Το βιβλίο συμπεριλαμβάνεται στη βάση συγγραμμάτων Εύδοξος (κωδικός βιβλίου: 12292129). Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα, τα περιεχόμενα και το οπισθόφυλλο εδώ.

Tο έργο αυτό έχει τέτοια δομή και εσωτερική σύνθεση ώστε να μπορεί να αποτελεί παράλληλα έγκυρο ενημερωτικό ανάγνωσμα για τον γενικό αναγνώστη, βιβλίο αναφοράς για τον ανειδίκευτο στο θέμα κοινωνικό ή ιστορικό επιστήμονα, βασικό εγχειρίδιο για τον φοιτητή των επιστημών της εκπαίδευσης και εργαλείο δουλειάς για τον ειδικό μελετητή της ιστορίας της εκπαίδευσης στη νεότερη Ελλάδα.

Τα κεφάλαια του βιβλίου ακολουθούν τις καθιερωμένες στον κλάδο χρονολογικές τομές με συμβατικά-συμβολικά όρια το 1833 και το 2000. Ωστόσο η επιδιωκόμενη ερμηνευτική προσέγγιση των βασικών χαρακτηριστικών της νεοελληνικής εκπαίδευσης επιχειρείται και με την εξέταση ορισμένων θεμάτων σε διαχρονικές ενότητες. Ο χρήστης διευκολύνεται εξάλλου με πίνακες, διαγράμματα, ευρετήριο και με ένα εύχρηστο σύστημα εσωτερικών παραπομπών.

Στη θεώρηση της πορείας των πραγμάτων, στις πράξεις και στα κείμενα (τόσο της εκάστοτε εξουσίας όσο και εκείνων που την αμφισβητούν) το βάρος πέφτει στην αναζήτηση του ουσιαστικού τους νοήματος. Γι’ αυτό είναι συχνές οι αναφορές σε γεγονότα και πρόσωπα της γενικής ιστορίας ή άλλων επιμέρους κλάδων της, καθώς και η παράθεση εικαστικού υλικού και χαρακτηριστικών αποσπασμάτων από κείμενα κάθε εποχής.


ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ (αποσπάσματα από τον πρόλογο της επιμελήτριας)
Ο Αλέξης Δημαράς, το 2009, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του έργου Από το κοντύλι στον υπολογιστή –στη δημιουργία του οποίου συνεργάστηκα μαζί του– και 35 χρόνια μετά την έκδοση του μνημειώδους Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε σχεδιάζει την έκδοση μιας ωριμότερης πλέον ιστορίας της νεοελληνικής εκπαίδευσης. Ένα αναλυτικό τελικό σχέδιο του έργου κατατίθεται στις εκδόσεις Μεταίχμιο τον Μάρτιο του 2011, όταν πλέον η δουλειά του έχει αρκετά προχωρήσει. […] Ο αιφνίδιος θάνατός του στις αρχές του καλοκαιριού του 2012 ανέτρεψε τα σχέδιά του, αλλά δεν τα ματαίωσε. […] Το ίδιο καλοκαίρι η οικογένειά του μου παρέδωσε το υλικό το οποίο περιλάμβανε το σύνολο του έργου σε ψηφιακή μορφή και εκτυπώσεις διαφόρων κεφαλαίων πάνω στα οποία παρεμβαίνει και τα επεξεργάζεται μέχρι και λίγες μέρες πριν το τέλος. Υπάρχει χειρόγραφη σημείωση στο τέταρτο κεφάλαιο «τελευταία επεξεργασία 26.5.2012». […] Ανέλαβα να φέρω σε πέρας το εγχείρημα έχοντας πλήρη επίγνωση όχι μόνο των δυσκολιών του ίδιου του έργου όσο και του βάρους του ονόματος, των υψηλών απαιτήσεων που ο συγγραφέας έθετε για ό,τι επεξεργαζόταν και δημοσίευε, καθώς και της μεγάλης ευαισθησίας του σε θέματα τεκμηρίωσης. […] Με διαρκή και βασανιστική έγνοια την επιδιωκόμενη από τον Αλέξη Δημαρά πληρότητα του έργου, ελπίζω ότι παραδίδω στους αναγνώστες έναν τόμο όπως εκείνος θα τον ήθελε.