Ένα παιχνίδι με Κανόνες
Μαρία Αγγελίδου
Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου

Σελίδες: 144 / Τιμή: 13,30 €

Σ’ αυτό το βιβλίο είναι μαζεμένες ιστορίες ανθρώπων άγνωστων, που δεν τις πρόσεξε, δεν τις άκουσε, δεν τις αφηγήθηκε ποτέ η μεγάλη Ιστορία. Οι άνθρωποι αυτοί, άντρες και γυναίκες, νέοι, γέροι και παιδιά, Τούρκοι, Εβραίοι, Ρωμιοί και Φράγκοι, που έζησαν και αγάπησαν και φοβήθηκαν την Εποχή των Μεγάλων Επαναστάσεων, των Μεγάλων Αλλαγών… όλοι τους, ο καθένας με τον δικό του μικρό τρόπο, στο δικό του μικρό μέτρο, δείχνουν πώς ήταν οι καιροί και η ζωή των ανθρώπων τότε, δείχνουν τους κανόνες που όριζαν τις κινήσεις και τις σκέψεις, τους φόβους και τις ελπίδες τους. Και όλοι μαζί δείχνουν πώς οι κανόνες, μικροί και μεγάλοι, άλλαξαν. Πώς άλλαξαν νόημα ακόμα κι έννοιες θεμελιώδεις για την ανθρώπινη ύπαρξη, για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Έννοιες όπως η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η ΣΚΛΑΒΙΑ, ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, η ΔΟΥΛΕΙΑ και η ΑΓΟΡΑ, το ΤΑΞΙΔΙ και η ΟΜΟΡΦΙΑ. Έννοιες τρομερές, όπως η ΩΡΑ και η ΣΤΙΓΜΗ. Και η ΣΙΩΠΗ.

Ξεφυλλίστε κάποιες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.

Βρείτε ΕΔΩ όλα τα βιβλία της Μαρίας Αγγελίδου που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Η Μαρία Αγγελίδου εδώ, όπως και στο υπόλοιπο έργο της, συνδυάζει μοναδικά το είδος του βιβλίου γνώσεων με αυτό της μυθοπλασίας. Το βιβλίο Ένα παιχνίδι με Κανόνες μπορεί να λειτουργήσει ως ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διδασκαλία της Ιστορίας στο σχολείο, παροτρύνοντας τα παιδιά να αξιοποιήσουν τις πληροφορίες που περιλαμβάνει ώστε να κατανοήσουν τα ιστορικά γεγονότα και τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Τι είναι οι Κανόνες και πώς αλλάζουν; Η Μαρία Αγγελίδου εξηγεί:
Οι Κανόνες είναι το πρόσωπο του κόσμου. Αυτό που βλέπουμε κι ακούμε και ξέρουμε. Αυτό που έχουμε σίγουρο. Είναι τα ονόματα που δίνουμε σ’ ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Είναι οι δρόμοι που περπατάμε, κι αυτοί που τους περπατούνε άλλοι, αυτοί που ακουστά μόνο τους έχουμε και δεν ξέρουμε αν τους ζηλεύουμε ή τους φοβόμαστε. Είναι τα λόγια που λέμε με δυνατή και καθαρή φωνή να τ’ ακούσουν όλοι – και τα λόγια που ψιθυρίζουμε, της λαχτάρας και του κινδύνου. Τα λόγια που ακούμε ή δεν ακούμε από το στόμα του Θεού. Οι αταξίες και οι υπακοές μας. Είναι τα μέτρα. Αυτά που δείχνουν πόσο μακριά μπορούμε ή δεν μπορούμε να φτάσουμε. Εμείς οι ίδιοι. Όλοι μαζί κι ο καθένας χωριστά. Τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να ζήσουμε. Να αγαπήσουμε και να μισήσουμε. Να θυμηθούμε και να φανταστούμε. Να σκεφτούμε και να πούμε.
 
Οι Κανόνες είναι οι άνθρωποι. Κάθε άνθρωπος και κανόνας. Κάθε άνθρωπος μια ιστορία. Κάθε άνθρωπος ζει τη ζωή του, λέει την ιστορία του, φτιάχνει, αρμόζει, τονίζει τον κανόνα του. Κι ύστερα οι Κανόνες, όλοι μαζί, κανονίζουν τη ζωή. Ο κανόνας των ηρώων γίνεται ο κανόνας του ηρωισμού – και μ’ αυτόν μετράμε το θάρρος μας. Ο κανόνας των καλών γίνεται ο κανόνας της καλοσύνης – μ’ αυτόν μετράμε την καρδιά μας. Ο κανόνας των ελεύθερων γίνεται ο κανόνας της ελευθερίας – μ’ αυτόν μετράμε το μυαλό μας. Ο κανόνας των δυνατών γίνεται ο κανόνας της δύναμης – μ’ αυτόν μετράμε το κουράγιο μας.
 
[…] Κάποιοι Κανόνες αλλάζουν γρήγορα, σαν αστραπές, σχεδόν δεν τους βλέπουμε πώς αλλάζουν. Κάποιοι αλλάζουν αργά, πολύ αργά, απίστευτα αργά· σχεδόν δεν τους βλέπουμε πώς αλλάζουν. Έτσι είναι οι Κανόνες: κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να φαίνονται αμετάβλητοι, σταθεροί, ίδιοι πάντα, απαράλλαχτοι, απαράβατοι. Δεν είναι έτσι, όμως. Γιατί κι οι Κανόνες λάμπουν και σβήνουν. Γεννιούνται, ζουν, πεθαίνουν. Έρχονται, φεύγουν. Οι Κανόνες είναι σαν τις Ιστορίες. Έχουν αρχή, μέση, τέλος. Μερικοί είναι σαν τις Πολύ Ωραίες Ιστορίες: έχουν κι ανατροπές αναπάντεχες και ήρωες που δεν τους ξεχνάς ποτέ.