Μουσεία υπάρχουν πολλά με λογιών λογιών εκθέματα και θέματα. Μουσείο όμως Υποσχέσεων μόνο ένας καταπληκτικός συγγραφέας με πολλή φαντασία θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ένας συγγραφέας που ξέρει πολλά για μουσεία και για ήρωες που αποκτούν ανθρώπινη λαλιά σαν θελήσουν να καταφέρουν μια …επιθυμία τους.
Η Μαργαρίτα είναι  ένα κορίτσι που βαριέται πολύ ένα καλοκαίρι. Κάθεται συνήθως  ξαπλωμένη κάτω από μια βυσσινιά στον κήπο της και μετράει …βύσσινα ώσπου ένας πελώριος βάτραχος εμφανίζεται  ξαφνικά. Όχι δεν ήταν  πρίγκιπας πριν ούτε οτιδήποτε άλλο σε άλλη μορφή. Είναι απλά ο φύλακας ενός πολύ σπάνιου και παράξενου Μουσείου, εκείνο των Υποσχέσεων και χρειάζεται βοήθεια από τη μικρή Μαργαρίτα. Θέλει να του βρει μια υπόσχεση, μια απλή υπόσχεση γιατί  εκείνη που υπήρχε μέσα στο μουσείο… εξαφανίστηκε!
Κι εδώ αρχίζουν οι σκέψεις, οι πολλές, τα άγχη και οι λύσεις… Μουσείο Υποσχέσεων πρώτη φορά άκουγε η Μαργαρίτα, θέλησε όμως, αν κι είχε αντιρρήσεις αρχικά, να μπει στο παιχνίδι ύστερα από τις «τρανταχτές» υποσχέσεις του Βάτραχου.
Ένα μουσείο διαφορετικό, γεμάτο αρώματα και γεύσεις ήταν το Μουσείο των Υποσχέσεων. Με προθάλαμο που άφηνες τις σκοτούρες σου και με χάρτες και αίθουσες ...μοναδικές.
Αίθουσα παραμυθιών, αίθουσα με ιστορίες από θάλασσα, γη και ουρανό, για αντίθετους κόσμους, για Υποσχέσεις μικρών πραγμάτων. Κι άρχισαν οι γρίφοι, τα μυστήρια, οι περιηγήσεις, κι η Μαργαρίτα έφτασε ίσαμε την άδεια προθήκη. Εκεί άλλαξαν όλα, μα όλα, στη ζωή, στην καθημερινότητα, στα όνειρα της μικρής κοπέλας... Μέσα από το σκοτάδι βγήκε εκείνο το απαλό ροδαλό διάφανο φως….
Βιβλίο μαγικό από τη Λίνα Μουσιώνη. Αστείρευτη φαντασία και ταλέντο μοναδικό. Το διάβασα δυο και τρεις φορές για να χορτάσω τις εικόνες, τις λέξεις, τις απίθανες σκέψεις  της. Ένα βιβλίο που μιλάει για το όνειρο, για τις υποσχέσεις, για τη χαρά του να παραδέχεσαι ποιος είσαι και τι κάνεις. Μια ιστορία μυστηρίου, αγωνίας, σκέψης  που  γράφτηκε με έναν τρόπο πραγματικά απίθανο για αγάπες μεγάλες. Εκείνες  των Μουσείων και οι άλλες των μεγάλων  υποσχέσεων που όλοι δίνουμε αλλά συχνά δεν τηρούμε. Αξίζει όμως η διαδρομή, το ψάξιμο βαθιά μέσα μας. Αξίζει το ταξίδι και σαν φτάσεις κοντά στο τέρμα και σαν ανακαλύψεις όλα αυτά που πριν δεν ήξερες πως υπήρχαν, ο κόσμος όλος γύρω θα αλλάξει. Και ας μην το βλέπουν οι άλλοι, αρκεί που εσύ έχεις βγει κερδισμένος.
Τη μοναδική αυτή ιστορία ντύνει επίσης μαγικά το σκίτσο, το χρώμα, οι εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλια. Πραγματικά ταξίδεψα στη χώρα της Φαντασίας με αυτήν την γραφή. Απίστευτες διαδρομές με λέξεις, προτάσεις και ανατροπές που χρειάζεται πολύ μεγάλο ταλέντο και ευρηματικότητα.
Για παιδιά από 8 ετών …ίσαμε και 100, για όλους όσοι αγαπούν τα Μουσεία, τις περιπέτειες, τις ιστορίες και τα παραμύθια!
 

Η Λίνα Μουσιώνη, ανάμεσα στα όσα έχει να επιδείξει το πλούσιο βιογραφικό της, έχει εργαστεί επίσης για μία δεκαετία ως επιμελήτρια σε μουσείο, αναλαμβάνοντας παράλληλα την ευθύνη του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων. Επιπλέον, είναι μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων. Απόλυτα δικαιολογημένα, λοιπόν, γράφει για κάποιο μουσείο. Μόνο που το συγκεκριμένο μουσείο δεν έχει σχέση με την πολιτιστική κληρονομιά, αλλά με τις… υποσχέσεις. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, εκθέματά του είναι τα συναισθήματα. Το Μουσείο των Υποσχέσεων βρίσκεται μέσα μας και η περιήγηση στις αίθουσές του αποτελεί το ταξίδι στα μήκη και τα πλάτη του εαυτού μας.
Ο φύλακας του Μουσείου των υποσχέσεων είναι ένας απλός βάτραχος, ο οποίος προσπαθεί να εξιχνιάσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός εκθέματος. Ζητά τη βοήθεια της Μαργαρίτας, που κάθεται αμέριμνη κάτω από μια βυσσινιά μετρώντας τους καρπούς του δέντρου. Ο βάτραχος αναλαμβάνει να την ξεναγήσει στις αίθουσες του μουσείου, αλλά, σε μια δεύτερη ανάγνωση γίνεται στην ουσία ο οδηγός της σε ένα ταξίδι μέσα της – και, κατ’ επέκταση, μέσα μας. Με τον τρόπο αυτό, η συγγραφέας συνδέεται τόσο με τους ήρωές της όσο και με τους αναγνώστες, φέρνοντας τους κοντά ενεργοποιώντας το συναίσθημα. Συνάμα, καταφέρνει να μας δώσει μια διαφορετική, ζωντανή εντύπωση για τα μουσεία. Αποκαλύπτεται ένα ταξίδι που έχουμε όλοι ανάγκη να κάνουμε, ώσπου να ανακαλύψουμε εκείνη την προθήκη που εμείς οι ίδιοι στερήσαμε από τον εαυτό μας. Το έκθεμα της προθήκης, η βαθύτερη αλήθεια μας, θα λάμψει, μα τίποτα δεν είναι εύκολο.
Ο βάτραχος και η Μαργαρίτα ξεκινούν μια μεγάλη περιπέτεια αναζήτησης. Σε κάθε βήμα χρειάζεται να λυθεί κάποιος γρίφος, για να αποκαλύψει μια μεγάλη αλήθεια κι ένα κρυμμένο μυστικό.
Με αυτή την πραγματικά ευφάνταστη ιστορία, η οποία μάλιστα κυλάει σαν νερό, η συγγραφέας πετυχαίνει πολλαπλούς στόχους. Το μουσείο δεν προσεγγίζεται μονοδιάστατα, ως μέσο εκπαίδευσης και διερεύνησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά παράλληλα προσφέρει ψυχαγωγία και κεντρίζει το ενδιαφέρον για εξερεύνηση. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η συναισθηματική φόρτιση των ηρώων και η συνεργασία τους καταφέρνουν να αναπτύξουν την κριτική σκέψη του αναγνώστη, να τον κάνουν συμμέτοχο στη διαδικασία, ενώ η προσέγγιση των μουσειακών αντικειμένων μέσα από μια διαδραστική και διασκεδαστική μέθοδο, προσφέρει στα παιδιά έναν καινούριο και ιδιαίτερα ελκυστικό τρόπο θέασης των πραγμάτων.
Κάθε έκθεμα του Μουσείου των υποσχέσεων, όπως και κάθε μουσείου, έχει να διηγηθεί μια ιστορία. Η υπόσχεση που έδωσε το σύννεφο στη βροχή, η σελήνη στη θάλασσα, το πουλί στο δέντρο κάνει τη Μαργαρίτα να σκύβει στις προθήκες με ενδιαφέρον. Τα αντικείμενά τους κατοπτρίζουν τις δικές της επιθυμίες και σκέψεις, μα επιδρούν διαφορετικά στον κάθε θεατή. Τα κρυμμένα μηνύματα και οι γρίφοι που πρέπει να επιλυθούν οδηγούν τη Μαργαρίτα να ανακαλύψει την κλεμμένη υπόσχεση. Κι αυτή η υπόσχεση ήταν η δική της. Κάτι που έχει κλαπεί από όλους μας? που έχει χαθεί από το προσωπικό Μουσείο των Υποσχέσεών μας.
Η Λίνα Μουσιώνη κατέχει σε βάθος το αντικείμενο, γι’ αυτό και δεν διστάζει να παίξει με αυτό. Δεν φοβάται να το κάνει απλό και εύπεπτο. Μακριά από βαρύγδουπα λόγια και διδακτισμούς, πετυχαίνει τους στόχους της, οι οποίοι εκτείνονται σε πολλά επίπεδα.
Το θεωρώ ένα απολαυστικότατο βιβλίο, που απευθύνεται σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας μεγαλύτερης από οκτώ ετών.
Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες είναι πραγματικά ξεχωριστές, δεν έχουν καμία σχέση με τις γνωστές τυποποιημένες ασκησούλες που συναντά κανείς σε αρκετά βιβλία. Στοχεύουν στην ανάπτυξη της φαντασίας και στη δημιουργία αναγνωστών που δεν παύουν να αναζητούν την αλήθεια.
Όσο για την εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια, είναι ανάλαφρη και παιχνιδιάρα όπως και το βιβλίο. Γουστόζικες εικόνες διατρέχουν το κείμενο με έντονα χρώματα και πολλή ζωηράδα. Από κάθε άποψη, το Μουσείο των Υποσχέσεων είναι ένα εξαιρετικό έργο.
 

artpress.sundaybloody.com
 

miaforakienankairoimikrieleni.blogspot.gr
 

aylogyros.blogspot.gr
 

www.elniplex.com
 

www.elniplex.com