Το "Υπεράνω του νόμου" είναι το τέταρτο βιβλίο που διάβασα για τον Μαραθώνιο και μαζί με τον "Χιονάνθρωπο" του Nesbo τα θεωρώ τα καλύτερα. Ο Ένζο Μακλάουντ, ένας εγκληματολόγος-επιστήμονας, αναλαμβάνει να διελευκάνει μια άλυτη υπόθεση θανάτου μιας εξέχουσας προσωπικότητας της Γαλλίας. 'Ετσι μετά την επιτυχή επίλυση μιας σειράς γρίφων, οδηγείται στην ανακάλυψη του δολοφόνου και στην, πρόσωπο με πρόσωπο, αναμέτρηση μαζί του. Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί και παρακινεί τον αναγνώστη να κινητοποιήσει τη σκέψη του, ώστε να συμμετάσχει κι αυτός στη λύση του μυστηρίου. Η υπόθεση εξελίσσεται κλιμακωτά, με κορυφαίο σημείο την συνάντηση του 'Ενζο με τον δολοφόνο. Είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό, καθώς κομμάτια του παρελθόντος και του παρόντος πρέπει να συνδυαστούν τέλεια για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας και σκοτεινό επειδή σημείο-κλειδί για την υπόθεση είναι το δίκτυο από τις κατακόμβες που εκτείνεται κάτω από το Παρίσι. Παράλληλα με τα γεγονότα που διαδραματίζονται μας παρουσιάζει τα προσωπικά διλήμματα και τις εσωτερικές συγκρούσεις του πρωταγωνιστή, ο οποίος με αφορμή την εμπλοκή του στην υπόθεση, πρέπει να πάρει κάποιες σημαντικές αποφάσεις. Όλα αυτά βέβαια με φόντο το λαμπερό Παρίσι αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές περιοχές της Γαλλίας. Στα αδύνατα σημεία του βιβλίου θα έβαζα το ότι, ενώ ο συγγραφέας μας αναλύει την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων, δεν εμβαθύνει στους χαρακτήρες τους, καθώς και το ότι η αιτία των δολοφονιών και γενικότερα το σχέδιο του δολοφόνου είναι λίγο απλοϊκά και τα έχει υποψιαστεί από νωρίς ο αναγνώστης.