητική, εσωτερική, καθαρή και διάφανη, ονειρική. Πλεονεκτήματα η ποιητικότητα και η ατμοσφαιρικότητα της γραφής.  

[...] το μυθιστόρημα της Μαρίας Κονδύλη, μόνο «ξερό» και «μαδημένο» δεν είναι. Η γραφή, πλούσια, άλλοτε διεξοδική κι άλλοτε υπαινικτική, διεισδύει στον πυρήνα των γεγονότων δίχως να τα εξαντλεί, με διάθεση ονειροπόλα ή περιπαικτική, ανασύρει την ευαισθησία δίχως να αφήνει την ιστορία να βυθιστεί σε μια μονοδιάστατη ή πένθιμη μελαγχολία. Ο θάνατος των αγαπημένων, καταστάσεων αλλά κυρίως προσώπων, έρχεται αιφνίδιος και καταλυτικός, δίχως να προαναγγέλλεται, αμετάβατος στην επόμενη φράση, αλλά ενταγμένος με εντυπωσιακή αφηγηματική ηπιότητα στην ανάπτυξη της πλοκής.