Η Νικόλ και ο Αντρέ, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι συνταξιούχων καθηγητών, κάνουν ένα ταξίδι στη Μόσχα της δεκαετίας του ’60, για να επισκεφθούν τη Μάσα, κόρη του Αντρέ από προηγούμενο γάμο. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού οι ήρωες βιώνουν μια διπλή κρίση, τόσο σε προσωπικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το πρόβλημα της επικοινωνίας με τον άλλο επανέρχεται συνεχώς στη νουβέλα, καθώς και οι θλιβερές επιπτώσεις των γηρατειών: σωματική φθορά, απάρνηση της σεξουαλικότητας, παραίτηση από σχέδια, απώλεια της ελπίδας. Ταυτόχρονα, όμως, η προσωπική ιστορία παντρεύεται με τη συλλογική Ιστορία. Η απογοήτευση του Αντρέ που δεν βρίσκει στη Μόσχα το απόλυτο σοσιαλιστικό ιδεώδες, όπως περίμενε, δίνει αφορμή για ένα σχόλιο στην ΕΣΣΔ της εποχής εκείνης.

Η «Παρεξήγηση στη Μόσχα» γράφτηκε το 1966-1967 και επρόκειτο να συμπεριληφθεί στην Προδομένη γυναίκα. Η Simon de Beauvoir, όμως, την αντικατέστησε με το «L’ Age de discretion», και η νουβέλα εκδόθηκε τελικά για πρώτη φορά το 1992 στην επιθεώρηση Roman 20-50.