Πώς σας ήρθε η ιδέα να γράψετε για μια φουτουριστική κοινωνία όπου όλοι γίνονται όμορφοι;
Είναι σίγουρο ότι οδεύουμε προς έναν κόσμο στον οποίο πολλοί θα αποφασίζουν για την εμφάνισή τους. Και αυτό θα αλλάξει το τι θεωρούμε όμορφο και τι σημαίνει για εμάς ομορφιά. Έτσι, κάποιοι θα διατηρήσουν την εμφάνισή τους ως έχει, με την ιδέα ότι αυτό είναι ωραίο ή ριζοσπαστικό. Άλλοι δεν θα κάνουν αλλαγές στην εμφάνισή τους, επειδή είναι πλούσιοι και ισχυροί· σκεφτείτε κάποιους διάσημους σκηνοθέτες που πάνε σε ακριβά εστιατόρια στο Χόλιγουντ φορώντας ένα παλιό βαμβακερό μπλουζάκι και ένα καπέλο του μπέιζμπολ, αφού αυτό τους επιτρέπεται. Και ορισμένοι θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τους άλλους και θα χειραγωγηθούν με τρόπους που αυτή τη στιγμή δεν θεωρούμε ούτε κατά διάνοια όμορφους.
Κάνοντας λοιπόν αυτές τις σκέψεις, ήθελα να γράψω για ένα μέλλον στο οποίο οι συγκεκριμένες τεχνολογίες θα είναι κάτι κοινότοπο. Και στο δικό μου μέλλον η τοπική κυβέρνηση σε υποχρεώνει να έχεις ένα πρόσωπο αποδεκτό· με άλλα λόγια, ένα συγκεκριμένο είδος όμορφου προσώπου. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει τώρα, που οι ενήλικες προσπαθούν να ελέγξουν πώς ντύνονται, κουρεύονται ή μακιγιάρονται οι έφηβοι, τι τατουάζ ή πίρσινγκ κάνουν. Όλα αυτά δηλώνουν και την επαναστατικότητά τους.
(Επίσης, άντλησα έμπνευση και από το εξαιρετικό βιβλίο Liking what you see: A documentary του Ted Chiang, το οποίο κάνει λόγο για μια τεχνολογία που επιτρέπει στους ανθρώπους να «απενεργοποιούν» την ικανότητά τους να διακρίνουν την ανθρώπινη ομορφιά, ώστε να μπορούν να επικεντρωθούν σε πιο σημαντικές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Συναρπαστικά πράγματα.)

Συμφωνείτε με την Τάλι, που ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι έχουν γενετική προδιάθεση να πιστεύουν πως η συμμετρία είναι κάτι όμορφο;
Νομίζω ότι τα γονίδια επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά, όχι όμως απόλυτα. Η φύση και ο πολιτισμός παίζουν επίσης ρόλο, όπως άλλωστε και σε οτιδήποτε άλλο κάνουμε. Σύμφωνα με πολλές έρευνες, οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί έτσι ώστε να τους ελκύει η συμμετρία· το αριστερό μισό του προσώπου σου μοιάζει με το δεξί. Μέσα από τη συμμετρία μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει εάν κάποιος τρεφόταν καλά ως παιδί, ένας παράγοντας που επηρεάζει τη νοημοσύνη, το ανοσοποιητικό σύστημα και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας ενός ανθρώπου σε όλη του τη ζωή. Γεννιέται μέσα μας ένα χαρούμενο συναίσθημα όταν αντικρίζουμε ένα συμμετρικό πρόσωπο, επειδή πιστεύουμε ότι αυτό το άτομο θα είναι καλός/ή σύντροφος ή τουλάχιστον δεν θα βήχει και δεν θα μας ψεκάζει με θανατηφόρα μικρόβια.
Και ο πολιτισμός όμως παίζει ενεργό ρόλο στις αποφάσεις μας για το ποιοι άνθρωποι είναι σέξι. Πριν από έναν αιώνα οι Ευρωπαίοι θεωρούσαν ότι η ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα αποτελεί στοιχείο γοητείας, καθώς υποδήλωνε ότι δεν ήταν κάποιος αναγκασμένος να εργάζεται στο ύπαιθρο (άρα ήταν πλούσιος). Σήμερα ωστόσο οι λευκοί αγαπούν την ηλιοκαμένη επιδερμίδα, αφού αυτό σημαίνει ότι έχει κάποιος την οικονομική δυνατότητα να πάει στη θάλασσα. Βέβαια, νομίζω ότι η γοητεία που αποπνέει η ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα αρχίζει και πάλι να επικρατεί, αφού αυτό μαρτυρά ότι δεν έχεις καρκίνο του δέρματος. Οι άνθρωποι έχουν γονίδια, έχουν όμως και εγκέφαλο.

Κάποιοι πιστεύουν ότι οδεύουμε προς μια κοινωνία στην οποία όλοι θα έχουν την ίδια εμφάνιση – ως φυσικό αποτέλεσμα των ποικιλόμορφων κοινωνιών, στις οποίες άνθρωποι συναντιούνται και «αναμειγνύονται». Σε τι διαφέρει αυτό από το να κάνεις τους πάντες «όμορφους», όπως στο βιβλίο;
Σίγουρα η ανθρωπότητα έχει αρχίσει να «βάζει τον μέσο όρο» της εμφάνισής μας. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι μεταναστεύουν σε διάφορες χώρες του κόσμου και παντρεύονται μεταξύ τους. Γι’ αυτό και θα δούμε πολύ περισσότερα πρόσωπα να συνδυάζουν ασιατικά, αφρικανικά και ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά (όπως και χαρακτηριστικά Νοτιοαμερικανών, Αβορίγινων, Ινουίτ κ.λπ.).
Παρ’ όλα αυτά οι μεικτοί γάμοι είναι κάτι διαφορετικό από τους όμορφους στο βιβλίο μου. Οι όμορφοι (όπως οι άνθρωποι που κάνουν αισθητικές επεμβάσεις στη μύτη) έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να φαίνονται ίδιοι, κάτι που είναι βαρετό. Όταν όμως κάποιοι παντρεύονται ανθρώπους που ανήκουν σε άλλη φυλή από τη δική τους, οι απόγονοί τους εμφανίζουν εντελώς νέα χαρακτηριστικά. Δεν είναι πολύ πιο συναρπαστικό αυτό;

Πώς καταστράφηκε ο πολιτισμός των Σκουριάδων; Θα γράψετε γι’ αυτό κάποια στιγμή;
Σε κάθε βιβλίο της σειράς «Uglies» δίνονται πληροφορίες για αυτό το θέμα. Με λίγα λόγια, οι Σκουριάδες (που στην ουσία είμαστε εμείς) είχαν μεγάλη εξάρτηση από το πετρέλαιο. Κάποια στιγμή ένα βακτήριο μόλυνε το πετρέλαιο, το οποίο αναφλεγόταν όταν ερχόταν σε επαφή με το οξυγόνο, με συνέπεια τα αυτοκίνητα να εκρήγνυνται, όπως και τα κοιτάσματα πετρελαίου για τα οποία πολεμούσαμε μεταξύ μας. Οι πόλεις έπαψαν να τροφοδοτούνται, τα αεροπλάνα σταμάτησαν να πετάνε και γενικά κατέρρευσαν οι μεταφορές. Σχετικά λίγοι από εμάς επιζήσαμε.
Η υπόθεση του Uglies εκτυλίσσεται λίγο αργότερα. Η κοινωνία έχει κάθε λόγο να φοβάται ότι θα έρθει και πάλι αντιμέτωπη με μια παγκόσμια κατάρρευση. Όμως, αλίμονο, έχει γίνει και παρανοϊκή λόγω του παρελθόντος της και μισεί την ανθρώπινη καινοτομία και τη διαφορετικότητα. Αυτό ακριβώς την κάνει πολλές φορές ένα όχι και τόσο διασκεδαστικό μέρος να ζεις αν είσαι έφηβος (εκτός από τις ιπτάμενες σανίδες).

Πιστεύετε ότι η βαρύτητα που έχει η ομορφιά διαφέρει από μέρος σε μέρος του πλανήτη μας; Άραγε μόνο οι Αμερικανοί με τα τηλεοπτικά ριάλιτι επικεντρώνονται τόσο στην εξωτερική εμφάνιση και την ομορφιά;
Οι περισσότεροι πολιτισμοί που γνωρίζω έχουν εμμονή με την ομορφιά (μολονότι μιλάμε για διαφορετικά είδη ομορφιάς). Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του ανθρώπου έχουμε στολιστεί με ρούχα και κοσμήματα, έχουμε κάνει τατουάζ, σημάδια, μακιγιάζ κ.λπ. Η σύγχρονη πλαστική χειρουργική είναι τόσο τρελή όσο το να περνάς ένα κόκαλο μέσα από το μάγουλό σου.
Εκείνο που διαφέρει στις μέρες μας είναι η εκρηκτική άνθηση των νέων τεχνολογιών, που πάντα κάνουν τα πράγματα ενδιαφέροντα. Και δεδομένου ότι οι Αμερικανοί είναι πλουσιότεροι από άλλους ανθρώπους στον κόσμο, έχουμε περισσότερο χρόνο να ανησυχούμε για αυτά τα πράγματα και περισσότερα χρήματα για να «παίζουμε» με τα πρόσωπά μας. Αυτό μας κάνει πρωτοπόρους αλλά και πειραματόζωα…

Γράψατε αυτό το βιβλίο ως μια προειδοποιητική ιστορία;
Το Uglies δεν έχει σχέση με άμεσες προειδοποιήσεις. Στόχος του είναι να μας κάνει να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Κι όσο περισσότερο σκεφτούμε τόσο καλύτερες θα είναι οι επιλογές που θα κάνουμε.
Να όμως και η δική μου προειδοποιητική ιστορία: Έχω μια πανέμορφη φίλη που η μύτη της είναι πραγματικά πολύ μεγάλη. Όταν ήταν δεκάξι ετών, ήθελε πάση θυσία να κάνει αισθητική επέμβαση για να μοιάζει με όλους τους άλλους. Ευτυχώς, διατήρησε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Και σήμερα όλοι συμφωνούν ότι, αν και θα ήταν χαριτωμένη με μια όμορφη μυτούλα, είναι άκρως εντυπωσιακή και σέξι χάρη στην υπέροχη μυτόγκα της.
Και μην ξεχνάτε ότι πριν από μερικές δεκαετίες στα κορίτσια που ήταν «πολύ ψηλά» χορηγούνταν φαρμακευτική αγωγή για να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή τους. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι ψηλή. Σας συμβουλεύω όταν είστε νέοι να περιορίζεστε στο μακιγιάζ, στα ρούχα, στο βάψιμο των μαλλιών και στα σκουλαρίκια. Όλα τα υπόλοιπα είναι υπερβολικά μόνιμα.