O ¨Αγγελος Θανάτου¨ ήταν ένα συναρπαστικό μυθυστόρημα που μου κράτησε συντροφιά μόνο για τρεις μέρες!!Μου άρεσε πάρα πολυ το θέμα,η ατμόσφαιρα και ο τρόπος που εξελίχθηκε η πλοκή!Περιμένω με αγωνία το επόμενο!!

Μαραθώνιος Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας (1η Κατηγορία: Φόνοι στον παγωμένο Βορρά) Μέσα από το ‘’Άγγελος θανάτου’’ γνώρισα την Camilla Lackberg και μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα! Είμαι λάτρης του αστυνομικού μυθιστορήματος και η συγκεκριμένη συγγραφέας μπήκε στη λίστα μου γιατί μου τράβηξε το ενδιαφέρον με τους ήρωες της, την πλοκή, τη δράση, τις εναλλαγές (παρελθόν-παρόν), την εξέλιξη και γενικά με την όλη ατμόσφαιρα, που δίνει ένα καλογυρισμένο θρίλερ! Φυσικά η ανάγνωση του βιβλίου ολοκληρώθηκε σε 3 μόνο ημέρες! Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω και τα προηγούμενα βιβλία της κ. Lackberg και δεν μπορώ να ξεκολλήσω!

Από τα πολύ αγαπημένα μου, ο Άγγελος Θανάτου ήταν από τα βιβλία που δεν ήθελα να τελειώσουν. Μου άρεσε ο τρόπος που συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν καθώς και το γεγονός –το ανακάλυψα διαβάζοντας τον επίλογο- πως στην υπόθεση ενσωματώνονται και πραγματικά γεγονότα. Η πλοκή -η οποία ξετυλίγεται στο σωστό ρυθμό και τροφοδοτεί διαρκώς, με νέα στοιχεία τον αναγνώστη- είναι γεμάτη ανατροπές με σημαντικότερη αυτή που αποκαλύπτεται στο φινάλε. Αξιοθαύμαστο επίσης το γεγονός πως η συγγραφέας καταφέρνει να σκιαγραφήσει με τόση σαφήνεια τόσους πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες, χωρίς να κουράζει με ανούσιες πληροφορίες για τον καθένα. Και ενώ στην αρχή ο αριθμός των προσώπων που εμπλέκονται στην ιστορία με τρόμαξε, γρήγορα ανακάλυψα τη σπουδαιότητα όλων στην εξέλιξη της υπόθεσης. Τέλος το συναίσθημα που μεταφέρεται από την περιγραφή του οικοτροφείου αλλά και της περιοχής γενικότερα είναι τουλάχιστον καθηλωτικό. Σίγουρα θα αναζητήσω κι άλλα βιβλία της Camilla Lackberg.

Άλλο ένα πολύ καλό βιβλίο από την Καμίλα Λακμπεργκ. Το ενδιαφέρον κορυφώνεται μετα την ανάγνωση του 80% του βιβλίου έχοντας δημιουργήσει κλίμα ταινίας θρίλερ. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο ο φαροφύλακας,αλλά ο τρόπος που μπλέκει το παρελθόν με το μέλλον είναι εκπληκτικός και άκρως ενδιαφέρων!

Ειναι το ενατο και τελευταιο βιβλιο που διαβασα για τον ασυνομικο μαραθωνιο και το πρωτο της Lackberg. «Φανταστικό ανάγνωσμα! Υπόσχεται στους αναγνώστες πολλές σελίδες απόλαυσης και αγωνίας» (Sun). Δεν μπορω να συμφωνησω περισσοτερο. Ειναι πραγματικα ευφανταστος ο τροπος που συνδεεται η υποθεση εξερεύνησης, ένας κατά συρροή δολοφόνος το 1908, η μυστηριώδης εξαφάνιση μιας οικογένειας από το σπίτι της το 1974 και η επίθεση εναντίον μιας γυναίκας που ως μωρό ήταν η μόνη που έμεινε πίσω όταν η οικογένειά της εξαφανίστηκε. Εδώ, λοιπόν, έχουμε μυστικά βαθιά θαμμένα στο παρελθόν τα οποία, όμως, θα βγούνε στην επιφάνεια γιατί, όσος καιρός και να περάσει: «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Στη Φιελμπάκα, την οποία η συγγραφέας παίζει στα δάχτυλά της, μια και γεννηθηκε εκει ξετυλίγεται ο ιστός μιας ιστορίας που εξακολουθεί, και σήμερα, να στοιχειώνει τη ζωή αθώων ανθρώπων. Ογκώδες βιβλίο αλλά διαβάζεται τόσο γρήγορα που δεν καταλαβαίνεις κιόλας ότι πέρασε η ώρα.

Η συγγραφέας μού ήταν γνωστή και ιδιαιτέρως αγαπητή πολύ πριν τον μαραθώνιο ανάγνωσης. Κεντρικοί χαρακτήρες και σε αυτό το βιβλίο είναι ο Πάτρικ και η Ερίκα, οι οποίοι καλούνται να λύσουν υπό διαφορετικές ιδιότητες ένα νέο μυστήριο που λαμβάνει χώρα σε ένα νησάκι κοντά στη Φιελμπάκα. Η συγγραφέας επιλέγει για μία ακόμη φορά να μας μεταφέρει από το παρόν στο παρελθόν μέσα από δύο παράλληλες ιστορίες που συνδέονται άρρηκτα όπως αποδεικνύεται μεταξύ τους. Όπως και τα υπόλοιπα βιβλία της συγγραφέας, έτσι και αυτό διαβάζεται εύκολα και είναι άριστα δομημένο. Αγγίζει αρκετές παθογένειες της κοινωνίας, ενώ οι χαρακτήρες της αποδεικνύονται ευάλωτοι και εύθραυστοι. Το μοναδικό αδύνατο σημείο που βρήκα είναι ότι αυτή τη φορά, η λύση του μυστηρίου μου φάνηκε περισσότερο προβλέψιμη.

Για ακόμα μία φορά η αγαπημένη μου συγγραφέας με το αστείρευτο ταλέντο και έμπνευση, με έκανε να αισθανθώ κάτοικος σ΄ αυτό το μικρό αλλά γεμάτο ίντριγκες και μυστικά ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα! Έχοντας διαβάσει όλα της τα βιβλία, μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο απ΄αυτά, αν και ορισμένα ήταν πολύ δυνατά, αφού σε όλα πρωταγωνιστές είναι η ίδια με τον σύζυγό της, αλλά και οι ίδιοι κάτοικοι του χωριού. Ίσως εκεί να οφείλεται και η επιτυχία της. Στο ότι γράφει για κάτι που γνωρίζει καλά. Η τεχνική που χρησιμοποιεί, σε κάθε της βιβλίο σχεδόν, να "δένει" το σκοτεινό παρελθόν και το μυστηριώδες παρόν, είναι μοναδική. Στον " Άγγελο Θανάτου ", οι εμπλεκόμενοι της ιστορίας είναι πολλοί με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να συγκρατήσεις τα ονόματά τους. Η επιδεξιότητα της Lackberg όμως, να τους δίνει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, σε κάνει πολύ γρήγορα να καταλάβεις το ρόλο που διαδραματίζει ο καθένας στην πλοκή του μυθιστορήματος. Η εξέλιξη της υπόθεσης είναι πολύ γρήγορη, κάτι το οποίο δεν σε κουράζει αλλά στο τέλος απογοητεύεσαι γιατί δεν έχουν μείνει σελίδες να διαβάσεις, ενώ εσύ θέλεις και άλλο... και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις το επόμενο βιβλίο της αγαπημένης και εξαιρετικής αυτής συγγραφέως.

Μαραθώνιος Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας (1η Κατηγορία: Φόνοι στον παγωμένο Βορρά) Ένα καταπληκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα γραμμένο με τόσο καθημερινό και εύπεπτο τρόπο και με τέτοια δομή που σε καθηλώνει. Ιστορίες μπλέκονται στο βάθος των δεκαετιών και στο τέλος ενώνονται αριστοτεχνικά με τραγικό και καθηλωτικό τρόπο. Ήρωες της διπλανής πόρτας που ξενίζουν με την πρώτη ματιά, αλλά που αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, το κρίσιμο εκείνο στοιχείο που κάνει αυτό το βιβλίο να στέκεται αντάξιο μεγάλων συγγραφέων του αστυνομικού μυθιστορήματος. Ένα σημαντικό στοιχείο που ξεχώρισα είναι πως η συγγραφέας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη με τραβηγμένες σκηνές δράσης, ούτε όμως να τραβήξει την υπόθεση από τα μαλλιά προκειμένου να την εμφανίσει πολύπλοκη. Αντίθετα βιογραφεί τους ήρωες της πετυχημένα και τους δίνει έναν διακριτό ρόλο στην υπόθεση. Υπήρχαν στιγμές που γέλασα με κάποιους διαλόγους ή σκηνές, άλλες που ταράχτηκα και αγωνιούσα για το τι θα διαδραματιστεί στην επόμενη σελίδα. Ήταν ένα βιβλίο που μου κράτησε το ενδιαφέρον και με πολύ ευκολία θα το ξαναδιάβαζα. Διαβάστηκε απνευστί και αυτό τα λέει όλα!

Η Camilla Lackberg καταφέρνει να κερδίσει πάντα τις εντυπώσεις με την υπόθεση των βιβλίων της καθώς και με το αποκορύφωμα της πλοκής στο τέλος. Έτσι και στο βιβλίο αυτό "Άγγελος θανάτου" το οποίο βρήκα εξαιρετικό, η εναλλαγή της ιστορίας από παρελθόν σε μέλλον και αντίστροφα σου έλυνε μεν απορίες αλλά σου δημιουργούσε συνεχώς και καινούριες. Οι πρωταγωνιστές μας είναι πλέον αρκετά γνωστοί, οικείοι, για όσους έχουν διαβάσει όλα τα βιβλία της Camilla Lackberg, με καθημερινά προβλήματα όπως αυτά με τα παιδιά τους. Και η Έρικα για μια ακόμα φορά μπλέκεται με την υπόθεση αψηφώντας τον Πάτρικ για να ανακαλύψει τη λύση του μυστηρίου βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή της. Θεωρώ ότι πετυχαίνει να σε ταξιδέψει, να σε κάνει να νιώσεις την αγωνία και τις έννοιες τους και ¨δυστυχώς¨ διαβάζεται πολύ γρήγορα.

Φανατική του είδους, έχω διαβάσει όλα της τα βιβλία. Αυτό είναι το λιγότερο ενδιαφέρον. Πολλοί χαρακτήρες, ίδια ονόματα [Γιον, ένας από τους [πρωταγωνιστές και Γιον ο γιος ενός από τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές] που δημιουργούν σύγχυση. Βλέπω ένα πισωγύρισμα στο χαρακτήρα της Άννας, που δεν μου ταιριάζει με την μέχρι σήμερα εικόνα της. Η Ερίκα αρχίζει και παίρνει αρκετό μερίδιο δόξας από τον Πάτρικ και αναμένω ανατροπές. Αλλά όλα αυτά δεν ακυρώνουν την δύναμη και την ευρηματικότητα της πένας της.

Δεν με ενθουσίασε όσο το "Οικογενειακά μυστικά" και "Η γοργόνα",τα οποία και θεωρώ ως τα καλύτερά της. Η ιστορία είναι ωραία και υπάρχει και αρκετό μυστήριο. Ένιωσα ότι λίγο μετά την μέση έκανε κάποια κοιλιά,αλλά το τέλος του βιβλίου με τις αποκαλύψεις, έσωσε το βιβλίο στο σύνολό του. Πολύ ενδιαφέρουσα η τεχνική που ακολουθεί η συγγραφέας με τις 2 ιστορίες που γράφει παράλληλα (1 στο παρόν και 1 από το παρελθόν), οι οποίες στο τέλος ενώνονται σε 1 και βγαίνει το νόημα της όλης ιστορίας. Απλά συμπαθητικό, όχι τόσο υπέροχο όσο άλλα βιβλία της.

Ξεκίνησα να διαβάζω τα βιβλία της Camilla πριν από ένα χρόνο κ τον άγγελο θανάτου το είχα ήδη διαβάσει πριν ξεκινήσει ο μαραθώνιος αστυνομικής λογοτεχνίας. Όπως και τα προηγούμενα βιβλία έτσι κ αυτό ήταν υπέροχο. Η πλοκή σχετικά διαφορετική από τα άλλα βιβλία, ήταν πιο προβλέψιμο αλλα με το ίδιο πάντα ενδιαφέρον. Όπως σε όλα τα βιβλία έτσι κ εδώ σε κρατάει σε πολύ αγωνία ειδικά με τα ενδιάμεσα κομμάτια που αναφέρονται στους δολοφόνους και στην ζωή τους. Περιμένω με αγωνία κ τα επόμενα βιβλία της!

H Camilla Lackberg και αυτή την φορά καταφέρνει να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος. Ο τρόπος που συνδέονται οι δύο ιστορίες, το παρελθόν και το παρόν, είναι πραγματικά μοναδικός. Τα τοπία και η αναπαράστασή τους, αφήνουν την φαντασία ελεύθερη και στέλνουν τον αναγνώστη (εμάς τους Νότιους ένα παραπάνω) σε ένα Βορρά σκοτεινό, μυστηριώδη αλλά και ειδυλλιακό. Αν και εμπλέκονται πολλοί ήρωες παρόλα αυτά η παρουσίαση του κάθε προσώπου γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει σύγχυση και ο αναγνώστης να μπορεί να ακολουθήσει την εξέλιξη της ιστορίας. Το αχτύπητο δίδυμο (Ερίκα – Πάτρικ) για μια ακόμα φορά μαγεύει με την εφευρετικότητα, την μεθοδικότητα και το αλάθητο ένστικτό του στην λύση δύσκολων υποθέσεων. Δεν θεωρώ ότι είναι μια προβλέψιμη υπόθεση αλλά ούτε και μια άκρως απρόβλεπτη, η συγγραφέας δίνει κάποια στοιχεία που αφήνουν τον αναγνώστη να προβλέψει ως ένα σημείο το τι έχει συμβεί αλλά η λύση της υπόθεσης που εμφανίζεται στο τέλος του βιβλίου κρύβει ανατροπές. Κατά την γνώμη μου η Camilla Lackberg είναι μέσα στους πέντε καλύτερους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας.

‘Έχοντας διαβάσει όλα της σχεδόν τα βιβλία, η Lackberg έχει αναδειχθεί στις προτιμήσεις μου ως η αγαπημένη μου Σκανδιναβή συγγραφέας. Για άλλη μια φορά, μας εντυπωσιάζει με τις συγκλονιστικές της ιστορίες σε παρελθόν και παρόν, γεμάτες μυστήριο και αγωνία. Παρόλο τον όγκο του, το βιβλίο αυτό μας καθηλώνει και εξουσιάζει την κάθε ανάσα μας από την μία σελίδα στην άλλη. Ανελέητοι χαρακτήρες με στενούς δεσμούς στο παρελθόν σκιαγραφούν μια ατμόσφαιρα γεμάτη υποψίες, εντάσεις, πάθη και μίσος. Η συγγραφέας με τη γεμάτη δυναμισμό γραφή της δεν αφήνει ανικανοποίητο ούτε τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Η Ερίκα, ο Πάτρικ και οι συνεργάτες τους γίνονται ένα με εμάς στην προσπάθειά τους να εξιχνιάσουν τα ειδεχθή εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στο παρελθόν στο μικρό ψαροχώρι της Φιελμπάκα, με άμεσες όμως συνέπειες στο μέλλον. Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να φαντασθεί τον εαυτό του στη θέση του Πάτρικ ή της Ερίκα, εκεί στον παγωμένο Βορρά, προσπαθώντας να βρει το κλειδί του μυστηρίου. Εξαιρετική και αυτή τη φορά η Lackberg, και δικαίως έχει αναδειχθεί ως η βασίλισσα της νεότερης αστυνομικής λογοτεχνίας. Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα, καθώς είναι από τα λίγα αστυνομικά που θα διάβαζα ξανά και ξανά. Γιατί το μυστήριο δεν έχει τελειωμό…

Μία ιστορία που ξεκινάει από το 1900 περίπου, με ήρωες που συνδέονται αριστοτεχνικά στο σήμερα. Εξαίρετη πλοκή και αγωνία που δημιουργείται από ένα συμβάν του παρελθόντος και σε κρατά καθηλωμένο στις σελίδες ωσότου να αποκαλυφθεί τι πραγματικά έγινε και τι το προκάλεσε. Το πρώτο βιβλίο της Καμίλα Λάκμπεργκ που διάβασα αλλά σίγουρα όχι το τελευταίο. Είχε αρκετή δράση αλλά όχι σε βαθμό να πνίγει το βιβλίο και την ιστορία. Βρήκα μια δυσκολία στα πολλά ονόματα των ηρώων του βιβλίου, στους πολλούς χαρακτήρες που εμπλέκονται στην ιστορία κατά το παρελθόν και το παρόν, αλλά η συγγραφέας καταφέρνει με ένα μαγικό τρόπο να στα αποτυπώσει στο μυαλό και να σε βάλει στη διαδικασία να λύσεις το μυστήριο που ενώνει όλους αυτούς τους χαρακτήρες και να βρεις το κίνητρο του καθενός για να διαπράξει ένα τόσο απεχθές έγκλημα. Το συγκεκριμένο βιβλίο με έβαλε στη διαδικασία να ψάξω επίσης και την ιστορία της Σουηδίας η οποία δυστυχώς, πρέπει να ομολογήσω, μου ήταν εντελώς άγνωστη.

Ωραίο, όπως πάντα κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα

Μία εξαιρετική πένα! Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα! Η αλήθεια είναι ότι είμαι λάτρης της Camilla Lackberg! Για άλλη μία φορά η Ερίκα και ο Πάτρικ μας ταξιδεύουν στην όμορφη Φιελμπάκα! Θεωρώ ότι ο "Άγγελος θανάτου" είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της συγγραφέως. Μια σκοτεινή ιστορία του παρελθόντος, μια αρρωστημένη κληρονομιά... Ένας όρκος σιωπής που άλλαξε τη ζωή κάποιων παιδιών. Πρωταγωνίστρια η Έμπα, ένα κορίτσι που ανακαλύπτει βίαια το παρελθόν της και επωμίζεται τα λάθη των προγόνων της. Ενδιάμεσα θίγονται θέματα της ναζιστικής Γερμανίας, αλλά και της σημερινής ανόδου των εθνικιστών - ναζιστών στην Σουηδία! Φυσικά το μυστήριο ξετυλίγεται, η ιστορία επιτέλους μαθαίνεται και σ' αυτό συνδράμει το αγαπημένο μας ζευγάρι! Ανατρεπτικό και συναρπαστικό!!!

Νέλλη Πετριανίδη 04-10-15 Συμμετεχοντας στον μαραθώνιο ανάγνωσης αστυνομικού μυθιστορήματος ο "Άγγελος θανάτου" ειναι το προτελευταίο βιβλιο που συμπληρώνει τον κύκλο του μαραθωνίου. Ειναι ενα πολυ ευφάνταστο ανάγνωσμα με παράλληλη πλοκή και ανεξάντλητη δράση. Περιπέτεια που αρχίζει πριν πολλα χρονια και εξελίσσεται μεσα στις σελίδες ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν με αμείωτο ενδιαφέρον. Η συγγραφέας κατορθώνει να ξεδιπλώσει τόσο αριστοτεχνικά την πλοκή που αναρωτιέσαι εξ αρχής αν θα βρεθεί τελικα λύση στις μυστηριώδεις εξαφανίσεις ή αν θα σταματήσουν την προσπάθεια επίλυσης λόγω ανεπάρκειας στοιχείων και μάταιες προσπάθειες πολλών προηγούμενων ετών. Το οικοτροφείο που ειναι και το σκηνικό του μυστηρίου και της αγωνίας σε υποβάλλει έντονα συναισθηματικά και προσπαθείς διαβάζοντας αδιάκοπα να εξηγήσεις ποιος ή ποιοι ,πότε και γιατι προκάλεσαν τόσο κακό . Ο αφανισμός μιας ολόκληρης οικογένειας χωρίς προφανή λόγο και η εγκατάλειψη ενός μωρού στο οικοτροφείο ( όπου και διέμεναν) ειναι ο άξονας του μυστηρίου με μοναδικό κληρονόμο θανάτου αυτο το μωρο που τωρα ειναι η μόνη επιζήσασα η οποία επιστρεφει μετα απο πολλα χρονια σ´αυτο το νησί αρχίζοντας μια νεα ζωη και προσπαθώντας να ξεχάσει τα δικά της τρομερά χτυπήματα της μοίρας . Οι προσδοκίες της ομως ακυρώνονται αυτομάτως οταν αρχίζει ένας νέος κύκλος κακών γεγονότων που δένουν άρρηκτα και απροσδόκητα το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον.

Είναι το 5ο βιβλίο που διάβασα για τον Μαραθώνιο Ανάγνωσης. Ήμουν επιφυλακτική γι' αυτό το βιβλίο γιατί ήταν το 2ο δικό της που διάβαζα μετά το Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμυγδαλου το οποίο δεν με ενθουσίασε. Στην αρχή, λοιπόν, με φόβισαν τα πολλά ονόματα, σε σημείο να γυρίζω πίσω τις σελίδες για να θυμηθώ. Μου άρεσε πολύ που γύρναγε πίσω στο παρελθόν, μου άρεσε επίσης που ασχολήθηκε με τις ζωές των ηρώων. Όταν άρχισαν οι αποκαλύψεις δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου και φυσικά δεν πήγε το μυαλό μου στο τέλος της υπόθεσης. Τελικά, με αποζημίωσε η επιλογή που έκανα και ειλικρινά δεν έχει καμμια σχέση με το άλλο της βιβλίο Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμυγδαλου. Ήταν πολύ καλό παρά τα πολλά ονόματα που με μπέρδεψαν στην αρχή. Σίγουρα θα παραγγείλω και τα υπόλοιπα βιβλία της εκτός το φαροφύλακα που τον έχω ήδη!

Διαβασα τον αγγελο Θανατου απνευστι.Η πλοκη είναι γρηγορη και καθηλωτικη.Η εξελιξη της ιστοριας ξεδιπλώνεται αριστοτεχνικα και η εναλλαγη του τοπου και του χρονου προσθετει με ικανοποιητικο τροπο και από ένα κομματι στο παζλ του μυστηριου.Ενα δυνατο μυθιστορημα για την πολύ γερη αλυσιδα της ζωης οπου ο κάθε κρικος ακολουθει πιστα τον επομενο και οι πραξεις του παρελθοντος διαμορφωνουν το μελλον.

Άλλο ένα απίθανο,εκπληκτικό,χορταστικό,ανατρεπτικό μυθιστόρημα από τη λατρεμένη μου μαστόρισσα της αστυνομικής λογοτεχνίας!Η 9η ιστορία της με τους τόσο γνώριμους ήρωες και το αγαπημένο περιβάλλον,που σε κάνουν να νιώθεις πως επιστρέφεις σε παλιά λημέρια και συναντάς τους παλιούς σου φίλους.Εκεί όμως τελειώνει και η ομοιότητα ανάμεσα στα βιβλία της - η κάθε ιστορία είναι τόσο μοναδικά ξεχωριστή,δείγμα του αστείρευτου ταλέντου της Lackberg να "γεννάει" τόσα εγκλήματα,τόσο διαφορετικά μεταξύ τους,σε ένα τόσο μικρό ψαροχώρι! Το "Αγγελος Θανάτου" είναι μια ιστορία γεμάτη κρυμμένα μυστικά,οικογενειακές ιστορίες που μπλέκουν αριστοτεχνικά το παρελθόν με το παρόν τους,πολυδιάστατους ήρωες,οι οποίοι κουβαλούν ο καθένας τη δική του σκοτεινή κληρονομιά,και πολλές ακόμα λεπτομέρειες που όλες μαζί συνθέτουν ένα απίστευτο παζλ,που κρατάει τον αναγνώστη σε ευχάριστη αγωνία για 552 σελίδες.Και,όπως πάντα,ακόμα και στην τελευταία σελίδα,η συγγραφέας μας κλείνει πονηρά το μάτι με μια τελευταία ανατροπή,για να μας δώσει να καταλάβουμε πως πάντα υπάρχει κάτι ακόμα να ανακαλύψεις σε μια ιστορία,ακόμα κι αν θεωρείς πως έχεις ξεσκεπάσει όλες τις πτυχές της.

Τριάντα χρόνια μετά την μυστηριώδη εξαφάνιση μιας οικογένειας απο το νησί Βαλέ, η υπόθεση ξανανοίγει. Η μοναδική επιζήσασα κόρη, που τότε ήταν ενός έτους, επιστρέφει στο νησί για να κατοικήσει στο σπίτι της οικογένειάς της και πέφτει θύμα εμπρηστικής επίθεσης. Η έρευνα της Σήμανσης ανακαλύπτει τυχαία ξεραμένο αίμα κάτω απο το ξύλινο πάτωμα που γίνεται αφορμή αποκαλύψεων των μυστικών του παρελθόντος. Εξαιρετικό ανάγνωσμα παρόλο που εξαιτίας κάποιων κριτικών δεν είχα μεγάλες προσδοκίες. Ωραία ιστορία, ωραία πλοκή, πολυεπίπεδο, γεμάτο σασπένς. Οι δυο παράλληλες ιστορίες που συναντιώνται στο τέλος, μια στο παρελθόν και μία στο παρόν, μου κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Η συγγραφέας εστιάζει στα κίνητρα των δραστών δίνοντάς τους μια συμπαθητική διάσταση και κάνοντάς τους πιο οικείους στον αναγνώστη. Το ερευνητικό δίδυμο Έρικα-Πάτρικ ήταν υπέροχο. Εξαιρετική η προσπάθεια της Camilla Lackberg, σίγουρα θα διαβάσω και άλλα βιβλία της.

...το "ρούφηξα" και αυτό κυριολεκτικά!!! Μου άρεσε όσο και τα προηγούμενα, αλλά ομολογώ ότι αυτή τη φορά ήταν λιγάκι... προβλέψιμη!

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΚΤΥΛΙΧΘΗΚΕ ΣΕ ΣΟΥΗΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ!! ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗ!! ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Σ' ΟΛΟΥΣ!!!

ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΛΟΚΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΧΑΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΟΙΛΙΑ! ΩΣΤΟΣΟ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ 200 ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΤΡΕΞΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ.

Το «Άγγελος Θανάτου» είναι το τελευταίο βιβλίο της Καμίλα Λαγκμπερκ που διάβασα και με καθήλωσε. Νομίζω ότι είναι το καλύτερο της που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που ενώνει την παλιά ιστορία που ξεκινάει στις αρχές του 1900 και οι συνέπειες της φτάνουν και επηρεάζουν την πρόσφατη ιστορία. Η Ερρίκα και ο Πάτρικ είναι και πάλι πρωταγωνιστές και εξιχνιάζουν ένα έγκλημα που έγινε πριν πολλά χρόνια. Το τέλος είναι απρόσμενο και ανατρεπτικό. Ο λόγος της Λάγκμπερκ είναι γλυκός και ευγενικός και ενώ διαβάζεις για εγκλήματα δεν τρομάζεις. Το μόνο που με δυσκόλεψε ήταν τα πολλά ονόματα όμως κι αυτό δε με κούρασε γιατί είναι μια ιστορία που εμπλέκονται πολλά πρόσωπα.

Η ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΑΝ, ΜΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΓΝΩΡΙΜΑ ΜΑΣ, ΠΛΕΟΝ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΕΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΜΕ ΛΥΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ. ΟΜΟΡΦΗ Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΖΩΗΣ. ΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ, ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Η ΚΑΜΙΛΛΑ ΕΧΕΙ ΕΙΡΜΟ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΗ ΒΙΑΙΟΤΗΤΑ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΓΚΑΘΑ ΟΠΟΥ Ο ΦΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΗ

Camilla Lackberg,η αγαπημένη μου..τύχη μεγάλη για τους λάτρεις του αστυνομικού μυθιστορήματος που αποφάσισε να αλλάξει καριέρα!!!Ο Άγγελος Θανάτου είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο,με σπουδαία πλοκή.Το γεγονός ότι συνδυάζονται δύο εποχές μαζί,κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλά επίπεδα.Μία ακόμη ιστορία με τον Πάτρικ και την Ερίκα που αξίζει να διαβαστεί!!!

Έχοντας διαβάσει όλα τα βιβλία της Camilla Lackberg θεωρώ ότι το συγκεκριμένο είναι το πιο «αδύνατο» από άποψη πλοκής. Τα 2/3 του βιβλίου αναλώνονται στην καθημερινότητα των γνωστών πρωταγωνιστών και είναι ελάχιστα τα στοιχεία που δίνονται για την εξέλιξη της ιστορίας. Το βιβλίο αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον στις 150 τελευταίες σελίδες όπου αρχίζει να ξετυλίγεται η πλοκή και να συνδέονται τα στοιχεία μεταξύ τους. Όσον αφορά την αστυνομική ιστορία που πραγματεύεται το «Άγγελος Θανάτου» οφείλω να ομολογήσω πως το μυστήριο της εξαφάνισης της οικογένειας Ελβάντερ κρατάει τον αναγνώστη σε ενδιαφέρον ενώ η εξιχνίαση για τα γεγονότα που συμβαίνουν στον Μόρτεν και την Έμπα είναι μάλλον αναμενόμενη… Παρόλα ταύτα εάν θέλεις ένα βιβλίο να σου κρατήσει συντροφιά και δεν σε ενδιαφέρει το πόσο γρήγορα ή αργά εξελίσσεται η ιστορία, τότε το τελευταίο βιβλίο της Camilla Lackberg είναι ότι πρέπει….

Είναι το ένατο βιβλίο του Μαραθωνίου που διαβάζω και το δεύτερο της Λάκμπεργκ μετά τον Ιεροκήρυκα. Χάρηκα που ξαναβρήκα τον Πάτρικ και την Έρικα ξανά στη δράση, Πολύ ενδιαφέρουσα η διπλή ιστορία στο χθές και στο σήμερα που στο τέλος γίνονται μία και καταλήγουν στο δυνατό φινάλε. Αν και προς τη μεση υπάρχει κάποια κοιλιά οι τελευταίες σελίδες είναι συναρπαστικές.

Για ακόμα μια φορά, έκλεισα το βιβλίο της Lackberg νιώθωντας πως επέστρεψα από ένα ολιγοήμερο ταξίδι διακοπών, που φόρτισε τις μπαταρίες μου, γέμισε το μυαλό μου με καινούργιες εικόνες ευχαριστες μα και δυσάρεστες, επίκαιρες δυστυχώς... Μπήκα ξανά στο ανάκατο σπιτικό της Έρικα και του Πάτρικ, σκόνταψα στα παιχνίδια των παιδιών τους, ξαναβρήκα την Άννα ένα χαρακτήρα που σιγά-σιγά χτίζεται ολοένα και περισσότερο στα βιβλία της Camilla, έκλαψα με την Πία και τον Μάρτιν, κατάλαβα ακόμα καλύτερα τον Γιέστα και ένιωσα πως απέκτησα μια καινούργια φίλη που νιώθω πως που και που θα μαθαίνω νέα της, την Έμπα. Καθώς γύριζα στο σπίτι μου, ξεφύλισσα τις σελίδες από το νέο βιβλίο και ήδη ανυπομονώ "να ξεκινήσω το επόμενο ταξίδι μου" μαζί του..Μόνο που δεν μπορώ να περιμένω το φθινόπωρο. Πειράζει;

Σε γενικες γραμμες ηταν οκ, απο ενα σημείο κι έπειτα ομως το βρήκα αρκετά προβλέψιμο. Μου αρεσε περισσοτερο η παραλληλη ιστορια με τα γεγονοτα του παρελθοντος. Νομιζω πως μου έχει περάσει ο αρχικός ενθουσιασμός με τα βιβλια της Λακμπεργκ. Έχουν αρχίσει να με κουράζουν οι επαναλήψεις σύνδεσης με το παρελθον και οι ίδιες και ιδιες εκφράσεις που αφορουν στους σταθερούς ήρωες των βιβλίων και στην καθημερινότητα τους. Σε ενα μεγαλο μέρος περιγράφεται ξανά κ ξανά το οτι πίνουν καφέ που συνοδεύεται απο κέικ, μπισκοτα κλπ, το οτι ο ένας δίνει στον άλλο ενα φιλι, δηλαδη τα ίδια και τα ίδια. Για μένα "Το παιδι απο τη Γερμανία" και η "Γοργόνα" είναι τα καλυτερα της. Μετα, άρχισα να βαριεμαι λίγο.