×

Your cart is empty.

{{item.custom_attributes.author}}
Ποσότητα: {{item.quantity}}
{{item.total_price}} {{item.total_discounted_price}}
×
Subtotal:
{{order.discounted_cost}}
Promotion Discount:
{{order.promo_discount}}
Coupon Discount:
{{order.extra_discount}}
Shipping Cost:
{{order.shipping_cost}}
Επιβάρυνση Πληρωμής:
{{order.payment_cost}}
TOTAL:
{{order.final_cost}}
{{ product.title }}
{{ product.custom_attributes.author }}
{{ product.price }} {{ product.discounted_price }}
×
×
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ MY ADDRESSES ΟΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΜΟΥ ΤΑ EBOOKS ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
EBOOK
10%
BOOK
POCKET

Σκοτεινός τόπος (Pocket)

Gillian Flynn
Γωγώ Αρβανίτη
Ξένη, Θρίλερ
978-960-566-577-7
536
2014-06-11
Available
Η Λίμπι Ντέι ήταν επτά όταν η μητέρα και οι δύο αδελφές της δολοφονήθηκαν στην αποκαλούμενη Σατανιστική Σφαγή του Κίνακι. Είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα η δυσλειτουργική Λίμπι, προκειμένου να επιβιώσει, πουλά την ιστορία της.

Περιγραφή βιβλίου

Εγώ την κακία την έχω μέσα μου, υπάρχει, το νιώθω. Ξεκοίλιασέ με και δεν αποκλείεται να γλιστρήσει έξω σαν ζωντανό όργανο, σαρκώδες και μαυριδερό, να πέσει χάμω να το πατήσεις να το λιώσεις. Κάτι έχει το αίμα των Ντέι. Κάτι δεν πάει καλά. Ποτέ δεν υπήρξα καλό κοριτσάκι και χειροτέρεψα μετά τους φόνους…
Απόσπασμα από το βιβλίο

Η Λίμπι Ντέι ήταν επτά όταν η μητέρα και οι δύο αδελφές της δολοφονήθηκαν στην αποκαλούμενη Σατανιστική Σφαγή του Κίνακι. Εκείνη κατάφερε να διαφύγει και να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του δεκαπεντάχρονου αδελφού της τον δολοφόνο. Είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα η δυσλειτουργική Λίμπι, προκειμένου να επιβιώσει, πουλά την ιστορία της. Έτσι αναγκάζεται να ανατρέξει στο παρελθόν, να ξαναζήσει τα γεγονότα από την αρχή, βήμα προς βήμα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πως τελικά η σωτηρία της απέχει πολύ ακόμη.

Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Ζιλ Πακέ-Μπρενέ με πρωταγωνίστρια τη βραβευμένη με Όσκαρ Σαρλίζ Θερόν.

Ένα θρίλερ που σπάει κόκαλα.
The New York Times

Πληροφορίες

  • Gillian Flynn
  • Γωγώ Αρβανίτη
  • 978-960-566-577-7
  • 536
  • 2014-06-11
  • 12 x 16,7
  • Soft

Σχόλια

  • avatar
    Καλό
    Παναγιώτης Π
    over 2 years

    Κλασική γραφή με καλή πλοκή

  • avatar
    αιματηρό
    Μένια Χ
    almost 6 years

    ανατριχιαστικό, αιματηρό, βίαιο

  • avatar
    No Title
    Λαμπρινή Τ
    almost 7 years

    Η Flynn έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής , κι ένα μοναδικό τρόπο σε κάθε της βιβλίο να θίγει κι ευαίσθητα ζητήματα οικογενειακών σχέσεων και προβλημάτων . Για άλλη μια φορά προσφέρει ένα ενδιαφέρον βιβλίο με έντονη πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη . Μας δίνει στοιχεία και τροφή για σκέψη σε διάφορους τομείς αλλά και προς τη λύση του μυστηρίου . Πραγματικά υπέροχο βιβλίο !

  • avatar
    No Title
    ΑΡΤΕΜΙΣ Α
    almost 7 years

    Το έργο το είχα διαβάσει πριν αρχίσει ο μαραθώνιος. Πολύ καλή πλοκή. Η ιστορία πηγαίνει μία στο παρόν και μία στο παρελθόν χωρίς να κουράζει. Περιμένεις ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και έχεις αγωνία για την τελική έκβαση. Πολύ ιδιαίτερος ο χαρακτήρας της Λίμπι Ντέι.

  • avatar
    No Title
    ΑΡΤΕΜΙΣ Κ
    almost 7 years

    Φανταστικό βιβλίο!Απίθανη πλοκή και τρομερή ατμόσφαιρα!Δεν ήθελα να το αφήσω απο τα χέρια μου! Ανυπομονώ να το δω και στις κινηματογραφικές αίθουσες!Αν και η Σαρλίζ Θερόν δεν έχει καμία σχέση με την Λίμπι Ντέι εμφανισιακά παρ'όλα αυτά πιστεύω οτι θα κάνουν μια πολύ καλή μεταφορα του βιβλίου.

  • avatar
    No Title
    Mata T
    almost 7 years

    Η Giilian Flynn είναι καταπληκτική στον τρόπο γραφής της.Έχω διαβάσει και τα "Αιχμηρά αντικείμενα" το οποίο και λάτρεψα.Ο"Σκοτεινός τόπος" είναι ένα αρκετά δυνατό μυθιστόρημα και αρκετά μακάβριο θα έλεγα.Σαν κεντρικό θέμα,έχει την αποκάλυψη του ή των δολοφόνων της οικογένειας της Λίμπι και ποια η θέση τελικά του αδερφού της σε αυτό το μακάβριο σκηνικό.Η συγγραφέας προσπαθει να μας δείξει πώς εξελίχθηκαν όλοι οι εμπλεκόμενοι με την οικογένεια Ντέι και ποια ήταν η συμμετοχή τους στη δολοφονία της οικογένειας αυτής.Το τέλος σε εκπλήσσει ελαφρώς διότι δεν περίμενες την συμμετοχή κάποιων ανθρώπων στη μεγάλη αυτή δολοφονία για την εποχή εκείνη, αλλά και την διαδρομή των θυμάτων μέχρι την τελευταία τουςπνοή.Πολύ καλό βιβλίο και το προτείνω ανεπιφύλακτα.

  • avatar
    No Title
    Αναστάσιος Μ
    almost 7 years

    Τελικά ο Μαραθώνιος ανάγνωσης αστυνομικής λογοτεχνίας έγινε καθημερινή συνήθεια. Ομολογώ την συγγραφέα δεν την ήξερα και ήμουν επιφυλακτικός. Τώρα μπορώ να πω πως είμαι θερμός υποστηρικτή της. Το βιβλίο συναρπαστικό και σε καθηλώνει από την πρώτη στιγμή. Προσπαθείς να βρεις το δολοφόνο και τελικά εκεί που νομίζεις πως τον βρήκες έρχεται ένα νέο στοιχείο. Το μπρος πίσω που κάνει σε παρελθόν και το σήμερα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Όλοι ένοχοι και όλοι αθώοι. Οι χαρακτήρες όλοι από τον αδερφό μέχρι και την μητέρα είναι σκιαγραφημένοι με τρομερή λεπτομέρεια. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει.

  • avatar
    No Title
    ΛΑΜΠΡΙΝΗ Τ
    almost 7 years

    Μαραθώνιος Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας (3η Κατηγορία: Made in USA) Τι μπορώ να πω για την υπέροχη Gillian Flynn; Η πρώτη γνωριμία έγινε με το υπέροχο ‘’ Το κορίτσι που εξαφανίστηκε ’’ και η συνέχεια με το απίστευτο ‘’Σκοτεινός τόπος’’. Το βιβλίο είναι απλά συγκλονιστικό. Οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες και μοναδικοί, η ατμόσφαιρα σκοτεινή, γεμάτη αγωνία και ξυπνάει αβίαστα το φόβο που προσπαθούμε να κρύψουμε. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα υπάρχει αγωνία για το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία, για το τι πραγματικά συνέβη… Είναι από τα βιβλία που δεν θέλεις να τα αφήσεις από τα χέρια σου. Πολλά ΜΠΡΑΒΟ στη συγγραφέα!

  • avatar
    No Title
    Γεώργιος Π
    almost 7 years

    Πρόκειται για το αγαπημένο μου βιβλίο της Φλιν. Είναι ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ. Μέσα από το ημερολόγιο της πρωταγωνίστριας αναδεικνύονται παιδικά ψυχικά τραύματα και παρερμηνευμένες εντυπώσεις. Η υποφαινόμενη κακία αντιπαρατίθεται με την αυτοθυσία. Το παρελθόν του ανθρώπου αφήνει σημάδια κι αν δεν καταφέρει να διαλευκάνει αιτίες και αφορμές, θα παραμένει ανεξίτηλα σημαδεμένος. Συνδυάζοντας δύο σύγχρονα προβλήματα της Αμερικής, αυτό του σατανισμού και αυτό της επερχόμενης οικονομικής κρίσης, η συγγραφέας μας στρώνει ένα ταξίδι εμποτισμένο με αντικρουόμενα συναισθήματα. Οι ανατροπές δεν λείπουν και είναι συνυφασμένες με τα συναισθηματικά μας σκαμπανεβάσματα. Η ιστορία αντιπαραβάλλεται με το τώρα και το χθες κι έτσι σιγά σιγά ο αναγνώστης οδηγείται στην αλήθεια και διαπιστώνει ότι τίποτα δεν είναι όπως αρχικά φαίνεται.

  • avatar
    No Title
    ΒΑΣΩ Δ
    almost 7 years

    Ξεκινώντας την ανάγνωση μου δημιουργήθηκε μια αρνητικότητα για τη συνέχεια, η οποία ευτυχώς ανατράπηκε σύντομα!Πρόκειται για ένα ακόμη δυνατό βιβλίο της Τζίλιαν Φλιν, η πλοκή του οποίου διαδραματίζεται στο σκοτεινό κομμάτι του αμερικάνικου κοινωνικού ιστού, μέσα από εναλλαγές στο σκοτεινό παρελθόν αλλά και το εξίσου σκοτεινό παρόν. Πρωταγωνίστρια είναι η Λίμπι Ντέι, μία ιδιόρρυθμη από κάθε άποψη φυσιογνωμία, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι χαρακτήρες της συγγραφέα. Η Φλιν ξεδιπλώνει με ρεαλιστικό τρόπο τους χαρακτήρες της ιστορίας, αποκαλύπτοντας μοναδικά τα κίνητρά τους, τον αντιηρωισμό τους και τις αδυναμίες τους. Κάθε σελίδα ανατρέπει την προηγούμενη, κρατώντας τον αναγνώστη σε συνεχή εγρήγορση, μέχρι και το φινάλε του βιβλίου που σε κάθε περίπτωση δε θα το χαρακτήριζε κανείς αναμενόμενο.

  • avatar
    No Title
    Ιωάννα Π
    almost 7 years

    Στα πλαίσια του μαραθώνιου αστυνομικής λογοτεχνίας διάβασα εννέα αστυνομικά μυθιστορήματα. Αυτή που ξεχώρισα από όλους εγώ προσωπικά είναι η Gillian Flynn. Ο σκοτεινός τόπος είναι το πρώτο από τα έργα της που διάβασα και ήταν αυτό που με έκανε να εκτιμήσω το ταλέντο της και να συνεχίσω με την ανάγνωση και των υπόλοιπων έργων της. Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα, σε κρατάει σε αγωνία από την αρχή ως το τέλος, σε ξαφνιάζει ευχάριστα με ανατροπές που δύσκολα θα μπορούσες να προβλέψεις. Οι χαρακτήρες επίσης είναι πολύ καλά δομημένοι και όλες οι πράξεις τους μπορούν να αποδωθούν σε ένα βαθμό στην κακή τους τύχη και σε έναν άλλο στη δύσκολη ψυχοσύνθεσή τους. Πολύ καλό βιβλίο, θα το πρότεινα σίγουρα σε πολλούς φαν του είδους. Να προσθέσω ακόμα πως η μεταφορά του συγκεκριμένου βιβλίου στην οθόνη με απογοήτευσε αρκετά. Δεν πλησίασε καν το μεγαλείο του βιβλίου.

  • avatar
    No Title
    ΙΩΑΝΝΑ Δ
    almost 7 years

    Ανατριχιαστικά πρωτότυπη ιστορία! Στην αρχή όλα δείχνουν καθαρά τον ένοχο, σύμφωνα πάντα με τη μαρτυρία της μικρής τότε Λίμπι. Και ενώ σου δίνει να καταλάβεις ότι η εξιχνίαση του παρελθόντος απ' τη μεριά της Λίμπι αφορά οικονομικούς κυρίως λόγους, τελικά η ίδια έχει μεγαλύτερη περιέργεια να μάθει τι ακριβώς συνέβη 24 χρόνια πριν, τότε που η οικογένειά της χάθηκε στη Σφαγή του Κινάκι. Τότε που η ίδια, μικρούλα καθώς ήταν και υπό ψυχολογική πίεση, αναγνώρισε στο πρόσωπο του αδερφού της τον δολοφόνο. Η Gillian Flynn άκρως εξαιρετική! Σε καθηλώνει σε κάθε της γραμμή. Περιγράφει με τρομερές λεπτομέρειες τη ζωή και τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών. Σε ωθεί να βιώσεις όσα βιώνουν εκείνοι. Την εξαθλίωση, τη μιζέρια, την απελπισία, τον φόβο αλλά και συγχρόνως τη δύναμη ν ' αντιμετωπίσουν το μέλλον. Σε κρατάει σε εγρήγορση, αφού δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα με όλα όσα συμβαίνουν. Γρήγορο και ανατρεπτικό το μυθιστόρημα-θρίλερ της Flynn. Μπράβο της! Σίγουρα θα την εντάξω στους αγαπημένους μου συγγραφείς και πιστεύω ότι και τα επόμενα βιβλία της θα είναι ακόμα καλύτερα!

  • avatar
    No Title
    Παναγιώτης Κ
    almost 7 years

    Το δεύτερο μυθιστόρημα της Flynn μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο, διότι είναι πιο ώριμο αφηγηματικά και αναπάντεχο ως προς το τέλος του. Το καλύτερο στοιχείο κατ' εμέ ήταν το στήσιμο της πλοκής σε διαδοχικά flashbacks, από τα οποία τα μισά κεφάλαια αποτελούν την περιγραφή χρονολογικά της μέρας των φόνων. Κατά τα άλλα, συνεχίζεται το βασικό μοτίβο των ακραίων συμπεριφορών και παθών όπως και στα Αιχμηρά Αντικείμενα, αλλά εδώ υπεισέρχεται και μια πιο κοινωνική διάσταση στα κίνητρα των χαρακτήρων. Λίγο (πολύ!) υπερβολική η τελική λύση (πολλές συμπτώσεις, υπερβολικά πολλές!) αλλά κατά τα άλλα το βιβλίο ήταν πολύ καλό.

  • avatar
    No Title
    ΧΡΥΣΑΝΘΗ Γ
    almost 7 years

    ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΣ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑΣ GILLIAN FLYNN ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΟΚΑΡΙΣΤΗΚΑ. ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΡΙΛΕΡ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΟΣ, ΣΚΛΗΡΟΣ, ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ, ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΠΑΙΡΝΕΙ, ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ, ΣΕ "ΜΠΑΖΕΙ" ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΤΟΠΟ, ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΡΙΧΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΟΛΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ. ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ , ΕΑΝ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ, ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΕΣΤΡΙΑ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ? ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΣΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΣΕ "ΣΠΡΩΧΝΕΙ" ΝΑ ΚΛΕΨΕΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, ΝΑ ΞΕΦΥΛΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΥΦΟΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ....Η ΛΙΜΠΙ ΝΤΕΙ, ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ, ΣΕ ΘΥΜΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ, ΝΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΜΑΥΡΙΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΝΕΛ. ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ? ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ "ΑΙΧΜΗΡΟ ΒΙΒΛΙΟ" ΤΗΣ GILLIAN FLYNN. ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ.

  • avatar
    No Title
    ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ζ
    almost 7 years

    Διάβασα πρώτα τα Αιχμηρά αντικείμενα και μου άρεσε τόσο πολύ που αγόρασα κ τον σκοτεινό τόπο! Είναι ένα βιβλίο με πολλή αγωνία και πολύ ανατρεπτικό τέλος! Απο τις πρώτες μέχρι και την τελευταία σελίδα περιμένεις να μάθεις τί συμβαίνει με την δολοφονημένη οικογένεια κ ποιος είναι τελικά ο ένοχος. Η Gillian Flynn είναι απο τις καλύτερες συγγραφείς που έχω διαβάσει!

  • avatar
    No Title
    Μένια Χ
    almost 7 years

    διάβασα το βιβλίο για το Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας, είναι το δεύτερο που διαβάζω από την ίδια συγγραφέα και η αίσθηση είναι η ίδια, σκοτεινό, ανατριχιαστικό και "μαύρο". το μοτίβο είναι στο ίδιο στιλ με τα "αιχμηρά αντικείμενα" και δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει η γραφή της. ίσως προτιμώ την καθαρή αστυνομική λογοτεχνία σε στιλ Νέσμπο ή Ράνκιν.

  • avatar
    No Title
    Μαρία Γ
    almost 7 years

    Το δεύτερο βιβλίο της Gillian Flynn που πέφτει στα χέρια μου. Συγκρίνοντας με το προηγούμενο, τα «Αιχμηρά Αντικείμενα», συνειδητοποίησα πως το οικογενειακό περιβάλλον και ειδικά οι σχέσεις μητέρας-παιδιών, η αμερικανική επαρχία, η λεγόμενη white trash κουλτούρα (ναρκωτικά, πορνεία, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, αλκοολισμός, φτώχεια, έφηβες μητέρες) και οι αρρωστημένες κλειστές κοινωνίες με την υποκρισία που τις χαρακτηρίζει, είναι μάλλον βασικά μοτίβα στα έργα της. Όπως επίσης και η δυναμική μεταξύ μαθητών στο αμερικανικό σχολείο (bullying, κακές παρέες κλπ.) αλλά και ο ανατριχιαστικός χαρακτήρας του εφήβου-δολοφόνου. Ο «Σκοτεινός Τόπος» δεν με απογοήτευσε, ήταν ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς ένα βιβλίο της Flynn. Παρότι είχα δει την ταινία μερικούς μήνες πριν, υπήρχαν πολλά σημεία που δεν θυμόμουν οπότε το διάβασα με την ίδια προσμονή. Η αμφιβολία σχετικά με τον δράστη της νύχτας των φόνων και το μπέρδεμα μεταξύ πραγματικής και ψεύτικης ανάμνησης που διαπερνούν όλο το βιβλίο ήταν μοναδικές αναγνωστικές εμπειρίες.

  • avatar
    No Title
    marina s
    almost 7 years

    Κι εγώ το ειχα διαβάσει πριν τον μαραθώνιο κι ομολογώ ότι ήταν από τα καλύτερα βιβλία που ειχα διαβάσει φέτος. Ενδιαφέρουσα ιστορία που σε κρατάει κι ενδιαφεροντες ήρωες και αντιήρωες, σαφως πολύ διαφορετικοί από αυτούς που εχουμε συνηθίσει να πρωταγωνιστούν στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Και η Gillian Flynn ειναι πάντα εγγυηση!

  • avatar
    No Title
    Βασιλική Τ
    almost 7 years

    Ο Σκοτεινός Τόπος ήταν η πρώτη μου επιλογή για τον Μαραθώνιο και χάρηκα για αυτό, επειδή μου έδωσε ώθηση να διαβάσω και τα υπόλοιπα αστυνομικά βιβλία… Πάντα ήμουν λίγο καχύποπτη απέναντι τους…. Όχι όμως από εδώ και πέρα! Φοβερή εξιστόρηση.. εμβαθύνει στη συναισθηματική κατάσταση όλων των ηρώων ,πονάς μαζί τους…Δεν αποκρύπτει τίποτα… Υποψιάζεσαι κάθε φορά κι άλλον δολοφόνο. Όμως τίποτα δε μπορεί να σε προετοιμάσει για αυτό το συναρπαστικό τέλος. Δυναμική η γραφή της και σε κρατάει συνέχεια στην τσίτα… Αγάπησα τη Φλιν κ θέλω από εδώ και πέρα να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία της…

  • avatar
    No Title
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Μ
    almost 7 years

    Μακάβριο. Σατανικό. Κτηνώδες. Νομίζω ότι αυτές οι τρεις λέξεις δίνουν όλο το νόημα του βιβλίου αυτού. Από την αρχή μέχρι και την τελευταία του σελίδα, ο “Σκοτεινός Τόπος” συγκλονίζει και μας ανατριχιάζει. Χωρίς να είναι καθόλου κουραστική, η ιστορία αυτή μας ταξιδεύει σε παρόν και παρελθόν εξιστορώντας μας γεγονότα από μια σκληρή πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται από φτώχεια, αίμα και φρίκη. Ένας έφηβος που πλήρωσε τις αμαρτίες του παρελθόντος σκληρά. Μια ηρωΐδα που παλεύει με τους δικούς της δαίμονες, προσπαθώντας να ξετυλίξει το κουβάρι των αναμνήσεων κι έρχεται αντιμέτωπη με πρόσωπα και καταστάσεις που θέλει να αφήσει πίσω. Μπορεί κανείς όμως να ξεφύγει από το παρελθόν που τον στοιχειώνει τόσο αμείλικτα; Καταιγιστική πλοκή και δυνατοί χαρακτήρες με συμπεριφορές που μας κόβουν την ανάσα. Πολύ καλή απόδοση στα ελληνικά από την Γωγώ Αρβανίτη, στοιχείο που προσθέτει επιπλέον βαρύτητα. Γενικώς, η ιστορία καθηλώνει τον αναγνώστη, που με ανοιχτό το στόμα, δεν θέλει να σταματήσει την ανάγνωση. Εξαιρετική πρόταση για τους φαν του είδους και όχι μόνο.

  • avatar
    No Title
    ΟΛΥΜΠΙΑ Δ
    almost 7 years

    Μια δολοφονια που σου κοβει την ανασα. Ενα αποτροπαιο εγκλημα,με ανατριχιαστικες λεπτομερειες.Καταπληκτικο βιβλιο,σε κραταει σε αγωνια και σε κανει να μην θες να το αφησεις απο τα χερια σου.Ενα ανατριχιαστικο θριλερ.Πιστευω οτι και η ταινια θα μας αφησει αφωνους.

  • avatar
    No Title
    ΜΑΡΙΑ Μ
    almost 7 years

    Το απολαυσα από την πρωτη ως την τελευταια σελιδα. Είναι το πρωτο βιβλιο της Gillian Glynn που διαβαζω και θα την προτιμησω στο μελλον. Η υποθεση τοσο δεμενη και η αγωνια οσο επρεπε, χωρις να σε κουραζει με πολύ μακαβριες λεπτομερειες. Ειχε στησει καλα τους πρωταγωνιστες και ειχε εμβαθυνει οσο επρεπε. Το πισωγυρισμα της υποθεσης από το παρον στο παρελθον ξετυλιξε την ιστορια τοσο ωραια κρατωντας σε αγωνια τον αναγνωστη. Σε μπερδευε για το ποιος ηταν αθωος και ποιος ενοχος αλλα σιγουρα το τελος ηταν μια ανατροπη! Περασα ευχαριστα διαβαζοντας το και θα το δω και σε ταινια όταν το βρω.

  • avatar
    No Title
    eleni s
    almost 7 years

    Μου αρεσε πιο πολυ απο τα αλλα δυο της βιβλια. Ο Μπεν Ντέι ειναι (το 2008) στη φυλακή, καταδικασμένος για τη δολοφονία των δυο αδελφών του, της Μισέλ που τη στραγγάλισε, της Ντέμπι που τη σκότωσε με τσεκούρι και της μάνας του που την πυροβόλησε. Οι δολοφονίες αυτές έγιναν το βράδυ της 2ας προς την 3η Ιανουαρίου 1985. Μόνη επιζήσασα η επτάχρονη τότε Λίμπι, που υπήρξε και η κύρια μάρτυρας κατηγορίας. Είναι όμως άραγε έτσι τα πράγματα; Και γιατί ο Μπεν δεν έκανε ποτέ έφεση; Πολύ ενδιαφέρουσα η τεχνική της Τζίλιαν Φλιν . Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ του παρόντος, όπου ακούμε την προσωπικη αφήγηση της περίπου τριαντάχρονης τώρα Λίμπι, που ζει παρασιτικα απο δωρεες ανθρωπων, και του παρελθοντος οπου γινεται λεπτομερέστατη εξιστόριση των ημέρων, κατά τη διάρκεια των οποίων ανυποψιαστες η μητερα της Πάτι και οι δυο μεγαλυτερες αδερφες της Μισελ και Ντέπι δολοφονηθηκαν. Ώρα την ώρα, λεπτό προς λεπτό, θα λέγαμε, παρακολουθούμε τα γεγονότα της μοιραίας εκείνης ημέρας, ενώ η αγωνία κορυφώνεται καθώς προχωρούμε στη στιγμή των δολοφονιών. Στο τώρα, η Λίμπι τραυματισμένη σωματικά και ψυχολογικά, έχοντας άμεση οικονομική ανάγκη, με χρηματοδότηση μιαςομαδας που πιστεύει ότι ο Μπεν είναι αθώος και ότι άδικα καταδικάστηκε, βασανιζόμενη και η ίδια η Λίμπι από ενοχές, γιατί με τη δική της κυρίως μαρτυρία καταδικάστηκε ο αδελφός της, αρχίζει να ανασκαλεύει το παρελθόν. Παρακολουθούμε μια αγροτική Αμερική της δεκαετίας του 80, κάθε άλλο παρά την Αμερική του ονείρου και του πλούτου. Φτώχεια, υποθήκες, απώλεια περιουσιών, απελπισία, ναρκωτικά, μια παραπαίουσα χωρις ελπιδα, ονειρα και μελλον νεολαία. Το βιβλίο έχει ένα αργό ρυθμό, στοιχεία που κάποτε μπορεί να κουράζουν. Διαρκής αναφορά στο χιόνι, στις ενδυματολογικές περιγραφές, στο αχανές, έρημο τοπίο, στην αθλιότητα του σπιτιού, ακόμα και ενοχλητικές έως αηδιαστικές λεπτομέρειες, που όμως όλες συμβάλλουν στη δημιουργία ατμόσφαιρας, που "καρφώνονται" στη μνήμη του αναγνώστη. Δημιουργούν μια επιβράδυνση και σταδιακά κορυφώνουν την αγωνία καθώς προχωρούμε στη στιγμή των δολοφονιών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τζίλιαν Φλιν έχει δημιουργήσει ένα καθαρά δικό της ύφος στο αστυνομικό μυθιστόρημα.

  • avatar
    No Title
    ΦΑΙΗ Κ
    almost 7 years

    Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που διαβάζω το βιβλίο αφού έχω δει την ταινία. Είναι γνωστό ότι πάντα τα βιβλία είναι πολύ καλύτερα από τις ταινίες αλλά δεν περίμενα να διαβάζω με τόση δίψα ένα βιβλίο για το οποίο γνώριζα την πλοκή, το τέλος, τον ένοχο κ.ό. Θα συμβούλευα να μην συνεχίσει να διαβάζει την κριτική μου κάποιος που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, απλά να γνωρίζει ότι ΠΡΕΠΕΙ οπωσδήποτε να το συμπεριλάβει στη βιβλιοθήκη του! Πιστεύω ότι η μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη ήταν τουλάχιστον αποτυχής. Κατάφεραν να μετατρέψουν ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα σε μία μετριότητα. Τα συναισθήματα της ηρωίδας σε καταβάλουν σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Οι περιγραφές της καθημερινότητας της οικογένειας Ντέι σε κάνουν μέλος της οικογένειας, νιώθεις τον πόνο τους, την απελπισία της μητέρας, την περιέργεια της Μισέλ..... Οι εναλλαγές παρόντος με παρελθόν ανά κεφάλαιο θα περίμενα να με ενοχλήσουν αλλά αντιθέτως κατάφεραν να αυξήσουν την αγωνία μου και να ρουφάω κυριολεκτικά τα κεφάλαια μέχρι να μην μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοικτά. Η γραφή της Γκίλιαν Φλίν είναι καταπληκτική. Καθώς διάβαζα το βιβλίο σκεφτόμουν πόσα σημεία ήθελα να εκθειάσω αλλά δυστυχώς πλέον μου έχει μείνει μόνο η αίσθηση της απόλυτης ικανοποίησης που επέλεξα να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο από την 3η κατηγορία.

  • avatar
    No Title
    Βασιλική Α
    almost 7 years

    Στο "σκοτεινό τόπο" συναντάμε και πάλι το μοτίβο των προβληματικών, δυσλειτουργικών χαρακτήρων της Gillian Flynn. Έχουμε από τη μία τη συνθήκη της φτώχειας και του αγώνα για επιβίωση. Μια μάνα που προσπαθεί να δώσει στα παιδιά της αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και χωρίς την υποστήριξη του συζύγου της. Πάλη με το χώμα αλλά και την ψυχή. Τέσσερα παιδιά που δε μπορούνε να χαρούνε τις στιγμές της παιδικής τους ηλικίας. Ο Μπεν που δουλεύει από μικρός για να συνεισφέρει όπως μπορεί. Από την άλλη παρακολουθούμε και τις ζωές κάποιων πιο προνομιούχων παιδιών, όπως της Ντιότρα και της Κρίσι Κέιτς. Η ευμάρεια όμως δημιουργεί και πάλι αδιέξοδα. Η Λίμπι Ντέι κουβαλώντας τις πληγές του παρελθόντος, ακόμα και ως ενήλικη πλέον, αρνείται να ενταχθεί στην κοινωνία. Χωρίς δουλειά και κοινωνικές επαφές ζει απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Ο τραγικός θάνατος της μητέρας της και των δυο αδελφών της τη στοιχειώνει χρόνια μετά. Πολλά ερωτηματικά υπάρχουν μέσα της αλλά επιλέγει το μηχανισμό της απώθησης, γιατί δεν αντέχει το βάρος της αλήθειας. Ωστόσο έρχεται η στιγμή που ο "Σκοτεινός Τόπος" ξυπνάει και αρχίζει η περιπλάνηση στο ζοφερό παρελθόν. Οι εφιάλτες ζωντανεύουν ξανά, οι αντοχές της Λίμπι δοκιμάζονται και πάλι, ακόμα και η ζωή της μπαίνει σε κίνδυνο. Το πείσμα της όμως τη φέρνει όλο και πιο κοντά στη λύτρωση. Και χάρη σ' αυτήν οδηγείται και ο αδερφός της στην κάθαρση, που επέλεξε σιωπηλά το ρόλο του μάρτυρα όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθώντας να προστατεύσει ό,τι του είχε απομείνει.

  • avatar
    No Title
    Mary M
    almost 7 years

    Η τραγική και αφάνταστα βάρβαρη δολοφονία της οικογένειας της – από την οποία μόνο εκείνη γλιτώνει - έχει σημαδέψει με τον χειρότερο τρόπο την επτάχρονη Λίμπι. Και σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, ο αδερφός της, ο δεκαπεντάχρονος Μπεν, κατηγορείται για τους φόνους. Και η μαρτυρία της ίδιας της Λίμπι επιβεβαιώνει την ενοχή του. Έτσι, ο Μπεν καταλήγει στην φυλακή, και η Λίμπι, περνάει τα επόμενα 24 χρόνια προσπαθώντας να μένει μακριά από τις αναμνήσεις της – μακριά από τον Σκοτεινό Τόπο του παρελθόντος της. Μέχρι που έρχεται η στιγμή που ξεκινάει διστακτικά και απρόθυμα ένα ταξίδι στο παρελθόν, για να ανακαλύψει την αλήθεια και για εκείνο το βράδυ και για τον ίδιο της τον εαυτό.

  • avatar
    No Title
    ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Κ
    almost 7 years

    Είναι το δεύτερο βιβλίο που διάβασα για το μαραθώνιο μετά το αιχμηρά αντικείμενα. Τραγικά μακάβριο, τρομερά δυνατό. Επειδή διαβάζω το βράδυ πριν τον ύπνο, δεν μπορούσα να κοιμηθώ! Τόσο πολύ είχα επηρεαστεί!! Οι διάλογοι πολύ καλοί όσο και η ιστορια. Δικαίως βγήκε και σε ταινία. Στο τέλος θα μπορούσε να εξαλείψει την περιγραφή του εγκλήματος γιατί το μετέτρεψε σε τρόμου το βιβλίο. Δεν μπορώ να αποφυγω τη σύγκριση με το πρώτο βιβλίο της συγγραφέα και να πω ότι και στα δύο πρώτα βιβλία της έχει έναν μακάβριο τρόπο διήγησης και οι ηρωίδες της έχουν μια παραίτηση για την ζωή μέχρι την αποκάλυψη του εγκλήματος. Ο σκοτεινός τόπος είναι πιο δυνατό και πιο προσεκτικά δομημένο από το πρώτο της βιβλίο. Όταν τελειώσω το Μαραθώνιο θα διαβάσω και το τρίτο της βιβλίο που το έχω αποκτήσει ήδη, το κορίτσι που εξαφανίστηκε!!!

  • avatar
    No Title
    Εφη Σ
    almost 7 years

    Η επτάχρονη Λίμπι γίνεται μάρτυρας μιας τριπλής δολοφονίας. Η μητέρα και οι δύο αδελφές της σφαγιάζονται μέσα στο σπίτι τους ενώ εκείνη καταφέρνει να διαφύγει και αργότερα να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του μεγάλου της αδελφού, τον δολοφόνο. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Επί εικοσιτέσσερα χρόνια η ιστορία της πουλιέται ακριβά εξασφαλίζοντας στην δυσλειτουργική Λίμπι την επιβίωσή της. Μέχρι που κάποια στιγμή, η τριανταδιάχρονη πλέον Λίμπι, μοιραία αναγκάζεται να ξανασκαλίσει το παρελθόν ψάχνοντας απαντήσεις που θα την λυτρώσουν. Καθηλωτικό απο την πρώτη στιγμή με ασύγκριτη ένταση και αγωνία μέχρι το τέλος. Το ρουφάς κυριολεκτικά χωρίς ανάσα. Στη Flynn πάντα υπάρχει ανατροπή και ποτέ τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ακόμα και όταν νομίζεις ότι ξέρεις τον δολοφόνο. Η κυκλική αφήγηση, μια στο παρόν, μια στο παρελθόν είναι εξαιρετικό τέχνασμα που ανεβάζει το ενδιαφέρον και το σασπένς κατακόρυφα. Τα ζητήματα που σκαλίζει είναι επίσης ιδιαίτερα. Παρουσιάζει την αρνητική φύση του θηλυκού, την διεστραμμένη και ασύδοτη έφηβη, την νευρωτική νοικοκυρά, το κουτσομπόλικο αντιπαθητικό κοριτσάκι όπου κάθε βερσιόν χρησιμοποιεί τα αρσενικά για ίδιον όφελος. Επίσης καταδεικνύει την εξαθλιωμένη αμερικανική πραγματικότητα όπου μίζερα τροχόσπιτα και χρεωκοπημένα αγροκτήματα προσπαθούν μάταια να ξεφύγουν απο τράπεζες και δανειστές. Εξαιρετική και η δεύτερη προσπάθειά της. Την συνιστώ ανεπιφύλακτα και αδημονώ για το καινούργιο της.

  • avatar
    No Title
    Γιάννης Μ
    almost 7 years

    Το δεύτερο βιβλίο της Φλιν είναι επίσης φανταστικό! Ενθουσιάστηκα με τον τρόπο αφήγησης που επέλεξε η συγγραφέας αλλά και με την πρωτοτυπία της ιδέας της.

  • avatar
    No Title
    ΕΛΕΝΗ Σ
    almost 7 years

    Ανατριχιαστικό από την πρώτη έως την τελευταία λέξη του…!! Το 5ο βιβλίο στη σειρά για τον μαραθώνιο ανάγνωσης αστυνομικής λογοτεχνίας και ένα από τα πλέον αγαπημένα μου! Ο κεντρικός χαρακτήρας γι ακόμα μια φορά γυναικείος, πολύπλοκος και τόσο πολύ μπερδεμένος από όλες τις απόψεις! Τόσοι τραγικοί χαρακτήρες που όλοι όμως έχουν και την καλή τους πλευρά ή τον καλό σκοπό τους που δεν μπορείς να διαπιστώσεις σε κάθε «ζευγάρι» που εξετάζεις ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο.. ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης..! Από τα πιο καλογραμμένα βιβλία που έχω διαβάσει και θα το διάβαζα ξανά από την αρχή…

  • avatar
    No Title
    τασία π
    almost 7 years

    Μπορώ να πως ο χαρακτηρισμός του ως θρίλερ με σόκαρε και απέφευγα να το ξεκινήσω. Οταν όμως αρχισα να το διαβάζω, χάθηκα! Εφυγα απ τον δικό μου κόσμο, κι αυτή είναι η μαγεία της συγγραφέως να σε συναρπάζει, να χεις τον νου σου στον μύθο ακόμη κι όταν δεν κρατάς το βιβλίο στα χέρια. Έντονα συναισθήματα, εναλλαγές, ανατροπές και να μένεις με το αναπάντητο ερώτημα ποιος ήταν το μεγαλύτερο θύμα τελικά....

  • avatar
    No Title
    Maria K
    almost 7 years

    Καταρχάς, θεωρώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι καλύτερο από τα «Αιχμηρά Αντικείμενα». Και εδώ, οι ήρωες της συγγραφέως είναι άνθρωποι με ιδιαίτερο ψυχισμό και προσωπικότητα. Η πλοκή της υπόθεσης, όμως, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και αφορά την αποκατάσταση της αλήθειας για την βίαιη δολοφονία της οικογένειας Ντέι, δολοφονία που διαπράχθηκε πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια. Εδώ, αξίζει να σημειωθεί, πως είναι αρκετά ευρηματική η τεχνική της εναλλαγής των κεφαλαίων μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, η οποία δεν είναι διόλου κουραστική ούτε σε κάνει να χάνεις τον ειρμό της υπόθεσης. Η αλήθεια, πάντως είναι, πως τα βιβλία της συγκεκριμένης συγγραφέως δεν σχετίζονται με το λογοτεχνικό ύφος των Σκανδιναβών συγγραφέων αστυνομικών μυθιστορημάτων, των οποίων προσωπικά, και προτιμώ. Στα δικά της έργα κυριαρχεί ένα «μουντό» τοπίο και μία μελαγχολική διάθεση που πολλές φορές είναι αρκετά έντονα. Επίσης, κάποιες φορές έχω την αίσθηση ότι διαβάζω περισσότερο σενάριο αμερικανικής ταινίας και λιγότερο αστυνομικό μυθιστόρημα. Πάντως εάν κάποιος θέλεις να εντρυφήσει στα βιβλία της Gillian Flynn θα πρότεινα να ξεκινήσει από αυτό το βιβλίο.

  • avatar
    No Title
    Κανέλλα Π
    almost 7 years

    Νέλλη Πετριανίδη 13/6/15 Συμμετέχοντας στον μαραθώνιο ανάγνωσης αστυνομικού μυθιστορήματος θα ηθελα να σχολιάσω το βιβλιο της Gillian Flynn ""σκοτεινός τόπος"". Με μια λέξη θα έλεγα "αφανισμός",τόσο απελπισμένα και αδιέξοδα συναισθήματα,καταστάσεις,σχέσεις και ανθρώπινες καθημερινές παραστάσεις βουλιάζουν αργά και βασανιστικά στην αδιάφορη -παρά τα γεγονότα - νομοτέλεια της ανθρώπινης φύσης! Ενα συγκλονιστικό βιβλιο που εμπεριέχει βαθιά ψυχολογικά μηνύματα και οξύμωρα σχήματα αναφορικά με τις σχέσεις μιας τραγικής οικογένειας και κατ´επέκταση μιας θλιβερά υποκριτικής κοινωνίας. Αρχικά τα γεγονότα καταδεικνύουν τη ζωη μιας απλής οικογένειας που παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ακομη και για τα απολύτως απαραίτητα υλικά αγαθά που θεωρούνται δεδομένα.Η κατάντια αυτη έρχεται ως αποτέλεσμα κακών χειρισμών απο πλευράς γονέων με θύματα τα ανήλικα παιδια.Στη συνέχεια η κατάσταση ξεφεύγει απο τον έλεγχο της μονογονεϊκής πλέον οικογένειας και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων συγγενών και φίλων αρχίζει αργά και σταθερά ο ξεπεσμός και ο εκφυλισμός που τον ακολουθεί! Οταν κορυφώνεται η τραγωδία και σφαγιάζεται ολόκληρη η οικογένεια εκτός απο το επτάχρονο κοριτσάκι που κατάφερε να ζήσει -οχι τυχαία-ο μεγάλος αδελφός χαρακτηρίζεται ο δράστης ο φονιάς ο σατανιστης και καταδικάζεται δικαίως ή αδίκως ,αυτο αφήνεται αριστουργηματικά να αποφασιστεί απο τον αναγνώστη ! Πολλα χρονια μετα καλείται η τοτε επτάχρονη μικρούλα να ξετυλίξει το κουβάρι του αφανισμού και να βρει την άκρη που οδηγεί στο φως και την εξιλέωση ! Αυτα που ανακαλύπτει ειναι το χειρότερο σενάριο μιας ιστορίας που ενώ την έζησε πρωταγωνιστικα και τη σημάδεψε για ¨παντα¨ ρίχνοντας τη πολλα χρονια στο βούρκο της κακίας και του ζόφου,καταφέρνει να γεμίσει την αδεια ψυχη της με αγάπη και τρυφερή νοσταλγία για ζώντες και νεκρούς! Το καλύτερο ψυχολογικό θρίλερ που εχω διαβάσει ως τωρα. Αφανιστικα συνταρακτικό!!!

  • avatar
    No Title
    Μανώλης Σ
    almost 7 years

    Παρακμιακό περιβάλλον και χαρακτήρες.Αισθάνεσαι πως ζεις σε έναν τόπο χωρίς ελπίδα και αφήνεσαι να κυλήσεις.Η λύτρωση έρχεται σιγά σιγά με τον αγώνα της ηρωίδας να βγει από το τέλμα της ψυχής και του παρελθόντος της.Η προσπάθειά της σε ελκύει...και τελικά την δικαιώνει!

  • avatar
    No Title
    ΜΑΡΙΑ Κ
    almost 7 years

    Ένα καταπληκτικο θρίλερ που διαβαζεται με κομμενη την ανασα.Δυνατη ιστορια για γερα νευρα η οποια θιγει πολλα κοινωνικα θεματα με πολιτικες πολλες φορες προεκτασεις.Οι περιγραφες των τοπιων παραστατικες και των χαρακτηρων διεισδυτικες.Η ατμοσφαιρα βαρια και το κακο πλανάται παντου καθως και η διαρκης επιβεβαιωση πως ότι ξεκιναει στραβα ποτε δεν διορθώνεται.Η ηρωιδα σαν φιγουρα αρχαιας τραγωδίας το γνωριζει καλα αυτό όπως γνωριζει επισης πως η αποδοχή είναι η μεγαλυτερη ασφαλεια και δυναμη της ζωης.

  • avatar
    No Title
    ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Σ
    almost 7 years

    Ξεκίνησα τον Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας του Εκδοτικού Οίκου ''ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ'', διαβάζονταςGillian Flynn. Τυχαία επιλογή! Υπήρξε, απλώς, το πρώτο βιβλίο που συνάντησα στη βιβλιοθήκη μου, εντός συναγωνισμού! Ήταν μια εξαιρετική επιλογή για την εκκίνηση! Η κατηγορία: Made in U.S.A, φωτίζεται από το ''Σκοτεινό Τόπο''. Πέντε ημέρες χρειάστηκα, για να ταξιδέψω από το σήμερα της Λίμπι Ντέι στο χθες και τανάπαλιν, αρκετές φορές...ίσες με τον αριθμό των κεφαλαίων του βιβλίου! Στα διαστήματα παύσης μέχρι την επόμενη ανάγνωση, ενοιωθα πως άφησα την ταινία στη μέση! Ανυπομονούσα να συνεχίσω, πατώντας το play! Καλογραμμένο, αγωνιώδες, γρήγορο, μεστό! Το χαρακτηριστικό που κάνει τη διαφορά όμως, πέραν της ενδιαφέρουσας πολυπλοκότητας των γεγονότων, είναι η σαφείς περιγραφές των ψυχολογικών γίγνεσθαι των συμμετεχόντων! Συγχαρητήρια, κυρία Flynn!!!

  • avatar
    No Title
    Εύα Κ
    almost 7 years

    Ανατριχιαστικά όμορφο, περιγραφές που σοκάρουν και χαρακτήρες που σε αφήνουν παγωμένο. Κάθε σκηνή και μια έκπληξη , θέλεις να σταματήσεις το διάβασμα. Είναι από τα βιβλία που τα διάβασα σχεδόν μονορούφι. Σε καμία περίπτωση δεν περιμένεις να γίνει αυτό που γίνεται στην συνέχεια. Είναι ένα βιβλίο όχι απλά μυστηρίου, κινείται στα όρια του τρόμου. Άψογες περιγραφές του τότε και του τώρα και ήρωες που νομίζεις πως ζωντανεύουν μπρος στα μάτια σου. Νομίζεις αρχικά πως η Λίμπι δεν θέλει να σκαλίσει την ιστορία που σημάδεψε τη ζωή της αλλά καταλαβαίνεις στην πορεία πως δεν είναι μόνο τα χρήματα που την κάνουν να ξεκινήσει και να συνεχίσει, αλλά η δική της ανάγκη να μάθει και να ησυχάσει τη φωτιά μέσα της. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της Flynn που διαβάζω και σίγουρα μπαίνει στους αγαπημένους μου συγγραφείς.

  • avatar
    No Title
    ΝΙΚΟΣ Ζ
    almost 7 years

    Είναι το τρίτο βιβλίο της FLYNN που διαβάζω μετά το Κορίτσι που εξαφανίστηκε και Τα Αιχμηρά αντικείμενα και το βρήκα καταπληκτικό. Δυνατή πλοκή πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε κρατάει σε αγωνία από την πρώτη στιγμή. Μου άρεσε πολύ η εναλλαγή από το παρόν στο παρελθόν και το ότι το κάθε πρόσωπο διηγείται την ιστορία από τη δική του σκοπιά. Συγκλονιστικό το φινάλε που σε αφήνει άφωνο γιατί δεν το περιμένεις με τίποτα.

  • avatar
    No Title
    Γιαννης Β
    almost 7 years

    Στο πλαισιο του μαραθωνιου αναγνωσης αστυνομικης λογοτεχνιας διαβασα τον "σκοτεινο τοπο",δευτερο βιβλιο της Gillian Flynn που διαβαζω μετα το "αιχμηρα αντικειμενα". Η Flynn για αλλη μια φορα δεν με απογοητευσε.Η ιστορια ειναι στιβαρη και σε κανει να εχεις αγωνια για το τι εγινε πραγματικα.Οι χαρακτηρες στο προσφιλες υφος της συγγραφεως ειναι μελαγχολικοι,με τις προσωπικες τους εμμονες και τους δαιμονες τους.Με αλλους ταυτιζεσαι περισσοτερο,με αλλους λιγοτερο.Με αλλους συμφωνεις περισσοτερο με τις πραξεις τους,με αλλους λιγοτερο αλλα ολους τους συμπονας τελικα και τους συγχωρεις. Το υφος αφηγησης με τα flashback σε παρον και παρελθον "δουλευει" καλα στο συγκεκριμενο βιβλιο και βοηθαει στην εξελιξη της πλοκης. Αν παντως,ασχετα απο ολα τα αλλα,η Flynn ξερει να κανει κατι καλα,αυτο ειναι να γραφει φιναλε στα βιβλια της.Τα φιναλε της ειναι λυτρωτικα και για τους χαρακτηρες της αλλα και τους αναγνωστες της. Σειρα θα παρει καποια στιγμη το "κοριτσι που εξαφανιστηκε" που κατα τα λεγομενα ειναι και το καλυτερο της.Αν κρινω απο την βελτιωση που διεκρινα απο τα "αιχμηρα αντικειμενα" στον "σκοτεινο τοπο" πιστευω οτι με περιμενουν πολυ καλα λογια και για το "κοριτσι".

  • avatar
    No Title
    Μαρία Μ
    almost 7 years

    Αγόρασα το βιβλίο γιατί μου φάνηκε ενδιαφέρον σαν υπόθεση. Δεν ήξερα την συγγραφέα και δεν είχε βγει ακόμα το Gone girl. Ήταν μια από τις φορές που το ένστικτό μου δεν με απογοήτευσε. Καταλαβαίνω αν ένα βιβλίο είναι καλό από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Αναζητώ το συναίσθημα εκείνο που δεν θα μου επιτρέψει να το αφήσω ούτε για μια στιγμή μέχρι να το τελειώσω.Ανακάλυψα λοιπόν ένα πραγματικά συγκλονιστικό βιβλίο! Η συγγραφέας κατορθώνει να διεισδύσει στις πιο σκοτεινές γωνιές του μυαλού μας και να αγγίξει τα βαθύτερα ένστικτά μας. Νομίζω ότι η Flynn με το βιβλίο της αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι εξαιρετικά ευφυής.

  • avatar
    No Title
    ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ
    almost 7 years

    Εκπληκτικό βιβλίο!!! Πίστευα πως τα Αιχμηρά αντικείμενα είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο αλλά δεν συγκρίνεται με τον Σκοτεινό τόπο! Οι εναλλαγές παρόντος παρελθόντος κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο, ενώ η λεπτό προς λεπτό αφήγηση των γεγονότων του παρελθόντος κρατούν την αγωνία στα ύψη. Οι χαρακτήρες, πρωταγωνιστές αλλά και δευτερεύοντες ρόλοι, ο καθένας με την δική του «προβληματική» προσωπικότητα συνθέτουν μια ιδιαίτερη ιστορία. Η αναζήτηση της αλήθειας οδηγεί την πρωταγωνίστρια αλλά και εμάς τους αναγνώστες στα σκοτεινά μονοπάτια του παρελθόντος. Το δε τέλος ανακουφιστικό και για τους ήρωες αλλά και για τους αναγνώστες. Τώρα περιμένω να δω και την ταινία για να μπορέσω να συγκρίνω. Το βιβλίο πάντως το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φαν του αστυνομικού.

  • avatar
    No Title
    Έλλη-Μαρία Μ
    almost 7 years

    Χάρη στο διαγωνισμό,αποφάσισα να διαβάσω πρώτη φορά Gillian Flynn,φυσικά ενθουσιάστηκα.Δεν είναι τυχαίο που το έργο της μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.Η Λίμπι Ντέι ζει μια τραγωδία,κάποιος αποφάσισε να σφάξει την οικογένεια της,ο ίδιος της ο αδερφός..!??Η ανατροπή είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του βιβλίου,η υπόθεση κυλά γρήγορα,χωρίς να κουράζει ούτε ένα λεπτό τον αναγνώστη.

  • avatar
    No Title
    ΧΡΗΣΤΟΣ Ο
    almost 7 years

    Είναι το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω της συγκεκριμένης συγγραφέα και ομολογώ ότι είναι εξίσου καλό. Το βιβλίο μας παρουσιάζει ενα οικογενειακο έγκλημα μιας μητέρας με δυο παιδιά,από το έγκλημα σώθηκε έχοντας καταφέρει να δραπετέυσει απο το σπίτι της η μικρή Λίμπι. Για το έγκλημα αυτό κατηγορείται ο αδερφός της Λιμπι, Μπεν.Η πρωταγωνιστρια λοιπόν,αν και πρωταγωνιστρια δεν μπορώ να πω οτι είναι και ιδιαίτερα συμπαθής, έχοντας ξεμείνει απο χρήματα και με σκοπό αυτά ,στρεφεται σε μια οργανωση η οποία θεωρεί τον Μπεν αθώο. Με τον καιρό η ενοχή του Μπεν αρχίζει και φθίνει και εκεί ξεκινάει να ξετυλίγεται το κουβάρι..Η Φλυν σε αυτό το βιβλίο γράφει και λίγο αποκρουστικά θα λεγα με το τρόπο που παρουσιάζει κάποια γεγονότα,όμως το βιβλίο είναι καλοδουλεμένο και αρκετά ενδιαφέρον,οι χαρακτήρες αποδίδονται με εξωτερική και εσωτερική πληρότητα και το βιβλίο δεν είναι καθόλου κουραστικό.

  • avatar
    No Title
    ΜΑΡΙΑΝΝΑ Χ
    almost 7 years

    Το δευτερο βιβλιο που διαβασα για το διαγωνισμο! Το βιβλίο σε καθηλώνει, σου κόβει την ανάσα, κάνει το στομαχι σου να σφίγγεται. Νιώθεις να σε ρουφάει σιγά-σιγά ένα πηχτό, μαύρο σκοτάδι, νιώθεις πως έρχεσαι αντιμέτωπος με το απόλυτο κακό. Διάβασα το βιβλίο, κυρίως τις βραδινές ώρες πριν κοιμηθώ, μέσα στο σκοτάδι με ένα φακό για να μη ξυπνήσω τον οκτάμηνο γιο μου που κοιμόταν δίπλα μου. Όσο περισσότερες σελίδες γύριζα, τόσο περισσότερο σφιγμένη αισθανόμουν. Είχα ανάγκη από μικρά διαλείμματα για να αναπνεύσω, να ακούσω το γέλιο του μωρού μου και να επιστρέψω στο φως, να διώξω τις κακές σκέψεις, πριν βυθιστω και πάλι στο σκοτάδι. Όταν το βιβλίο τελείωσε ένιωσα σα να πήρα μια μεγάλη ανάσα...

  • avatar
    No Title
    Αντώνης Κ
    almost 7 years

    Φανταστική πλοκή και τρομερή ανατροπή των γεγονότων στο τέλος!Η ιστορία που σκαρφίστηκε η συγγραφέας είναι απίθανη-το βιβλίο τρομερά απολαυστικό, όλο μυστήριο και εξελίξεις.Η ροή των γεγονότων κυλάει μια στο παρελθόν και μία στο παρόν, κάτι πουμου άρεσε αρκετά.Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

  • avatar
    No Title
    Χυτούλα Π
    almost 7 years

    Παρά τον περίεργο τίτλο του βιβλίου, από τις πρώτες σελίδες η συγγραφέας σε βάζει κατευθείαν στο θέμα με αποτέλεσμα να μην μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, μέχρι να το τελειώσεις. Μια απίθανη υπόθεση με πολύ μυστήριο, αγωνία, συχνές εναλλαγές σε παρελθόν και παρόν, πολλές ανατροπές μέχρι τέλους και ένα φινάλε που δεν περιμένει κανείς. Το βιβλίο «Σκοτεινός Τόπος» είναι μη προβλέψιμο και οι περιγραφές της συγγραφέως αρκετά συγκλονιστικές ώστε οι σκηνές να μένουν χαραγμένες στο μυαλό σου. Καταιγιστικό, συναρπαστικό, σκοτεινό, κάποιες φορές ανατριχιαστικό, καλογραμμένο από μια συγγραφέα που γνώρισα μετά τη μεταφορά του βιβλίου της «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε». Ένα ακόμη βιβλίο της Gillian Flynn – το δεύτερο που διαβάζω μετά το «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» – που δεν απογοητεύτηκα και μου άρεσε λίγο περισσότερο από το πρώτο. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

  • avatar
    No Title
    Δημήτριος Ν
    almost 7 years

    Τι να πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο! Με μία λέξη Εκπληκτικό! Η πλοκή του ήταν τρομερή! Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορούσες να δώσεις λύση στο δράμα που εκτυλίχθηκε στην οικογένεια Ντέι! Κεφάλαιο με κεφάλαιο ο ύποπτος άλλαζε και μία νέα υπόθεση εμφανιζόταν στο μυαλό μου για το τι πραγματικά συνέβη. Η ατμόσφαιρα καθόλη την έκταση του μυθιστορήματος ήταν σκοτεινή και μυστηριώδης. Οι περιγραφές των κινήσεων της Λίμπι και οι διάλογοι που εκτυλιίσσονταν ήταν τόσο παραστατικοί που ένιωθες πως συμμετείχες σαν αόρατος παρατηρητής στην υπόθεση. Ο τίτλος λοιπόν ήταν άκρως επιτυχημένος και ακριβής. Για άλλη μία φορά η αμερικάνικη Noir λογοτεχνία συναρπάζει τον αναγνώστη. Η συγγραφέας μετά τα Αιχμηρά Αντικείμενα, έδωσε τον καλύτερο εαυτό της για να συγγράψει τον Σκοτεινό Τόπο. Δεν είναι τυχαίο που έγινε ταινία. Πραγματικά μετά την ανάγνωση του μυθιστορήματος, είμαι πολύ περίεργος για τη μεταφορά του στο "πανί". Αν μη τι άλλο θα είναι ενδιαφέρον να δω τις εικόνες που σχημάτισα διαβάζοντάς το να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μου.

  • avatar
    No Title
    Έλενα Φ
    almost 7 years

    ’Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που σε κερδίζει κυρίως λόγω της ασυνήθιστης πλοκής του και των συνεχών ανατροπών του. Οι χαρακτήρες του δυνατοί, λεπτομερώς σκιαγραφημένοι και ταυτόχρονα καθημερινοί, τόσο ώστε να νιώθεις τους προβληματισμούς τους οικείους. Οι ρυθμοί του είναι κάπως αργοί, αλλά η διαρκής εναλλαγή από το παρελθόν στο παρόν και αντίστροφα, καθώς και η συνεχής αμφιβολία για την ταυτότητα του ενόχου, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την τελευταία στιγμή που έρχεται η μεγάλη έκπληξη. Σε γενικές γραμμές διαβάζεται ευχάριστα.

Κριτικές...

Πατριάρχης Φώτιος,  Βιβλιοκαφέ, vivliocafe.blogspot.gr, 16/12/2009 
Τιτίκα Δημητρούλια,  Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 
Η Φλιν είναι δεξιοτέχνης στο δέσιμο της πλοκής, με διφορούμενα, ανατροπές, αποκαλύψεις που οδηγούν στο κενό, προσημάνσεις που περνούν απαρατήρητες και άλλες παραπλανητικές. Η κύρια αρετή της όμως δεν έγκειται στην εξαιρετική ομολογουμένως διαχείριση του αινίγματος. Αλλά στη δύναμη με την οποία αποτυπώνει, όπως και στο προηγούμενο βιβλίο της, τα Αιχμηρά αντικείμενα, την αμερικανική κοινωνία της επαρχίας., την αποξένωση, τη λατρεία της, την ασφυξία της. Τη φτώχια της, κυρίως, που κανείς τη μυρίζει σχεδόν στην οικογένεια της κας Ντέι, στα ρούχα των παιδιών, τα κατουρημένα σεντόνια, στα μπιφτέκια-συνονθύλευμα από αγελάδα […]. Η δύναμη του βιβλίου έγκειται στον τρόπο με τον οποίο ζωγραφίζει τον θανατηφόρο περίγυρο, τη μιντιακή παράνοια, την εμμονή των προβλημάτων και την προσκόλληση σε καταδίκους , τους συλλόγους που προάγουν τα θεάρεστα αυτά ενδιαφέροντα, τον μικροαστικό φαρισαϊσμό που καταρρέει επαναληπτικά και δραματικά με το ελάχιστο φύσημα του αέρα, την απονέκρωση των αισθημάτων, τη φονική πλήξη, την αίσθηση ότι δεν υπάρχει καμιά ασφάλεια, καμιά βεβαιότητα, κανένα αποκούμπι, ποτέ, πουθενά. Ένα περίκλειστο, γοτθικό, αφήγημα με ροκ υπόκρουση, τόσο σκοτεινό που του αναγνώστη δεν του φτάνει ο αέρας για να ανασάνει. 
Αγγελική Πανοτάρα,  EXODOS, 30/7/2009 
Η καλοστημένη «who-dun-it» πλοκή θα δυσκολέψει ακόμα και τους δυνατούς λύτες, αλλά η κύρια συγγραφική αρετή της Φλιν είναι αυτή: η ατμόσφαιρα αποπνικτικής white trash καθημερινότητας που χτίζει, η οποία συναγωνίζεται σε φρίκη τις πιο αποτρόπαιες σκηνές βίας του βιβλίου και καθιστά οποιαδήποτε λύτρωση επιφανειακή και στιγμιαία. Κι αυτή η νοσηρότητα που η Φλιν αντιμετωπίζει με οικειότητα και συμπάθεια (αντί για έναν πιο αναμενόμενο μισανθρωπισμό) και αποδίδει αριστοτεχνικά, κάνει το βιβλίο να διαβάζεται απνευστί και να κολλά στο μυαλό σαν οργισμένος στίχος. 
Εύη Καρκίτη,  CLOSE UP, Σεπτέμβριος 2009 
[…] η σημαντικότερη νέα φωνή στο σύγχρονο ψυχολογικό θρίλερ, η Τζίλιαν Φλιν επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο της, έχοντας ήδη κερδίσει το κοινό της με το καθηλωτικό Αιχμηρά αντικείμενα. Με κεντρική ηρωίδα μια γυναίκα που επέζησε της οικογενειακής της τραγωδίας, η Φλιν δίνει ένα καλογραμμένο, σκοτεινό βιβλίο για τη μνήμη και την απώλεια, που διαβάζεται με μία ανάσα! 
Σταυρούλα Σκαλίδη,  ΒΡΑΔΥΝΗ, 1/8/2009 
Στο περιθώριο του Αμερικανικού Ονείρου, υπό το πρίσμα του τρόμου 

[…] μια ιστορία μυστηρίου που αποτελεί μια τόσο αποτελεσματική και ξεκάθαρη ακτινογραφία της αμερικανικής κοινωνίας –έστω των περιθωρίων της- ώστε συνιστά μιαν αφήγηση που αποκαλύπτει τα τρωτά σημεία, τις πληγές και τα κακώς κείμενα των Ηνωμένων Πολιτειών. […] Η Τζίλιαν Φλιν γράφει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία μυστηρίου και χρησιμοποιεί το κάτοπτρο του τρόμου για να δείξει μέσα από το ραγισμένο και θολό γυαλί έναν κόσμο πληγωμένο, «καταραμένο» και υποταγμένο στη μοίρα του εφιάλτη της αποτυχίας, τη σκοτεινή πλευρά των ΗΠΑ, το περιθώριο των ανθρώπων που δεν ποντάρει κανείς πάνω τους για να κερδίσουν μια θέση στον ήλιο του Αμερικανικού Ονείρου. Είναι οι μεγάλοι χαμένοι, οι μεγάλοι ηττημένοι. ΜΆ αυτούς αποφασίζει να ασχοληθεί η συγγραφέας. Με τρόπο που αναγκάζει τον αναγνώστη της να παρακολουθήσει με τεταμένο ενδιαφέρον την υπόθεση που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του. […] Η Τζίλιαν Φλιν, κατορθώνοντας να αποσπάσει τα ιδιαίτερα επαινετικά σχόλια του Στίβεν Κινγκ ήδη από το πρώτο βιβλίο της, το Αιχμηρά αντικείμενα, με το δεύτερο μυθιστόρημά της, Σκοτεινός τόπος, επιβεβαιώνει τη στόφα της ως συγγραφέως, τη δύναμή της στη σκιαγράφηση ψυχισμών, χαρακτήρων, στη δημιουργία μιας υποβλητικής ατμόσφαιρας που απορροφά τον αναγνώστη. Όπως λέει και ο Στίβεν Κινγκ, διαθέτει η συγγραφέας «μια υπνωτιστική τάση προς το μακάβριο». Όσο διαβάζει κανείς το βιβλίο, δεν μπορεί παρά να εστιάσει την προσοχή του στην πλοκή. Ψάχνεις να βρεις τον δολοφόνο ή τους δολοφόνους. Η συγγραφέας καταφέρνει μέχρι το τέλος να σε έχει κάνει να υποψιαστείς τους πάντες. Ματαίως. Ο δολοφόνος βρίσκεται σχεδόν εκτός κάδρου. Ανατρεπτικά η Φλιν πλάθει έναν κόσμο από τα υλικά της αμερικανικής κοινωνικής πραγματικότητας, τον οποίο, αφού ικανοποιήσεις την περιέργειά σου περί της έκβασης της υπόθεσης, είσαι σε θέση πλέον ως αναγνώστης να παρατηρήσεις κριτικά, να αναρωτηθείς για τα συστατικά και τις καταβολές του και φυσικά την κατάληξή του. Η μαεστρία με την οποία χειρίζεται το αφηγηματικό υλικό της η συγγραφέας είναι χαρακτηριστική. […] Το ωραίο με τη Φλιν είναι ότι διαθέτει μια ποιότητα η γραφή της, μια επίστρωση ακόμα απΆ αυτή που φαίνεται και δεν παρουσιάζει με ξερή αφήγηση που δεν σε κάνει να σκεφτείς για τίποτα, που δεν σΆ αφήνει να προβληματιστείς. Είναι επειδή αποφασίζει η ίδια να προσεγγίζει εκείνο το κομμάτι της νοσηρότητας, του αθέατου στοιχείου, ακόμη και στην πιο λαμπρή πλευρά των πραγμάτων. Που ποτέ δεν είναι τόσο γυαλιστερά και εύκολα και απλά όσο θέλει να αντανακλά η επιφάνειά τους, τελικά.

 
Ελένη Γκίκα,  ΤΟ ΕΘΝΟΣ της Κυριακής (ΕΘΝΟΣΑΟΥΤ), 13/9/2009 
Με απύθμενο ψυχαναλυτικό βάθος η Φλιν αγγίζει τη σχέση Μάνας και Κόρης, σκιαγραφώντας τον σαδιστή και μαζοχιστή εαυτό, και την αβάσταχτη σκληρότητα των παιδιών, καθώς επίσης και των παιδικών μας χρόνων. […]
Η ζοφώδης ατμόσφαιρα της Φλιν ολοζώντανη και πειστική, κινείται πολυεπίπεδα οδηγώντας σε απύθμενα υποσυνείδητα βάθη… Χαρακτήρες πολύπλοκοι, με μυστικά και βαρύ, σκοτεινό παρελθόν, ανακατεύουν αμέτρητες φορές τα χαρτιά στην ίδια παρτίδα. Η συγγραφική ευστροφία και τα ευρήματα τα καθοριστικά χαρίζουν στην αστυνομική λογοτεχνία δυο ιδιόρρυθμες, απρόσμενες, αλλόκοτες, σαν σκοτεινά παραμύθια του Άντερσεν, ιστορίες. Η κακιά μάγισσα που τιμωρεί τα ζωηρά κοριτσάκια στη μία, και ο σατανιστής έφηβος που βάφει τα χέρια με αίμα στην άλλη.
Αλλά πέρα από τη σαγηνευτική αφήγηση και την απρόσμενη πλοκή, αυτό που «σπάει κόκαλα», όπως ο Στίβεν Κινγκ θα πει, είναι και στη μία περίπτωση και στην άλλη, αυτοκαταστροφική και ενοχική, στα όρια του μαζοχισμού σχεδόν, κεντρική ηρωίδα. Το αόρατο θύμα, εν τέλει, εφόσον τα μεγάλα εγκλήματα δεν προϋποθέτουν ντε και καλά αίμα και πτώμα.
Ο Σκοτεινός τόπος δεν είναι άλλος από τη σκοτεινή δική μας ψυχή, και το φιλμάκι των παιδικών μας χρόνων που έχει αποσβέσει η αυτοσυντήρηση, ο νόμος της εντροπίας και ο χρόνος. Και τα Αιχμηρά αντικείμενα, δοντάκια, μητρικά νυχάκια, μαχαίρια και βελούδα σατέν που εξακολουθούν και ως μνήμη να γδέρνουν. 
Βασίλης Πεσμαζόγλου,  ΤΑ ΝΕΑ (Βιβλιοδρόμιο), 12/9/2009 
Με αυτό το δεύτερο μυθιστόρημα της Τζίλιαν Φλιν, βυθιζόμαστε σΆ έναν ζοφερό κόσμο χώματος, αίματος, χρεών, απελπισίας, πλήρους έλλειψης νοήματος, παντελούς αδιεξόδου. Εκεί, στη μέση ενός που θενά με αχανείς πεδιάδες, στις παρυφές κάποιας ξεχασμένης κωμόπολης μιας Μεσοδυτικής Πολιτείας των ΗΠΑ. Αυτές οι έξοχες κοινωνικές – οικονομικές – ψυχολογικές περιγραφές συχνά παίρνουν το πάνω χέρι, σε σχέση με την πλοκή, αλλά –ως συνήθως- η περιέργεια του αναγνώστη καλά κρατεί: τι συνέβη τελικά εκείνη την τραγική νύχτα της ομαδικής δολοφονίας;
Καθώς οδεύουμε προς το τέλος η Λίμπι έχει κάπως ενεργοποιηθεί. Αλλά προσοχή: δεν έχουμε να κάνουμε με θεαματικές αναλαμπές, ανακουφιστικό φινάλε, κάθαρση. Το βιβλίο μπορεί κάλλιστα να γίνει ταινία θρίλερ, και μάλιστα καλή. Υπό την προϋπόθεση να σεβαστεί το κείμενο, τον τόνο του, την προγραμματική έλλειψη οιασδήποτε ουσιώδους ανάπτυξης και πραγματικού χάπι εντ.
Η Τζίλιαν Φλιν κέρδισε τις πιο θερμές κριτικές για τα δύο της μυθιστορήματα που εμβαθύνουν ψυχολογικά στους χαρακτήρες και πλάθουν μια πειστική ατμόσφαιρα τρόμου. 
Τίνα Μανδηλαρά,  BIG FISH, 26/7/2009 
Θηλυκός Στίβεν Κινγκ 
Με το πρώτο της βιβλίο τα Αιχμηρά αντικείμενα έγινε γνωστή ως η διάδοχος του Στίβεν Κινγκ, κάνοντας ακόμη και τον μετρ του τρόμου να υποκλιθεί στο συγγραφικό της ταλέντο. Στο νέο της αστυνομικό θρίλερ, η πρώην τηλεκριτικός του Entertainment Weekly επιστρέφει με μια δυνατή και τρομακτική ιστορία, ικανή να προκαλέσει ρίγη ανατριχίλας ακόμη και στους πιο καλά μυημένους αναγνώστες των ψυχολογικών θρίλερ. 
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης,  ΒΙΒΛΙΟΠΟΝΤΙΚΑΣ, Φθινόπωρο 2009 
Πρόκειται για μια καταπληκτική ιστορία, δοσμένη με ένταση, βαθύτητα και εξαιρετικό ρυθμό, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. 
Λυδία Κοκκινά,  www.savoirville.gr, 10/3/2015 
Κική, Τσιλιγγερίδου, 5/3/2015 

For starters, να πω ότι άρχισα να διαβάζω τα «Αιχμηρά Αντικείμενα» επειδή έγραψε για το βιβλίο τόσο καλά λόγια ο Stephen King. Θα μου πεις, ναι, οκ, αυτό είναι μάρκετινγκ, αλλά προφανώς πιάνει, και μάλιστα σε αυτή την περίπτωση η εντύπωση του κυρίου Κινγκ έγινε και δική μου.
H Gillian Flynn έχει γράψει όλα κι όλα τρία βιβλία (στα ελληνικά κυκλοφορούν όλα από τις Ekdoseis Metaixmio). Αστυνομικά μυθιστορήματα που διαδραματίζονται στην πολιτεία του Μισούρι, στον τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Οι πρωταγωνίστριες και στα τρία βιβλία είναι βαθιά προβληματικά και περίπλοκα άτομα που αναγκάζονται να επιστρέψουν στον τόπο της καταγωγής τους (ή να ακολουθήσουν τον σύζυγό τους στον τόπο από όπου εκείνος κατάγεται στην περίπτωση του «Gone Girl») κι εκεί να αντιμετωπίσουν δαίμονες του παρελθόντος και του τώρα.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
ΑΙΧΜΗΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ: Η Καμίλ Πρίκερ είναι δημοσιογράφος σε τριτοτέταρτη εφημερίδα του Σικάγου, όταν στον τόπο από τον οποίο κατάγεται εξαφανίζεται ένα κοριτσάκι. Καθώς μόλις τον προηγούμενο χρόνο είχε συμβεί το ίδιο, στέλνεται εκεί για να κάνει το ρεπορτάζ με την ελπίδα να ανεβάσει την κακή κυκλοφορία της εφημερίδας. Η Καμίλ Πρίκερ είναι καταθλιπτική και καταστροφική (κόβεται, χαράσσει λέξεις σε όλο της το σώμα χρησιμοποιώντας αιχμηρά αντικείμενα: cutter). Η τελειομανής, άψυχη μητέρα της, η τέλεια (όμορφη, δημοφιλής) έφηβη αδελφή της και μια κοινωνία που δεν ανοίγεται εύκολα είναι το περιβάλλον που υποδέχεται την Καμίλ, η οποία παρακολουθεί την αστυνομική έρευνα, αλλά είναι η δική της προσωπική έρευνα που ξεκλειδώνει τις πληροφορίες για τη λύση του μυστηρίου. Μόνο που οι πόρτες οδηγούν σε σημείο που δεν το είχε φανταστεί και κορυφώνεται έτσι η προσωπική της τραγωδία. --- Σε κρατάει με δυνατή, σφιχτή πλοκή ως το τέλος, όπου σου επιφυλάσσει και μια ανατροπή.
ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ: Το αγαπημένο μου από τα τρία. Σκληρό βιβλίο, καθώς σε αυτό περιγράφεται μέρα με την ημέρα και λεπτό προς λεπτό το χρονικό της δολοφονίας μιας μητέρας και των δύο κοριτσιών της. Μιας δολοφονίας προαναγγελθείσας, καθώς από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο η Λίμπι Ντέι αυτοσυστήνεται, και δίνει το πλαίσιο της ιστορίας της. Ήταν επτά ετών όταν δολοφονήθηκαν μέσα στο σπίτι όπου ζούσαν όλοι μαζί, η μητέρα και οι δύο μεγαλύτερες αδελφές της. Για τη δολοφονία κατηγορείται και είναι στη φυλακή ήδη 24 χρόνια ο μεγαλύτερος αδελφός της, που ήταν την ημέρα της τραγωδίας 15 ετών. Η Λίμπι καταθέτει ότι τον είδε στο σπίτι (ενώ έλειπε νωρίτερα) κι έτσι καταδικάζεται για τη δολοφονία και δεν κάνει έφεση ποτέ. Όταν, στα 31 της, τελειώνουν τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί ως φιλανθρωπία «για την καημένη εφτάχρονη Λίμπι, θύμα της τραγωδίας», της γίνεται η πρόταση από ένα κλαμπ υποστηρικτών της αθωότητας του αδελφού της να συμμετέχει με αμοιβή σε έρευνα για συγκέντρωση στοιχείων. Τι συνέβη στην πραγματικότητα τα ξημερώματα της 2ας προς την 3η Ιανουαρίου το 1985; --- Με εναλλασσόμενη αφήγηση ανά κεφάλαιο στο παρελθόν και στο παρόν, ξεδιπλώνεται η τραγωδία και φωτίζονται τα σκοτεινά σημεία.
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ: Το κακό είναι ότι είδα πρώτα την ταινία και μετά διάβασα το βιβλίο. Διότι η ταινία, for once είναι ΠΟΛΥ καλή, και ακολουθεί πιστά το βιβλίο. Δεν είναι τυχαίο ότι το σενάριο έγραψε η ίδια η Φλιν. Δε θα πω πολλά, παρά μόνο ότι η πλοκή είναι ευφυής, και οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να είναι αληθινοί σε μια μικρότερη κλίμακα. Πόσο καλά γνωρίζουμε τους συντρόφους/συζύγους μας; Πόσο καλά μας ξέρουν εκείνοι; Σε ποιο βαθμό υποκρινόμαστε και ως πότε μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας;
Το Sharp Objects («Αιχμηρά Αντικείμενα») θα γίνει, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, τηλεοπτική σειρά, ενώ το Dark Places («Σκοτεινός Τόπος») θα βγει φέτος (2015) στους κινηματογράφους με πρωταγωνίστρια τη Charlize Theron. Αν έχει διαβάσει κανείς το βιβλίο αντιλαμβάνεται αμέσως ότι η Amy Adams -η πρώτη επιλογή για την ταινία- ταιριάζει γάντι, τουλάχιστον εμφανισιακά, στον ρόλο της Λίμπι Ντέι (μικροσκοπική κοκκινομάλλα με μεγάλα μπλε μάτια και μεγάλο στήθος), αλλά, οκ, in Charlize we trust. To Gone Girl το έχουμε ήδη δει (και συζητήσει πολύ) και στην Ελλάδα, με τον Μπεν Άφλεκ και τη Ρόζαμουντ Πάικ να κουμπώνουν, κατά τη γνώμη μου, στους ρόλους τέλεια. Ειδικά ο Άφλεκ (αχώνευτος ακόμα κι όταν θέλει να είναι συμπαθητικός).
Εδώ να πω και κάτι ακόμη: Οι χαρακτήρες της Φλιν δεν είναι άσπρο-μαύρο, καλοί ή κακοί και οι γυναικείοι χαρακτήρες της δεν είναι εξιδανικευμένοι κι αυτό εκτός από έντιμο το κάνει και πιο ρεαλιστικό, πιο κοντά σε αυτό που είμαστε. Η Λίμπι Ντέι, για παράδειγμα, είναι το θύμα μιας οικογενειακής τραγωδίας αλλά είναι και κλέφτρα, καιροσκόπος και, όπως η ίδια ομολογεί στην πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου, ζηλιάρα και κακιά. Η Φλιν αγαπά πολύ την εναλλασσόμενη αφήγηση και, ειδικά στο «Κορίτσι που εξαφανίστηκε», η εναλλαγή αφήγησης και οι ανατροπές δείχνουν πολύ ξεκάθαρα τις αντιφάσεις των χαρακτήρων.
Συμπαθάτε με για το σεντόνι, να πω μόνο ότι χαίρομαι πολύ και λίγο ζηλεύω που νέοι άνθρωποι γράφουν, εκδίδουν και κυκλοφορούν παγκοσμίως ωραία βιβλία.

Δήμητρα Αποστολοπούλου,  Pumped Up Pages, 6/8/2015