Στο απόγειο της αμερικανικής Μεγάλης Ύφεσης τον χειμώνα του 2008, τέσσερις ημιαπασχολούμενοι νέοι καταλαμβάνουν ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι σε μια υποβαθμισμένη περιοχή του Μπρούκλιν. Ένοχοι για το παρελθόν, τη σεξουαλικότητα ή την επαγγελματική τους κατάσταση, οι ένοικοι του «Σάνσετ Παρκ» του Πολ Όστερ σπρώχνονται στο περιθώριο της ζωής, δεν αποτελούν όμως προδρόμους του κινήματος «Occupy Wall Street». Δεν είναι εκεί για να κριτικάρουν ή να αναμορφώσουν την κοινωνία, γιατί δεν θεωρούν ότι κάτι τους χρωστάει. Με τον έναν ή τον άλλοντρόπο, ο Μπινγκ Νέιθαν, οΜάιλςΧέλερ, η Έλεν Μπράις και η Άλις Μπέργκστρομ καταλήγουν στο Σάνσετ Παρκ σε αναζήτηση εαυτού και ο Όστερ συνθέτει μια μικρή ελεγεία λύτρωσης από το παρελθόν, όπου καθένας μαθαίνει να ζει για «το τώρα που είναι εδώ κι ύστερα όχι εδώ, το τώρα που έχει χαθεί για πάντα».

archive.efsyn.gr

kathimerini.gr

περισσότερα

fractalart.gr

vakxikon.gr

Κατά την πάγια τακτική του, ο Πολ Όστερ μετατοπίζει το κέντρο βάρους της γραφής από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης. Αυτό συμβαίνει και στο μυθιστόρημά του «Σάνσετ Παρκ», όπου μέσα από το κάδρο της κρίσης και της κατάρρευσης στην Αμερική του 2008, ο Αμερικανοεβραίος συγγραφέας σκιαγραφεί με ενεστωτική, αποστασιοποιημένη, τριτοπρόσωπη αφήγηση εξόριστες, άστεγες και διαλυμένες ζωές, συνθέτοντας μια πρόζα πλούσια σε διακειμενικές αιχμές και πολιτισμικές αναγωγές.

Στις ΗΠΑ της οικονομικής κρίσης του 2008 στήνει το σκηνικό του ο Auster διαλέγοντας τέσσερις χαρακτηριστικές φιγούρες εικοσάρηδων: χωρίς καμιά οικονομική άνεση, καταλαμβάνουν ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στο Σάνσετ Πάρκ του άγριου Μπρούκλιν και είναι από εκεί που ξετυλίγεται το κουβάρι της δικής τους και των γύρω τους κοινωνικής κατάστασης. Ο Μπιγκ Νέιθαν που παίζει ντραμς, η Έλεν, μελαγχολική καλλιτέχνιδα, η Άλις, φοιτήτρια που προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διατριβή της και ο Μάιλς που είναι φυγάς. Ο τελευταίος δούλευε στη Φλόριντα σε συνεργείο καθαρισμού κατασχεμένων σπιτιών, αλλά επιστρέφει στη Νέα Υόρκη καθώς η ερωτική του σχέση περνά κρίση. Μια κρίση που θα επηρεάσει κατόπιν και τους υπόλοιπους συγκατοίκους. Ο Auster φιλοτεχνεί το πορτρέτο των σημερινών ΗΠΑ μέσα από μια κρίση που πέρα από κοινωνική είναι και πολιτισμική, το κάνει δε με τη γνωστή δαιδαλώδη πρόζα του γεμάτη πάθος και ανθρωπιά για τους χτυπημένους από το χρηματιστικό τσουνάμι. Απρόβλεπτος, ως συνήθως, δημιουργεί συνεχώς ενδιαφέρον και σε αντίθεση με τις παλιότερες, καφκικές θα λέγαμε ιστορίες του, εδώ με το λεπτομερειακά δουλεμένο ύφος του επαναφέρει το αίτημα για περισσότερη επαφή μεταξύ των ανθρώπων, περισσότερη ομορφιά, αγάπη και ουσιαστική σχέση με την τέχνη -όλα αυτά σαν αντίδοτο για τις σκοτεινές εποχές που ζούμε. 

περισσότερα

diastixo.gr

no14me.blogspot.gr