Ο Ηλίας είναι το μικρότερο κατσικάκι στην οικογένεια. Τα άλλα έξι μεγαλύτερα αδέλφια του δεν του έδιναν ποτέ, σχεδόν, σημασία. Κι η μαμά βιαζόταν πάντα κι ασχολιόταν με όλους τους άλλους που είχαν …προβλήματα. Ένα κατσικάκι του νηπιαγωγείου δεν είχε και πολλά θέματα να την απασχολήσουν κι έτσι …το ξεχνούσε. Ο Ηλίας δεν προλάβαινε ποτέ, τίποτα. Τελευταίος στο μπάνιο, με κρύο νερό πάντα, στο φαγητό, στις λιχουδιές, στο λεωφορείο. Ούτε εκείνο το μεσημέρι που φορούσε τη γραβάτα του και κολλούσε παντού πολύχρωμα χαρτιά τον είδε, άκουσε κανείς! Στεναχωρήθηκε πολύ γιατί ούτε η μαμά του του έδωσε την παραμικρή σημασία. Και η γιορτή του νηπιαγωγείου; Πώς θα πήγαινε; Ποιος θα ήταν εκεί από την οικογένειά του; Ίσως μόνο η φίλη του η Πηγή και η μαμά της και ας είχε ρόλο σοβαρό, πρωταγωνιστικό. Ας ήταν ο Ωρολογοποιός της παράστασης. Τα δάκρυά του ποτάμια κύλησαν… Ώσπου η τραγωδία της σκηνής έγινε κωμωδία και παράσταση πολύ αληθινή με πρωταγωνιστές αυτήν την φορά μια μαμά, επτά κατσικάκια, έναν λύκο που τις έφαγε γερά, πολλές συγγνώμες, αγάπη κι αγκαλιά!
Μια καληνύχτα φοβερή με μια ιστορία από εκείνες που θα διαβάσετε πολλές πολλές φορές. Τα επτά κατσικάκια είναι σε όλους μας γνωστά, σαν παραμύθι. Τα κατσικάκια όμως της Ιωάννας Μπαμπέτα θα κλέψουν δυο φορές την καρδιά σας. Γιατί μιλούν στο σήμερα, στον αγώνα μιας μαμάς που δεν προλαβαίνει, μιας οικογένειας που πρέπει ταυτόχρονα να πάει παντού κι ενός μικρού μπόμπιρα (κατσικάκι εδώ) που αν και θα έπρεπε να είναι ο χαϊδεμένος, είναι μόνος και παραμελημένος. Αλήθειες λέει η ιστορία που της γεννά η καθημερινότητα, οι δήθεν προτεραιότητες, η πολλή πίεση των γονιών και οι συμπεριφορές που πληγώνουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Τελικά είναι τύχη να είσαι ο μικρότερος στην οικογένεια ή ατυχία; Τύχη είναι, απλά μερικές φορές η ζωή έχει τέτοιες απαιτήσεις που οι ρόλοι αλλάζουν. Τι μας λέει τούτη η «καληνύχτα» της Ιωάννας; Μας μιλά για τις συγγνώμες, τα θέλω, τα μπορώ! Πως πρέπει μαμάδες κι αδέλφια και οι λοιποί συγγενείς απλά να είσαστε πιο προσεκτικοί. Θα πρέπει τα μάτια σας και τα αυτιά σας να είναι πάντα ορθάνοιχτα, γιατί άθελά σας μπορεί να κάνετε εκείνο το λάθος που δύσκολα ξεπερνιέται. Ένα παραμύθι σύγχρονο για την αγάπη της μάνας, την αδελφική αγάπη και τη ζωή με τις απαιτήσεις της. Η αυτοπεποίθηση, η δύναμη ψυχής, η μοναξιά, η δειλία, η συγγνώμη, η σημασία της στιγμής κι ένα σωρό συναισθήματα κι αξίες που μπλέκονται σε μια ιστορία καλογραμμένη, επίκαιρη και πολύ μα πολύ έξυπνη.
Για εκείνες τις χαμηλές φωνές που δεν ακούγονται αλλά που η σιωπή τους καμιά φορά έχει μια δύναμη που ξεπερνά τα όρια…
Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι από τη Χρύσα Σπυρίδωνος, πολύ ζωντανή, χαρούμενη και με μάτια που δεν ξεχνιούνται από κανέναν.
Μια καληνύχτα από τις πιο γλυκές και χουχουλιάρικες, από εκείνες που σε κάνουν να θες να είσαι τελευταίος για μια φορά έστω, και να την απολαμβάνεις περισσότερο στην αγκαλιά της μαμάς…
Kι αν θέλετε να κατεβάσετε την εφαρμογή QrCode στο κινητό τηλέφωνο ή στο τάμπλετ σας, θα ακούσετε την Ιωάννα Μπαμπέτα να σας λέει την ιστορία για το μικρό κατσικάκι της και θα την αγαπήσετε ακόμα περισσότερο!

Ο Ηλίας είναι το κατσικάκι το πιο μικρό. Άλλα έξι αδέρφια έχει που από τη μαμά συνέχεια βοήθεια ζητούν. Της λένε τα νέα τους, φωνάζουν και γελούν. Και ο Ηλίας προσπαθεί κι εκείνος την προσοχή της να τραβήξει, όμως φαίνεται πως η φωνή του δεν είναι αρκετά δυνατή. Και η μεγάλη μέρα φτάνει, μα πάλι κανείς δεν φαίνεται να τον προσέχει. Ακόμα και όταν τη γραβάτα του φοράει στον λαιμό και ετοιμάζεται να ερμηνεύσει έναν ρόλο πρωταγωνιστικό. Τα φώτα ανάβουν, η αυλαία σηκώνεται και τότε… η σκηνή πλημμυρίζει αγάπη και ζεστές αγκαλιές. Άλλη μια ιστορία της Ιωάννας Μπαμπέτα προστίθεται στην προσεγμένη και αγαπημένη σειρά «Μικρές καληνύχτες» και δίνει πνοή στο παράπονο του μικρού Ηλία και κάθε παιδιού που συμβιώνει με αδερφάκια. Η έξυπνη πλοκή, που φαίνεται να ξεπηδά από την ανάγκη των παιδιών να νιώθουν ξεχωριστοί μέσα στους κόλπους της οικογένειας, η αμεσότητα του λόγου και η υπέροχη εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος, κατορθώνουν να προκαλέσουν όμορφα συναισθήματα και να συναρπάσουν τους μικρούς φίλους. «Το κατσικάκι με τη γραβάτα» είναι και μια γλυκιά υπενθύμιση σε όλους τους γονείς, πως κάποιες στιγμές όλα πρέπει να παγώνουν για να αφουγκράζονται τις αδύναμες φωνούλες των παιδιών για αγκαλιές και χάδια.

thematofylakes.gr

tovivlio.net

aylogyros.blogspot