/s3.gy.digital%2Fmetaixmio%2Fuploads%2Fasset%2Fdata%2F25859%2F2551_2.jpg)
Εάν έπρεπε να διαλέξετε κάποιον/α από τους Μόλι Μπλουμ, Σαμ Μπέργερ και Ντεζιρέ Ρούσενκβιστ (Ντίαρ), ποιος/α θα λέγατε ότι είναι ο/η αγαπημένος/η σας και γιατί; Αγαπάτε κάποιον χαρακτήρα σας περισσότερο από τους άλλους;
Είναι πολύ ενδιαφέρον να έχω στη διάθεσή μου αυτούς τους τρεις τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες. Ο Σαμ είναι αυτός που αλλάζει και εξελίσσεται. Η Μόλι είναι η μυστηριώδης, η δύσκολη περίπτωση. Και η Ντεζιρέ είναι το αξιόπιστο άτομο, αυτό στο οποίο μπορείς πάντα να βασιστείς. Έχω και τους τρεις μέσα μου – ποιο από τα τρία αυτά κομμάτια μου συμπαθώ περισσότερο; Στην τελική, ίσως, την Ντίαρ. Η οποία, από την άλλη μεριά, θα ήταν λιγάκι βαρετή χωρίς τους άλλους δύο…
Η ρώσικη μαφία παίζει μεγάλο ρόλο σε αρκετά βιβλία σας και φαίνεται ότι έχετε ερευνήσει αρκετά το αντικείμενο. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν συναντούμε και μαφίες άλλων χωρών στα μυθιστορήματά σας, αλλά πιστεύετε ότι έχει να κάνει με τη γειτνίαση Σουηδίας-Ρωσίας; Αν ναι, ποιες είναι οι συνέπειες της μεταξύ σας εγγύτητας στην καθημερινότητα των Σουηδών; Σας προκαλεί ανησυχία η τρέχουσα πολιτική κατάσταση και είναι κάτι για το οποίο θα γράφατε ίσως;
Έχω γράψει πολλές φορές και για άλλες μαφίες, και αυτό που με ανησυχεί είναι το ίδιο το φαινόμενο, όχι το γεγονός ότι (σε αυτήν την περίπτωση) τυγχάνει να πρόκειται για τη ρώσικη μαφία. Ξεκίνησα, ωστόσο, να γράφω αστυνομική λογοτεχνία όταν η ρώσικη μαφία ξεκίνησε να μπαίνει στη Σουηδία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, και η σχέση της με τους ολιγάρχες και την κυβέρνηση Πούτιν είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Και τώρα –όπως αναφέρατε– η τρέχουσα πολιτική κατάσταση καθιστά το ζήτημα αυτού του τριγώνου (βασικά: μαφία-ολιγάρχες-κυβέρνηση) ακόμα πιο φλέγον.
Είστε αρκετά ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα και έχετε δείξει την καλύβα στο δάσος όπου προτιμάτε να γράφετε τα βιβλία σας. Πώς επηρεάζει το καθημερινό περιβάλλον τα γραπτά σας;
Στην πραγματικότητα, πλέον έχω καταφέρει να είμαι όλο και λιγότερο ριζωμένος σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Μέχρι που αρχίζω και γίνομαι λιγάκι νευρικός όταν πρέπει να γράφω στο ίδιο σημείο κάθε βδομάδα. Νομίζω ότι μου είναι απαραίτητη η αλλαγή περιβάλλοντος για να μπορώ να γράφω. Το εξοχικό είναι μέρος αυτής της διαδικασίας – είναι επίσης και το μέρος όπου ξεκίνησα να γράφω αστυνομικά, όταν πέρασα τρεις καλοκαιρινούς μήνες εκεί γράφοντας το Misterioso, κυρίως τα βράδια. Εκεί συνέλαβα την Ομάδα Άλφα. Η καλύβα είναι η αρχή.
Όλα σας τα βιβλία αποτελούνται από πολλές αρκετά σύνθετες επιμέρους πλοκές που με κάποιον τρόπο συνυφαίνονται. Πώς καταφέρνετε να μην μπερδεύστε; Πόσο χρόνο σας παίρνει υπό κανονικές συνθήκες να κάνετε ένα σχεδιάγραμμα για ένα βιβλίο; Κατά τη διάρκεια της συγγραφής προχωράτε σε πολλές αλλαγές;
Μου αρέσει το απρόβλεπτο, με μεγάλες ανατροπές και ξαφνικές αποκαλύψεις. Οπότε ναι, η έξυπνη πλοκή είναι πολύ σημαντική. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι παρά ένα όχημα για τα δυνατά συναισθήματα που μπορεί να ξυπνήσει το αστυνομικό. Έχω στήσει τις ιστορίες μου με διαφορετικούς τρόπους. Στα βιβλία της σειράς Μπέργερ και Μπλουμ έχω αυτοσχεδιάσει περισσότερο, συγκριτικά με προηγούμενα βιβλία για παράδειγμα. Έχω μια γενική ιδέα, μια αίσθηση της συναισθηματικής ισχύος του όλους πράγματος, και έπειτα αρχίζω να γράφω, ας πούμε, πέντε κεφάλαια για να δω ποιες είναι οι καλύτερες διαδρομές πάνω στις οποίες μπορώ να συνεχίσω. Επομένως, καθώς γράφω ψάχνω για επιλογές-έκπληξη.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα και γιατί; Προτιμάτε να πίνετε καφέ ή τσάι όταν γράφετε; Και πώς το πίνετε;
Νομίζω ότι το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλε. Το μπλε της θάλασσας. Του Αιγαίου πελάγους. Και είμαι ένας εθισμένος στον καφέ που πρόσφατα αναγκάστηκε να περάσει στον ντεκαφεϊνέ για να αποφύγει την ταχυκαρδία. Τον καφέ μου τον πίνω με λίγο γάλα, ευχαριστώ.
Χωρίς να κάνετε σπόιλερ για το Τρία στην πέμπτη θα μπορούσατε να μας δώσετε ένα στοιχείο για το τι μας επιφυλάσσετε;
Το Τρία στην πέμπτη είναι το τελευταίο βιβλίο της πενταλογίας Μπέργερ και Μπλουμ. Είμαι βέβαιος ότι οι χαρακτήρες θα κάνουν την εμφάνισή τους κάπου αλλού, αλλά η κοινή τους διαδρομή έχει ολοκληρωθεί. Τώρα πια έχω σχεδόν τελειώσει το πρώτο βιβλίο μιας νέας σειράς, οπότε ελπίζω να μπορέσω να γράψω μια πλήρη σειρά στα επόμενα δέκα χρόνια. Αφήνω πίσω μου την επικράτεια Μπέργερ και Μπλουμ και ίσως επιστρέψω λίγο στην πιο συλλογική αφήγηση της σειράς με την Ομάδα Άλφα. Αλλά με ολοκαίνουργιους χαρακτήρες και φρέσκιες ιστορίες.
Θα θέλατε να πείτε κάτι στους Έλληνες αναγνώστες σας;
Μόνο ότι στην Ελλάδα νιώθω σαν στο σπίτι μου, όχι μόνο τώρα, που η σύντροφός μου είναι Ελληνίδα. Σας έχω γνωρίσει και ως σπουδαίους αναγνώστες. Γι’ αυτό, λοιπόν, σας παρακαλώ, συνεχίστε να διαβάζετε. Μόνο η τρέλα μπορεί να μας κρατήσει λογικούς.