NIKLAS NATT OCH DAG: Η ΝΕΑ ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

18/03/2019

NIKLAS NATT OCH DAG: Η ΝΕΑ ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Q&A με τον συγγραφέα με αφορμή το βιβλίο του "1793: Τότε που βασίλευε η βία", το αναπάντεχο αριστούργημα που έχει σαρώσει τα βραβεία και άνοιξε νέους δρόμους στην αστυνομική λογοτεχνία.

Ποια ήταν η έμπνευση γι’ αυτό το βιβλίο;
Μελέτησα τα βιβλία που με επηρέασαν περισσότερο ως αναγνώστη και τα οποία περιλάμβαναν θέματα και πλοκή που με τραβούσαν. Η βασικότερη επιρροή μου ήταν το εξαιρετικό ντεμπούτο του Ουμπέρτο Έκο Το όνομα του ρόδου. Επίσης ο Ματωμένος μεσημβρινός του Κόρμακ ΜακΚάρθυ για τη συμμορία κυνηγών σκαλπ στο Φαρ Ουέστ, και το γκράφικ νόβελ του Άλαν Μουρ From Hell, ένα πορτρέτο του Τζακ του Αντεροβγάλτη με μεγάλη ιστορική ακρίβεια. Οι είκοσι τόμοι του Πάτρικ Ο’ Μπράιαν για τις ναυμαχίες στη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων μού έμαθαν ότι οι αναγνώστες μπορούν να αποδεχτούν πάμπολλες ιστορικές λεπτομέρειες, αρκεί οι ήρωες της ιστορίας να είναι γοητευτικοί. Από πλευράς δομής το βιβλίο οφείλει πολλά στο υπέροχο μυθιστόρημα Ο άτλας του ουρανού του Ντέιβιντ Μίτσελ.

Γιατί διαλέξατε το συγκεκριμένο θέμα / τη συγκεκριμένη περίοδο;
Η πρώτη μου επαφή με τον 18ο αιώνα ήταν μέσω του σουηδού ποιητή και συνθέτη Καρλ Μίκαελ Μπέλμαν, όταν ήμουν έφηβος και άρχισα να ακούω εκτελέσεις των έργων του από τον τροβαδούρο Φρεντ Έκερστρεμ. Ο Μπέλμαν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του γράφοντας έναν κύκλο τραγουδιών όπου κατέγραφε τις ζωές των φτωχών και περιθωριακών κατοίκων της Στοκχόλμης. Τα περισσότερα είναι κωμικά. Ο Μπέλμαν το καταδιασκεδάζει περιγράφοντας τα καμώματα των πολλών και διάφορων αντιηρώων του οι οποίοι συνήθως είναι μέλη του Σουηδικού Τάγματος του Διονύσου – για να γίνεις μέλος αυτού του τάγματος πρέπει να έχεις βρεθεί αναίσθητος από το μεθύσι σε χαντάκι τουλάχιστον τρεις φορές και να έχεις υποστεί δημόσια διαπόμπευση. Καθώς ο Μπέλμαν μεγάλωνε, άρχισαν να εμφανίζονται στα γραπτά του σοβαρότερα θέματα, ενώ το έργο του ολοκληρώνεται με μια απογειωμένη στιγμή όπου μας εκθέτει χωρίς φτιασίδια το πραγματικό πρόσωπο της ύπαρξής μας: Η ζωή είναι σύντομη και συχνά επώδυνη, η αγάπη περνά και χάνεται, ο χρόνος θα μας στερήσει όλα όσα αγαπάμε – όμως απόψε το ποτήρι μας είναι γεμάτο, απόψε πίνουμε και, για όσο διαρκεί το ξεσάλωμά μας, τα βάσανά μας μπορούν να περιμένουν! Οι περιγραφές της ζωής στη Στοκχόλμη από τον Μπέλμαν αποτελούν τη βάση του βιβλίου μου.

Πώς ήταν η διαδικασία συγγραφής αυτού του βιβλίου;
Το πρώτο χέρι μού πήρε έναν χρόνο, καθώς έγραφα μόνο τις νύχτες, αφού τα πρωινά δούλευα. Ύστερα μου πήρε τρία χρόνια να το εκδώσω. Το τελικό κείμενο είχε περάσει οχτώ διορθώσεις. Όταν άρχισα να το γράφω, ήξερα πώς θα ξεκινάει και πώς θα τελειώνει. Το τρίτο μέρος, της Άννα Στίνα, δεν το είχα σχεδιάσει, αλλά προέκυψε από το υλικό που συγκέντρωσα. Τα πρόσωπα στο νηματουργείο-φυλακή, ο ανίκανος διευθυντής Μπιέρκμαν, ο μέθυσος εφημέριος Νεάντερ και ο βάναυσος αρχιδεσμοφύλακας Πέτερσον είναι όλα ιστορικά και περίμεναν 230 χρόνια να γραφτεί ένα βιβλίο γι’ αυτά.

Ποια δυσκολία αντιμετωπίσατε στη διάρκεια της συγγραφής;
Από τότε που ήμουν πολύ μικρός και ερωτεύτηκα τη συγγραφή, ονειρευόμουν ότι θα καταφέρω να προσφέρω στους αναγνώστες ό,τι τόσα και τόσα βιβλία προσέφεραν σ’ εμένα: συντροφιά. Η μεγαλύτερη δυσκολία μου στη διάρκεια της συγγραφής ήταν ο φόβος πως δεν θα κατάφερνα να πραγματοποιήσω αυτό μου το όνειρο, ότι το βιβλίο μου θα υπολειπόταν της φιλοδοξίας μου να αποτελέσει τη συντροφιά κάποιων μοναχικών ανθρώπων.

Γιατί να το διαβάσουμε;
Πρώτα και κύρια γιατί πιστεύω πως είναι διασκεδαστικό, παρόλο που μου έχουν πει να προειδοποιώ τους πιο ευαίσθητους αναγνώστες για τις σκληρές περιγραφές που περιλαμβάνονται σε αυτό. Πέρα από τον ψυχαγωγικό του χαρακτήρα, το βιβλίο προσφέρει μια, κατά το δυνατόν, πιστή εικόνα για το πώς ήταν η Ευρώπη εν γένει και η Σουηδία συγκεκριμένα στο τέλος του 18ου αιώνα. Πέρα και από αυτό γιατί είναι ένας στοχασμός πάνω στις ιδέες του Διαφωτισμού και πώς τα υψηλά ιδανικά έρχονται σε σύγκρουση με την ανθρώπινη φύση.

Σχετικά βιβλία