Ένας συγγραφέας καταθέτει ένα μυθιστόρημα για τη διαβρωτική ισχύ του πλούτου και την αδηφάγα φύση του ορμώμενος από την πρόσκαιρη γνωριμία του με ένα πάμπλουτο ζευγάρι της καλής κοινωνίας της Νέας Υόρκης.
Ένας επιχειρηματίας ορκίζεται να πάρει εκδίκηση και να εξαφανίσει από προσώπου γης τον συγγραφέα που βάζει εκείνον και τη μειλίχια γυναίκα του να πρωταγωνιστήσουν σ’ ένα μυθιστόρημα που τον συκοφαντεί για τακτικές ανήθικες με στόχο τον υπέρμετρο πλουτισμό του.
Μια ηλικιωμένη συγγραφέας ανακαλεί καθώς επισκέπτεται την οικία ενός μεγιστάνα που έχει μετατραπεί σε μουσείο, την εποχή που υπήρξε νέα, τότε που εκείνος την προσέλαβε για να αποκαταστήσει την αλήθεια συντάσσοντας μια βιογραφία της ζωής του και της αποθανούσης γυναίκας του, αντικρούοντας τα ανυπόστατα μυθεύματα γύρω από τη ζωή τους. Η συγγραφέας ανακαλύπτει καταχωνιασμένο στα αρχειοθετημένα έγγραφα ένα ολιγοσέλιδο ημερολόγιο της αφανούς συζύγου. Ό,τι ήταν, ό,τι έγινε, ό,τι κατάφερε στη ζωή του ο εμβληματικός επιχειρηματίας, ό,τι παρακαταθήκη άφησε πίσω του να υμνεί το πρόσωπό του, το  όφειλε σ’ εκείνη, στην ασύλληπτη πέρα από τα ανθρώπινα ευφυΐα της. Ως εκ τούτου, προσπάθησε συστηματικά να την αφανίσει, ξαναγράφοντας τη βιογραφία τους, παίρνοντας μόνο εκείνος τα εύσημα για την ιλιγγιώδη άνοδο την οποία όφειλε αποκλειστικά σ’ εκείνη.

Ένα βιβλίο τεσσάρων φωνών, ένα πολυπρισματικό μυθιστόρημα που καθρεφτίζει πόσο εύκολα μπορεί να φιμωθεί η φωνή της γυναίκας, του αδύναμου, του παράταιρου, του ηττημένου. Ένα εμβριθές μυθιστόρημα για την πατριαρχία και πώς δύναται «να κάμψει την πραγματικότητα εναρμονίζοντάς την με τις προσταγές της».

Κάλλια Παπαδάκη