Σκληρό, αιχμηρό και βίαιο, απίστευτο, ανατρεπτικό, συγκλονιστικό. Μια γυναίκα ρεπόρτερ επιστρέφει στο σπίτι της για να καλύψει τους κατά συρροή φόνους δύο μικρών κοριτσιών. Καθώς αναδύονται αναμνήσεις από την οδυνηρή παιδική της ηλικία, ο αναγνώστης παρασύρεται ουσιαστικά στα προβλήματά της. Σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, παρ΄όλα αυτά παρουσιάζονται με τρόπο που δεν σε αφήνει να παρασυρθείς σε αυτά καθε αυτά τα προβλήματα. Το τέλος του βιβλίου μπορώ να πω οτί σε σοκάρει λίγο ίσως γιατί δεν θέλεις να πιστέψεις στην ουσία αυτό που αποκαλύπτεται σιγά σιγά. Σίγουρα ένα βιβλίο που ο καθένας θα συνιστούσε σε όποιον θα τον ρωτούσε για ένα καλό αστυνομικό.

Η συγγραφέας πάντα βρίσκει τον τρόπο να φτιάχνει μια ενδιαφέρουσα πλοκή, όπως και σε άλλα βιβλία της, ωστόσο ο τρόπος γραψίματος της λόγω της περιπλοκότητας που θέλει να δώσει γίνεται κουραστικός για εμένα προσωπικά. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι τα Αιχμηρά Αντικείμενα θα ήταν μια καλή ταινία, αν και δεν ένιωσα ιδαίτερη συμπάθεια προς την ηρωίδα. Αυτό που μου φαίνεται ενδιαφέρον είναι το σχόλιο της για την πατριαρχία. Η συγγραφέας καταφέρνει να αναδείξει τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην κοινωνία. Η Καμίλ είναι μια γυναίκα που έχει καταφέρει να πετύχει στην καριέρα της, αλλά ακόμα αντιμετωπίζει προκαταλήψεις και διακρίσεις. Η έρευνά της για τους φόνους των δύο κοριτσιών την οδηγεί σε μια σειρά από ηθικά διλήμματα που την αναγκάζουν να αμφισβητήσει τις δικές της πεποιθήσεις.

Είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που διάβασα και μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι απίστευτο και συγκλονιστικό. Έχει γρήγορη πλοκή, δεν πλατειάζει, σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και σε καθηλώνει. Ο χαρακτήρες είναι αληθινοί και έρμαια των παθών τους. Το τέλος απίστευτο!!

Ένα εξαιρετικό (και αιχμηρό) αστυνομικό μυθιστόρημα καθώς και ψυχολογικό θρίλερ. Μία συναρπαστική ιστορία η οποία εισχωρεί μέσα στα βαθιά μυστικά τόσο της κλειστής κοινωνίας των μικρών Αμερικανικών πόλεων όσο και των οικογενειακών μυστικών που κατατρύχουν τα μέλη της οικογένειας και την ηρωίδα συγκεκριμένα. Κάποια από τα γεγονότα που εξιστορούνται ίσως μας θυμίσουν καταστάσεις οικείες και δεν αποφεύγονται οι συγκρίσεις, όμως το τέλος μας στοιχειώνει αναδεικνύοντας την έξυπνη πλοκή που δημιούργησε η συγγραφέας. Ένα βιβλίο με πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα, γεμάτο αν τροπές γραμμένο από μία εξαιρετική συγγραφέα. Δεν είναι τυχαίο που ο Στίβεν Κινγκ το χαρακτηρίζει ως "το πιο συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ που διάβασε τα τελευταία 30 χρόνια"

Τα «Αιχμηρά αντικείμενα» της Φλυν είναι από τα βιβλία που αξίζουν την προσοχή μας. Ας μου επιτραπεί το λογοπαίγνιο, με αυτό το κείμενο η συγγραφέας μπήγει την «αιχμηρή» της πένα βαθιά στη σάπια νοοτροπία κάποιων κοινωνιών. Η ηρωίδα βασανισμένη από ένα παρελθόν, από το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει, βρίσκεται ξανά στα δίχτυα των οικογενειακών μυστικών που συνεχίζουν να ταλανίζουν τις επόμενες γενιές και δημιουργούν τις κλειστοφοβικές συνθήκες για την κάθαρση που περιμένουμε να έλθει. Τέλος, δεν μπορώ να μην το αναφέρω πως η εξέλιξη της υπόθεσης μου έφερε έντονα στο νού τη συσχέτιση με τα γεγονότα της ελληνικής πραγματικότητας που τόσο μας συγκλόνισαν.

Μοναδικό ψυχολογικό θρίλερ, από τα πιο καλογραμμένα που έχω διαβάσει. Η Gillian Flynn έφερε επανάσταση με το βιβλίο της αυτό, το οποίο, σημειωτέον, είναι το πρώτο της συγγραφικό τόλμημα. Η ανατροπή του τέλους είναι από τις πιο εντυπωσιακές και συγχρόνως λογικές που έχω διαβάσει. Ανεπιφύλακτα 5/5 αστεράκια, για ένα διεισδυτικό ψυχολογικό θρίλερ που τολμά να αψηφήσει όλα τα κλισέ του είδους και να φέρει κάτι καινούριο.

Ένα καταπληκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά και ψυχολογικό θρίλερ. Η γραφή της Gillian Flynn είναι στακάτη, ωμή σαν τη σκληρή πραγματικότητα, σε κρατάει σε εγρήγορση με γρήγορο ρυθμό και απανωτά χτυπήματα. Η δημοσιογράφος Καμίλ αναγκάζεται να επιστρέψει μετά από χρόνια, στην ιδιαίτερη πατρίδα της, το Γουίντ Γκαπ, το μέρος που ζει η μητέρα της, ο πατριός της και η ετεροθαλής αδερφή της, για να καλύψει την ιστορία δύο δολοφονημένων μικρών κοριτσιών. Η Καμίλ δυσκολεύεται καθώς έρχεται ξανά αντιμέτωπη και με το παρελθόν της, την δύσκολη σχέση με την ψυχρή και απόμακρη μητέρα της, την αίσθηση ότι ποτέ δεν την αγάπησε αλλά και τις μνήμες από την μικρή αδερφή της, ένα γλυκό κορίτσι που ήταν συνεχώς άρρωστο και πέθανε σε νεαρή ηλικία. Μια ζωή που της άφησε σοβαρά ψυχολογικά τραύματα και τάσεις αυτοκαταστροφικές. Τα δύο εγκλήματα δεν έχουν διαλευκανθεί και η αστυνομία φαίνεται να μην έχει κάνει καθόλου πρόοδο. Ένα βιβλίο που μετά από μερικά χρόνια ήθελα και το ξαναδιάβασα με το ίδιο ενδιαφέρον

Ατμοσφαιρικό. Σε κερδίζει από την αρχή, δε σε κουράζει καθόλου. Είναι ευκολοδιάβαστο δεν καταλαβαίνεις πότε τελειώνεις το βιβλίο. Το τέλος είναι ανατριχιαστικό και αναπάντεχο. Εξαιρετική η γραφή της κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον

Με χαώδη διαφορά από το δεύτερο, το καλύτερο ψυχολογικό θρίλερ που έχω διαβάσει. Η ικανότητα της Gillian Flynn να ψυχογραφεί τους ήρωές της και να δημιουργεί μια νοσηρή, υποβλητική ατμόσφαιρα για να ξεδιπλώσει την πλοκή της ιστορίας δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου. Υπέροχο συγγραφικό ντεμπούτο που βρήκε εντυπωσιακή συνέχεια με τον Σκοτεινό Τόπο και το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε. Ωστόσο, τα Αιχμηρά Αντικείμενα παραμένουν το πιο αγαπημένο, με την Καμίλ να αναδεικνύεται σε μία από τις πιο συμπαθητικές και τελικά αξέχαστες ηρωίδες που έχω συναντήσει στα πολλά βιβλία που έχουν πέσει στα χέρια μου.

Μια ιστορία γροθιά στο στομάχι. Ο τρόπος γραφής της Flynn είναι μοναδικός, όλα της τα βιβλία είναι φοβερά και μένουν χαραγμένα στο μυαλό.

Η Καμίλ, δημοσιογράφος με ψυχολογικά προβλήματα, καλείται να επιστρέψει στη γενέτειρά της, δηλαδή στην πηγή των προβλημάτων της, για να καλύψει τη δολοφονία ενός έφηβου κοριτσιού και την εξαφάνιση ενός δεύτερου. Δεν ξέρω πως η συγγραφέας κατάφερε να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό βιβλίο με τόσους προβληματικούς χαρακτήρες! Σχεδόν όλοι αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα τα οποία όμως παρουσιάζονται με τέτοιον τρόπο στον αναγνώστη που δεν τον βυθίζουν στο σκοτεινό τους κόσμο. Η αποκάλυψη του δολοφόνου με εντυπωσίασε μάλλον όχι γιατί δεν το περίμενα, αλλά γιατί δεν ήθελα να πιστέψω πως θα ήταν αυτός! Τα «Αιχμηρά αντικείμενα» με συνεπήραν

Ένα διαφορετικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Η Καμίλ δεν είναι ντετέκτιβ, είναι δημοσιογράφος αλλά κρατά το ρόλο αυτό πολύ αποτελεσματικά. Η γραφή είναι σε πρώτο πρόσωπο, γεγονός που μας φέρνει πιο κοντά σε αυτόν τον χαρακτήρα. Ο αυτοτραυματισμός περιγράφεται με συγκλονιστικό τρόπο. Η ανακούφιση από τα αδιέξοδα, μέσω αυτού του τρόπου, όπως και η προσπάθεια για να κρατηθεί μια κάποια ψυχική ισορροπία είναι το κύριο θέμα αυτού του βιβλίου. Από την άλλη έχουμε την Άμα, άλλο ένα θύμα της ίδιας δυσλειτουργικής οικογένειας, που γίνεται θύτης. Από τη μία έχει ένα προσωπείο αγνότητας, είναι υποδειγματική κόρη και αδερφή καλύπτοντας με το τρόπο αυτό τη βίαιη προσωπικότητά της. Δεν κουράζει αυτό το βιβλίο και το λιτό εξώφυλλό του σε προσκαλεί να το διαβάσεις. Η Flynn δεν ωραιοποιεί τίποτε.

Το βιβλίο «Αιχμηρά αντικείμενα» είναι ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ. Η Flynn εμβαθύνει στο ταραγμένο μυαλό της Καμίλ Πρίκερ, μιας δημοσιογράφου που στάλθηκε πίσω στη γενέτειρά της για να καλύψει τη δολοφονία δύο νεαρών κοριτσιών. Το μυθιστόρημα απεικονίζει ζωντανά την αποπνικτική ατμόσφαιρα της μικρής πόλης, τα μυστικά της και τις δυσλειτουργικές σχέσεις που καθορίζουν το παρελθόν της Καμίλ. Η γραφή της Flynn είναι αιχμηρή και υποβλητική, ζωγραφίζοντας μια ανατριχιαστική εικόνα ψυχολογικής αναταραχής και κρυφών τραυμάτων. Η Καμίλ, παλεύοντας με τους δαίμονές της και στοιχειωμένη από ένα ανησυχητικό παρελθόν, γίνεται ένας ενδιαφέρων και περίπλοκος χαρακτήρας. Καθώς εμβαθύνει στην έρευνα, οι προσωπικοί της αγώνες μπλέκονται με τη φρίκη της υπόθεσης, θολώνοντας τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας και της εύθραυστης ψυχής της. Η Flynn χτίζει αριστοτεχνικά την ένταση, κρατώντας τους αναγνώστες μέχρι το φινάλε που κόβει την ανάσα.

Από τα πιο καθηλωτικά ψυχολογικά θρίλερ που έχω διαβάσει. H Gyllian Flyn αποδομεί με χειρουργική ακρίβεια έννοιες όπως η παιδική αγνότητα, η καθώς πρέπει οικογένεια και κοινωνία, η ανιδιοτελής αγάπη της μάνας προς το παιδί της. Είναι συγκλονιστική η διαπίστωση του τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την «τέλεια» εικόνα που παρουσιάζεται προς τα έξω. Οι πρωταγωνιστές είναι βαθιά πληγωμένοι. Τα τραύματα και τα πάθη τους καθορίζουν τις αποφάσεις τους και οικειοθελώς γίνονται συμμέτοχοι σε δεσμούς κυριαρχίας και υποταγής. Οι αναλυτικές περιγραφές χτίζουν ένα ολοζώντανο και λεπτομερές σκηνικό. Η νοσηρή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη και η μακριά της επίγευση μένει και μετά το τέλος του βιβλίου

Η πρωταγωνίστριά του βιβλίου είναι η Καμίλ Πρίκερ, δημοσιογράφος, η οποία επιστρέφει ύστερα από χρόνια στη γενέτειρά της με αφορμή τους φόνους δύο νεαρών κοριτσιών την εξιχνίαση των οποίων καλείται να καλύψει για λογαριασμό της εφημερίδας της. Η Καμίλ έχει ένα σκοτεινό παρελθόν και μια προβληματική οικογένεια. Επίσης, η σχέση της με τη μητέρα της είναι τοξική και η ίδια αυτοτραυματίζεται . Οι χαρακτήρες των παιδιών είναι λίγο τραβηγμένοι συμπεριφέρονται σαν να ήταν 18 χρόνων. Τέλος, είναι ένα καλό ψυχολογικό θρίλερ, με καλή περιγραφή των προβληματικών χαρακτήρων, η ιστορία είναι σκληρή και αρκετά άβολη, και στο τέλος υπάρχει ανατροπή που δεν την περιμένεις.

Η πρωταγωνίστριά του βιβλίου είναι η Καμίλ Πρίκερ, δημοσιογράφος, η οποία επιστρέφει ύστερα από χρόνια στη γενέτειρά της με αφορμή τους φόνους δύο νεαρών κοριτσιών την εξιχνίαση των οποίων καλείται να καλύψει για λογαριασμό της εφημερίδας της. Η Καμίλ έχει ένα σκοτεινό παρελθόν και μια προβληματική οικογένεια. Επίσης, η σχέση της με τη μητέρα της είναι τοξική και η ίδια αυτοτραυματίζεται . Οι χαρακτήρες των παιδιών είναι λίγο τραβηγμένοι συμπεριφέρονται σαν να ήταν 18 χρόνων. Τέλος, είναι ένα καλό ψυχολογικό θρίλερ, με καλή περιγραφή των προβληματικών χαρακτήρων, η ιστορία είναι σκληρή και αρκετά άβολη, και στο τέλος υπάρχει ανατροπή που δεν την περιμένεις.

Τα Αιχμηρά Αντικείμενα είναι τόσο αιχμηρά ώστε μετά το τέλος της ανάγνωσης αισθάνθηκα χαρακωμένη. Ψυχολογικό θρίλερ που σοκάρει. Οι πολύπλοκες οικογενειακές σχέσεις, οι λεπτές ισορροπίες, οι αρρωστημένες καταστάσεις, οι κλειστές κοινωνίες με τα καλά κρυμμένα μυστικά, όλα είναι δοσμένα με έναν πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Οι δε χαρακτήρες, θυμίζουν τους χαρακτήρες του Σαρλ Περώ. Σκοτεινοί, μοιραίοι, αδικημένοι, θύτες και θύματα, όλοι μαζί πλέκουν αυτή την ιστορία που αν έπρεπε να την περιγράψω με μια λέξη θα επέλεγα τη λέξη "Ζόφος".

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα της Gillian Flynn και έγινα λάτρης της. Σκοτεινό, αλλά ταυτόχρονα διαφωτιστικό σε συναισθήματα, επικεντρωμένο σε τρείς γενιές γυναικών που η κάθε μια αντιμετωπίζει τους δικούς της δαίμονες, σε μια εποχή που όλα είναι ταμπού. Το πρώτο βιβλίο που δεν ταυτίστηκα, δεν αισθάνθηκα ό,τι αισθανόταν κανένας από τους πρωταγωνιστές, αλλά παρόλα αυτά διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον και αγωνία. Με εντυπωσίασε το γεγονός, κι αυτό μου αρέσει πολύ στην Flynn, ότι οι γυναίκες παρουσιάζονται με όλες τις αδυναμίες τους, δεν διακατέχονται από στερεότυπα, δεν είναι ωραιοποιημένες και δεν είναι οι συμβατικές γυναίκες που βλέπουμε σε άλλα μυθιστορήματα. Δεν έχω διαβάσει, ακόμη, άλλο βιβλίο που να δίνει με τόσο σαφή και ξεκάθαρο τρόπο ότι διαμορφώνουμε τον εαυτό μας μέσα από τους γονείς μας, κι εκείνοι από τους δικούς τους γονείς.

Πόσα μυστικά παίζει να κρύβονται σε μία οικογένεια αλλά και στον κάθε ένα άνθρωπο αυτής της οικογένειας ξεχωριστά. Τρεις γυναίκες της οικογένειας τρεις διαφορετικές τραγικές ιστορίες, η κάθε μία με το παρελθόν της. Βλέπουμε την Καμίλ να έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις και αυτό γιατί δεν μπορεί να αντέξει ότι έχασε την μικρή αδερφή της και το γεγονός ότι δεν έχει θέση πια στο οικογενειακό της σπίτι. Οι χαρακτήρες αυτού του βιβλίου δύσκολα γίνονται συμπαθείς διότι ο καθένας έχει τα ελαττώματα του και τα πάθη του. Αυτό όμως έιναι η ανθρώπινη φύση ο καθένας έχει μυστικά κρυμμένα για τον ευτό του και δεν είναι εύκολο κάποιος άλλος να τα αγαπήσει και να ταυτιστεί με αυτά. Αυτό όμως που περνιέται στον αναγνώστη είναι ότι πρέπει να βρίσκουμε την δύναμη να προχωράμε. Τώρα όσο για την υπόθεση εξαιρετική. Τι να πω για το τέλος. Εκεί που όλα φαίνονται ότι έχουν ξεδιαλυθεί και ομαλοποιηθεί η ανατροπή είναι σκακιστική.

Η Gillian Flynn είναι από τις πολύ αγαπημένες μου. Μας έχει χαρίσει μερικές από τις πιο σκοτεινές γυναικείες παρουσίες σε ψυχολογικά θρίλερ. Το Αιχμηρά Αντικείμενα είναι το πρώτο και το καλύτερό μυθιστόρημά της για μένα. Σε βυθίζει σε ένα ομιχλώδες, νοσηρό τοπίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Οι εκπλήξεις και οι ανατροπές ξεπηδάνε από το πουθενά, ενώ ταυτόχρονα μας παρουσιάζει τα πρόσωπα της ιστορίας ωμά, με σκληρή γλώσσα και ρεαλιστικές περιγραφές χωρίς να τους πασπαλίζει με χρυσόσκονη προσπαθώντας να τους κάνει συμπαθείς στον αναγνώστη. Είναι κρίμα που η συγκεκριμένη συγγραφέας έχει σταματήσει να γράφει, ακούω συχνά πυκνά ότι θα κυκλοφορήσει το επόμενό της αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια… Η μετάφραση του βιβλίου άψογη.

Διάβασα το βιβλίο πριν από πολλά χρόνια,επειδή είδα τις συστάσεις στο εξώφυλλο από τον αγαπημένοου συγγραφέα,τον Σ.Κινγκ . Και πραγματικά,δεν απογοητεύτηκα ΚΑΘΌΛΟΥ!!! Απίστευτη ιστορία,θεοτρελη πλοκή, η Καμίλ που είναι ο κύριος χαρακτήρας του βιβλίου, είναι απίστευτη.Ταλαιπωρημενη και ψυχικά,αλλά κυρίως σωματικά. Όσο για το τέλος,πιο ανατρεπτικό δεν γίνεται!!! Το βιβλίο αυτό είναι ένα τεράστιο διαμάντι, πρέπει σίγουρα να τι διαβάσουν όλοι όσοι ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος. Επειδή μετά από τόσα χρόνια,έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της Τζίλιαν Φλιν, έχω να κάνω το σχόλιο ότι η απόδοση της και η πορεία της βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.... Ξεκινάει με αυτό το αριστούργημα και σε κάθε βιβλίο που ακολουθεί γράφει λιγότερο καλά,μέχρι το τελευταίο το οποίο και το βρίσκω απαράδεκτο.

To βιβλίο αυτό, με αφορμή τον θάνατο δύο κοριτσιών στη γενέτειρα της πρωταγωνίστριας Καμίλ Πρίκερ φτάνει στο σημείο να ξετυλίγει τους χαρακτήρες και τα μυστικά της οικογένειας της. Η αλήθεια πάντως είναι πως δεν θα κατέτασσα το συγκριμένο βιβλίο τόσο στην κατηγορία του αστυνομικού μυθιστορήματος όσο του ψυχολογικού θρίλερ, εάν μπορεί να είναι δόκιμος ένα τέτοιος χαρακτηρισμός για βιβλίο. Η συγγραφέας αναλώνεται περισσότερο στο να μας παρουσιάσει το ψυχογράφημα καθενός από τους πρωταγωνιστές και λιγότερο στην εξιχνίαση των φόνων. Η γενικότερη αίσθηση που αποκομίζει ο αναγνώστης από τα βιβλία της Flynn είναι ότι διαδραματίζονται σε ένα «σκοτεινό» κλίμα, με έντονα τα στοιχεία του πεσιμισμού και τους ήρωες να είναι άνθρωποι περιθωριακοί και αντικοινωνικοί. Η προσωπική μου άποψη είναι πως ακόμα κι όταν η υπόθεση εξιχνιάζεται και φτάνει στο τέλος η «κάθαρση» για όλους τους συμμετέχοντες, ακόμα και τότε ο αναγνώστης μένει με ένα αίσθημα «βάρους» και βαθιάς μελαγχολίας.

Αν και οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι βουτηγμένοι στα ψυχολογικά προβλήματα και πολλές φορές αυτό το γεγονός με έκανε να νιώθω άβολα, δε θέλησα να αφήσω το βιβλίο κάτω. Ήθελα οπωσδήποτε να φτάσω στην αποκάλυψη του δολοφόνου για τον οποίο έκανα διάφορες υποθέσεις αλλά τελικά έπεσα έξω! Μπορώ να πω πως κάποια στοιχεία της αποκάλυψης με εντυπωσίασαν.

Η Καμίλ Πρίκερ είναι μία δημοσιαγράφος που επιστρέφει στην γενέτειρα της για να καλύψει τους φόνους δύο νεαρών κοριτσιών. Μαζί της κουβαλάει, εκτός απ το κασετοφωνάκι της και την βαλίτσα της, ένα παρελθόν που την στοιχειώνει. Οι χαρακτήρες του βιβλίου απέχουν πολύ από το να χαρακτηρισθούν ως συμπαθείς - και είναι μάλλον αδύνατον να μπορέσει ο μέσος αναγνώστης να ταυτιστεί με κάποιον εξ αυτών. Η ψυχολογικά ασταθής μητέρα, η διαταραγμένη έφηβη ετεροθαλής αδελφή, ο άβουλος πατριός και μία πρωταγωνίστρια που χαρακώνεται και έχει νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική. Το βιβλίο είναι αιχμηρό και πολλές φορές σκληρό στις περιγραφές αλλά σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει όταν επιστρέφουμε στο σπίτι στο οποίο μεγαλώσαμε. Οπισθοδρομούμε. Συμπεριφερόμαστε όπως τα παιδιά που ήμασταν κάποτε. Τουλάχιστον νιώθουμε την έλξη αυτών των ορμών. Στην περίπτωση της Καμίλ, η ζωή στο πατρικό της σπίτι ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Η μικρή της αδερφή, η Μαριάν, είχε πεθάνει όταν η Καμίλ ήταν μικρή. Προσπαθώντας να αντιμετωπίσει αυτό και κάποια άλλα ζητήματα, ακολούθησε μια μακροχρόνια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Η Camille που συναντάμε εδώ μπορεί να έχει πληγεί, αλλά προσπαθεί να χαράξει έναν λιγότερο καταστροφικό δρόμο για τον εαυτό της. Είναι μια πρόκληση και αντιπροσωπεύει ένα παράλληλο σύνολο μυστηρίων. Πώς έφτασε η έφηβη Καμίλ σε ένα μέρος όπου ένιωθε απαραίτητο να επιδοθεί σε μια τέτοια επιβλαβή συμπεριφορά; Τι δουλειά έχει με την οικογένειά της; Η Camille πρέπει να ανακαλύψει όχι μόνο το μυστικό των δύο δολοφονιών, αλλά και τη δική της ιστορία.