×

Your cart is empty.

{{item.custom_attributes.author}}
Ποσότητα: {{item.quantity}}
{{item.total_price}} {{item.total_discounted_price}}
×
Subtotal:
{{order.discounted_cost}}
Promotion Discount:
{{order.promo_discount}}
Coupon Discount:
{{order.extra_discount}}
Shipping Cost:
{{order.shipping_cost}}
Επιβάρυνση Πληρωμής:
{{order.payment_cost}}
TOTAL:
{{order.final_cost}}
{{ product.title }}
{{ product.custom_attributes.author }}
{{ product.price }} {{ product.discounted_price }}
×
×
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ MY ADDRESSES ΟΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΜΟΥ ΤΑ EBOOKS ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
10%
BOOK

Αιγυπτιακή νουβέλα

10%
BOOK

Αιγυπτιακή νουβέλα

Πάνος Θεοδωρίδης
Πεζογραφία
978-960-375-547-0
2003-11-01
Not Available
Ένα κείμενο φουσκωμένο στη διαδρομή, δημιουργημένο από περιεχόμενα, με εμφανείς όλες τις προσχώσεις του. Φαίνεται αχτένιστο, αλλά δεν είναι: σας μπερδεύει το ζελέ. Έχει στόχο να μην το καταλάβετε αν το διαβάσετε λέξη προς λέξη. Έχει στόχο να το καταπιείτε και να βρίσκετε στοιχεία του αργότερα μέσα στον έλλογό σας βίο.

Περιγραφή βιβλίου

Δεν πήγαν λοιπόν Αιγύπτιοι στην Αμερική μήτε Βαβυλώνιοι στας Μυκήνας, ώστε να γεμίσει ο κόσμος πυραμίδες. Οι πυραμίδες πλάστηκαν μέσα στον εγκέφαλο των ανθρώπων ως σταθερότυπα προερχόμενα από κατανάλωση συγκεκριμένης ναρκωτικής ουσίας. Παντού και πάντοτε, οι κουρασμένοι σωματικά άνθρωποι, όταν πέφτουν για ύπνο, ονειρεύονται ότι πέφτουν από ύψος και ξυπνάνε έντρομοι. Κι αυτό προέρχεται εμμέσως από την επεξεργασία της τροφής μέσα στον οργανισμό. Η περίφημη, περιλάλητη, περιβόητη και κοινή αίσθηση της ενότητας του ανθρωπίνου είδους προέρχεται από την κοινή τράπεζα, από τις επιλογές της τροφής, που οφείλω να ομολογήσω, είναι θλιβερά πανομοιότυπες σε όλους τους αιώνες που διατρέχω. Ακόμη κανένας δεν επέζησε τρώγοντας λίθους εκ του όρους. Και να το δοκίμασε, πέθανε ευθύς.

Πληροφορίες

  • Πάνος Θεοδωρίδης
  • 978-960-375-547-0
  • 2003-11-01
  • Soft

Σχόλια

Κριτικές...

Charis Mavromatis  Newspaper <i>Apogevmatini</i> 
[...]This book by Panos Theodoridis is a really beautiful folly, which, I have to admit, should not be read, but be traced or felt by people who trace or feel the oceans of the past which constantly transform the future.  
Χάρης Μαυρομάτης  Απογευματινή της Κυριακής 
Μια όμορφη "τρέλα" 

[...] To βιβλίο του κ. Θεοδωρίδη είναι μια εξαιρετικής ομορφιάς "τρέλα", που, ναι, παραδέχομαι εν τέλει, δεν έχει ανάγκη από αναγνώστες, αλλά από ψαύστες των ωκεανών ενός παρελθόντος που μεταβάλλεται αδιαλείπτως σε μέλλον. Σαν γέφυρα που συνεχώς επεκτείνεται τείνουσα στην απειροστή απέναντι όχθη ή σαν κινούμενη άμμος.