Βραβείο Grand Prix du Roman de l'Academie Francaise, 2007. Δεν αμφισβητώ ότι οι πατέρες της Εκκλησίας δανείστηκαν κάποια ρητορικά σχήματα από τους αρχαίους συγγραφείς, απάντησε ο Βεζιρτζής. Υπήρξαν ωστόσο θανάσιμοι εχθροί της κλασικής παιδείας ...

Καλοκαίρι του 1940, κάπου στην Αρκαδία… Ένα ολόκληρο χωριό, το Θερμό, ξεσηκώνεται και λιντσάρει τον προστάτη «άγιό» του – τον φημισμένο ασκητή Ιωάννη τον Ορφανό, ξακουστό σε ολόκληρη τη χώρα για τη θαυματουργή του δράση. Μέσα σε μια νύχτα, καθώ...

Tο Ξέφωτο είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στα τέλη του 19ου αιώνα, στο τουρκοκρατούμενο ακόμα Μέτσοβο της Ηπείρου. Η ζωή είναι δύσκολη στο ορεινό χωριό, τα πάθη οξυμμένα και οι παραδόσεις πεισματικά αναλλοίωτες μες στους αιώνες. ...

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ 2010 του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ […]Το παλιό λεωφορείο, ένα Βόλβο εικοσαετίας, με αεροπορικό βόμβο και ξερούς τριγμούς, ξεκίνησε για μια σύντομη περιήγηση στην παλαιά Λευκωσία και αποκεί θα κατευθυνόταν προς το ξενοδοχείο...

Στις 16 Απριλίου 2004 οι καλόγεροι σε μια μονή στο Άγιον Όρος ανακαλύπτουν έντρομοι μέσα σε κελί ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μέρος αυτό για πάνω από 1.000 χρόνια απαγορεύεται να το πατήσει πόδι όχι μόνο γυναίκας αλλά ακόμη και ζώου θηλυκ...

Βιβλία που αγαπήθηκαν από χιλιάδες αναγνώστες Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία, τους μύθους και τις παραδόσεις της Καππαδοκίας και της Θεσσαλονίκης. Δύο συγκλονιστικά βιβλία που αγάπησαν χιλιάδες αναγνώστες.

Βιβλία που αγαπήθηκαν από χιλιάδες αναγνώστες Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία, τους μύθους και τις παραδόσεις της Καππαδοκίας και της Θεσσαλονίκης. Δύο συγκλονιστικά βιβλία που αγάπησαν χιλιάδες αναγνώστες.

Βιβλία που αγαπήθηκαν από χιλιάδες αναγνώστες Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία, τους μύθους και τις παραδόσεις της Καππαδοκίας και της Θεσσαλονίκης. Δύο συγκλονιστικά βιβλία που αγάπησαν χιλιάδες αναγνώστες.

Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά. Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας. Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλο...