Μια γιαγιά…τρελογιαγιά. Όχι, δεν είναι καθόλου τρελή, απλά της αρέσουν τα επικίνδυνα, τα σκανταλιάρικα, τα απαγορευμένα και τα πράγματα  που δεν θυμίζουν καθόλου …γιαγιά. Ναι, αγαπά πολύ τις εγγονές της, και τις δέκα μέρες που πρόκειται να περάσουν όλοι μαζί στο σπίτι της, θα μάθουν, θα ζήσουν, θα ακούσουν, θα γευτούν τόσα παράξενα πράγματα, που η ζωή των δύο κοριτσιών της Καρολίνας και της Βιργινίας θα γίνει πολύ συναρπαστική. Οι προσεκτικοί και προστατευτικοί γονείς των δύο κοριτσιών πρέπει να  λείψουν ταυτόχρονα σε ταξίδι για δουλειές και η έσχατη λύση, που για άλλους θεωρείται η πρώτη και καλύτερη, θα είναι η γιαγιά Κάρολ που γεννήθηκε στην Αμερική, ταξίδεψε τον κόσμο με ωτοστόπ και μηχανή, έζησε την ιστορία και συγκεκριμένα τον Μάη του ’68 στο Παρίσι, παντρεύτηκε κι έμεινε στο Κονγκό, ήταν χίπισσα και ακόμα και σήμερα έχει φίλες μόνο ανθρώπους από διαφορετικά μέρη του πλανήτη.
Τα κορίτσια θα ζήσουν ένα σωρό περιπέτειες στα Βίλια, στο χωριό της γιαγιάς Κάρολ, όπως θα πάνε μια ακίνητη βόλτα με Μοτομπεκάν, θα ζήσουν το Παρίσι του ’68, θα δουν τη γιαγιά και τις φίλες να χορεύουν χορό της κοιλιάς, θα ζήσουν μια …ανάποδη μέρα. Θα κάνουν ληστεία σε ένα ζαχαροπλαστείο που μπορεί να έχει και γατοτροφές, θα δουν πολύ βιωματικά πώς ζούσαν οι Ινδιάνοι, θα μάθουν και θα αναρωτηθούν για τη ζωή του παππού τους, και ….α! το καλύτερο είναι στο τέλος, αλλά θα το ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο.
Μια ιστορία της Λώρης Κέζα με καταπληκτική αφήγηση. Μια ιστορία για μια γιαγιά που όλοι θα θέλαμε στη ζωή μας, γιατί τίποτα δεν θα ήταν ανιαρό και συνηθισμένο. Είναι η  γιαγιά των 60ς  και των 70ς γεμάτη εμπειρίες, δίψα για περιπέτεια και όρεξη για εκείνο το ταλέντο που δεν διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι. Το ταλέντο τού να ζεις τα όνειρά σου και να φτάνεις ίσαμε το τέρμα. Ένα βιβλίο για την ιστορία κάποιων σημαντικών γεγονότων που τα παιδιά αγνοούν αλλά που ακόμα και σήμερα έχουν πολλά να μας διηγηθούν άνθρωποι που τα έζησαν. Ιστορίες του κόσμου, διαφορετικές κουλτούρες, πολιτισμοί, συνήθειες, τρόποι ζωής. Φιλίες ανάμεσα σε ανθρώπους που έζησαν ή και ζουν μακριά από τις οικογένειές τους προκειμένου να επιβιώσουν. «Μαθήματα» και παθήματα ζωής που έχουν σαν θέμα τους τη διαφορετικότητα, την ξενοφοβία και τη μοναξιά του άγνωστου, του άλλου, του μη καθώς πρέπει.
Ένα βιβλίο γεμάτο με καθημερινές οικογενειακές, συντηρητικές και όμοιες συμπεριφορές  και την ίδια στιγμή πιο… πικάντικες, αρκεί ένας άνθρωπος να δώσει το στίγμα του, την άλλη του αντίληψη και οπτική και όλα γίνονται αλλιώς. Μια ιστορία που θα θες να διαβάσεις ίσαμε το τέλος γιατί έχει και πολλή περιπέτεια και ανατροπές στις ζωές όλων των ηρώων του. Μια ιστορία για την …οικογένεια που είναι πάντα εκεί στα δύσκολα, στις χαρές και στα θέλω. Μια ιστορία που επιτρέπει  τα …απαγορεύεται και σπα τα κατεστημένα των μαμάδων και μπαμπάδων. Μια ιστορία γραμμένη με χιούμορ, με πολλές αλήθειες και ανατροπές στην καθημερινότητα. Ευρηματική, αληθινή, πιθανόν βιωματική και χαρούμενη. Ίσως και σύγχρονη κι ας έχει κομμάτια της ιστορίας του πρόσφατου παρελθόντος τούτου του κόσμου. Περιγράφει ακόμα τις ζωές των ανθρώπων που αν και ζουν στον τόπο μας κρατούν ζωντανές τις δικές τους συνήθειες, κουβέντες, σχέσεις και αναλλοίωτη ή ατσαλάκωτη τη δική τους …διαφορετικότητα.
Με ένα υπέροχο εξώφυλλο σχεδιασμένο από την Κέλλυ Ματαθία Κόβο, που τα «λέει» όλα με μια μόνο ζωγραφιά!
Για αναγνώστες μικρούς και μεγάλους. Μια ανάσα κρατάει το διάβασμα του κι είναι πολύ πολύ αναζωογονητική!
 

Ένα παιδικό μυθιστόρημα κατά της ξενοφοβίας
Τα ανατρεπτικά  διδάγματα από μια… πολυπολιτισμική γιαγιά με τάμπλετ, παλιά χίπισσα, καταγόμενη από το Μιζούρι των ΗΠΑ, παντρεμένη με έναν πλούσιο Έλληνα από το αποικιοκρατικό βελγικό Κονγκό, η οποία στα νιάτα της έζησε την εξέγερση του Παρισινού Μάη του ’68, πολυταξιδεμένη με μοτοσικλέτα στην Ευρώπη, με φίλες από τη Στοκχόλμη έως το Τόκιο και που τώρα ζει σε αγρόκτημα στα Βίλια Αττικής, είναι το νέο βιβλίο της δημοσιογράφου Λώρης Κέζα «10 μέρες στην τρελογιαγιά».
Ένα διδακτικό αφήγημα για την ειρηνική συνύπαρξη λαών, εθνοτήτων, μειονοτήτων, σε μια εποχή που η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με τις πρώτες αντιδράσεις απέναντι σε κατατρεγμένους πρόσφυγες-μετανάστες οι οποίοι ζουν εγκλωβισμένοι σε καταυλισμούς εξαιτίας της απροθυμίας να τους φιλοξενήσουν κάποια σνομπ κράτη της Ευρώπης.   
Μια ροκ γιαγιά που έχει ξεκινήσει μαθήματα αραβικών, έχοντας δάσκαλο έναν Λιβανέζο γείτονά της και διδάσκει στις δυο εγγονές της πώς κάνουμε οτοστόπ, ποια είναι η διαφορά του σήματος της Μερσεντές από το σήμα της ειρήνης και πώς να τρως με το χέρι όταν ταξιδεύεις σε μακρινές χώρες της Ασίας.  
Τα κορίτσια, στο δεκαήμερο απουσίας των γονιών τους σε επαγγελματικό ταξίδι, θα μάθουν βόλτες με το παλιό μηχανάκι, θα χορέψουν χορό της κοιλιάς, θα στήσουν στον κήπο ινδιάνικη σκηνή, θα βρουν φωτογραφίες του παππού τους από την Αφρική και θα αναρωτηθούν αν εκμεταλλεύτηκε τους ιθαγενείς για να πλουτίσει.
«Το κεντρικό θέμα –τονίζει η συγγραφέας– είναι η ξενοφοβία που εμφανίζεται ως ντόμινο: οι Αμερικανοί περιφρονούν τους Ινδιάνους, οι Γάλλοι θεωρούν χαζούς τους Αμερικανούς, οι Έλληνες φοβούνται ότι οι μετανάστες θα τους κλέψουν, ενώ οι ίδιοι είναι παιδιά μεταναστών, οι Βέλγοι φέρονται βάρβαρα στο Κονγκό, οι Ιάπωνες τα κάνουν όλα ανάποδα».
Ένα παιδικό πεζογράφημα 144 σελίδων, κατάλληλο και για μεγάλους.
 

Μια οικογένεια σύγχρονη με όλη τη σημασία της λέξης, δηλαδή δίχως αρκετό ελεύθερο χρόνο στην καθημερινότητά της, αντιμετωπίζει τις κατά καιρούς ανάγκες φύλαξης των παιδιών επιστρατεύοντας μέλη του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος. Μια θεία ανύπαντρη, μια γιαγιά καλοστεκούμενη και πάει λέγοντας…
Όπως ακριβώς συμβαίνει στην ιστορία της Λώρης Κέζα. Οι δουλειές των γονιών είναι μοντέρνες και απαιτούν ταξίδια και μερικές φορές οι ημερομηνίες αυτών των ταξιδιών συμπίπτουν.
Τότε υπάρχει πρόβλημα κι όταν τελειώσουν οι εναλλακτικές λύσεις, αναγκάζεται κανείς να ρισκάρει και να καταφύγει σε εκείνες, στις οποίες θα ευχόταν να μην είχε προστρέξει ποτέ…
Όπως το να αφήσουν τα δύο κορίτσια τους, ηλικίας οκτώ και δέκα ετών, στη χίπισσα γιαγιά, που διαθέτει μοτοποδήλατο, καπνίζει σαν φουγάρο, δεν ανέχεται τις απαγορεύσεις και κυρίως έχει ιδιαίτερα βεβαρημένο παρελθόν! Η γιαγιά επιστρατεύεται ως έσχατη λύση και τα κορίτσια θα μείνουν κοντά της 10 ολόκληρες μέρες, αρκετές για να κάνουν κι αυτές με τη σειρά τους το δικό τους ταξίδι – ένα πιο ουσιαστικό και πιο αποδοτικό ταξίδι απ’ αυτό των γονιών τους.
Στο νέο της βιβλίο για παιδιά, η Κέζα καταπιάνεται με την αποικιοκρατία, τις εθνικές προκαταλήψεις και την ξενοφοβία εν γένει, με ό,τι δηλαδή απασχολεί σήμερα τον σύγχρονο κόσμο με το τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα – στο οποίο οφείλουν να απαντήσουν οι σύγχρονες κοινωνίες μας…
 

www.postmodern.gr
 

περισσότερα 

www.oanagnostis.gr
 

www.tovima.gr
 

paidikavivlia.blogspot.gr
 

www.typosthes.gr