×

Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.

{{item.custom_attributes.author}}
Ποσότητα: {{item.quantity}}
{{item.total_price}} {{item.total_discounted_price}}
×
Υποσύνολο:
{{order.discounted_cost}}
Έκπτωση Προσφοράς:
{{order.promo_discount}}
Έκπτωση Κουπονιού:
{{order.extra_discount}}
Κόστος Αποστολής:
{{order.shipping_cost}}
Επιβάρυνση Πληρωμής:
{{order.payment_cost}}
ΣΥΝΟΛΟ:
{{order.final_cost}}
{{ product.title }}
{{ product.custom_attributes.author }}
{{ product.price }} {{ product.discounted_price }}
×
×
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΜΟΥ ΤΑ EBOOKS ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
EBOOK
60%
ΒΙΒΛΙΟ

Το αρχείο των χαμένων παιδιών

Valeria Luiselli
Βασιλική Κνήτου
Σύγχρονη
978-618-03-1930-9
504
28/11/2019
Διαθέσιμο
Η Luiselli σπάει το καλούπι του μυθιστορήματος. Στα χέρια της το είδος αποκτά ξανά σπίθα, γοητεία, ορμή.
New York Times

Περιγραφή βιβλίου

ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2019
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ
Entertainment Weekly, Vanity Fair, Vulture, TIME



Βραβείο Ξένου Μυθιστορήματος The Athens Prize for Literature 2019

ΣΤΗ ΜΑΚΡΑ ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER

ΣΤΗ ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ KIRKUS


Μια μητέρα και ένας πατέρας ξεκινούν με τα δυο τους παιδιά ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο από τη Νέα Υόρκη ως την Αριζόνα μες στην κάψα του καλοκαιριού. Προορισμός τους η Απατσερία, η περιοχή που κάποτε ήταν η πατρίδα των Απάτσι. «Μα γιατί στους Απάτσι, Μπαμπά;» ρωτάει το δεκάχρονο αγόρι. «Επειδή ήταν οι τελευταίοι από κάτι» απαντάει ο πατέρας.
Στο αυτοκίνητο παίζουν παιχνίδια και τραγουδούν όλοι μαζί. Αλλά απ’ το ραδιόφωνο δεν ακούνε μόνο μουσική, ακούνε και τις ειδήσεις για τη «μεταναστευτική κρίση»: χιλιάδες παιδιά προσπαθούν να διασχίσουν τα νοτιοδυτικά σύνορα και να μπουν στις ΗΠΑ, άλλα συλλαμβάνονται κι άλλα χάνονται για πάντα στην έρημο. Καθώς το ταξίδι της οικογένειας εξελίσσεται, αντιλαμβανόμαστε πως και στο εσωτερικό της σοβεί μια κρίση. Μια ρωγμή ανοίγεται στη σχέση των γονιών τους και τα παιδιά τη νιώθουν σχεδόν κάτω από τα πόδια τους.

Ειπωμένο από διάφορες καθηλωτικές φωνές, αναμειγνύοντας κείμενα, ήχους και εικόνες, το Αρχείο των χαµένων παιδιών είναι ένα αξιοθαύμαστο λογοτεχνικό επίτευγμα. Είναι επίσης μια πολύ συγκινητική ιστορία για το πώς καταγράφουμε τις εμπειρίες μας και πώς θυμόμαστε αυτά που μετράνε περισσότερο, αλλά και για το πώς αντιλαμβανόμαστε τη δικαιοσύνη και την ισότητα στις μέρες μας.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η Luiselli σπάει το καλούπι του μυθιστορήματος. Στα χέρια της το είδος αποκτά ξανά σπίθα, γοητεία, ορμή.
New York Times

Η Luiselli επιστρατεύει μια καινοτόμο πρόζα για να αφηγηθεί μια αθάνατη ιστορία.
PEN America

Αν τα παιδιά είναι το μέλλον μας, τι μας επιφυλάσσεται όταν το κράτος μας τα προδίδει; Η Luiselli θέλει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και τολμά να τεντώσει τα όρια της μυθιστοριογραφίας γι’ αυτό τον σκοπό. Οι δυο μικροί της ήρωες –από τους πλέον τρυφερούς και ολοκληρωμένους στην αμερικάνικη πεζογραφία– κάνουν αυτό το βιβλίο αξέχαστο ως την τελευταία εκρηκτική του πρόταση.
Entertainment Weekly

Τολμηρό, εντελώς πρωτότυπο, ευφυές… συναρπαστικό. Η Luiselli κατάφερε να ξαναεπινοήσει το αμερικάνικο μυθιστόρημα δρόμου γράφοντας ένα βιβλίο για την αποξένωση μιας οικογένειας και μιας χώρας… Πρόκειται για εκπληκτική συγγραφέα με αχαλίνωτη συγγραφική φαντασία.
NPR

Πληροφορίες

  • Valeria Luiselli
  • Βασιλική Κνήτου
  • 978-618-03-1930-9
  • 504
  • 28/11/2019
  • 15 x 23
  • Μαλακό

Σχόλια

Κριτικές...

Συνέντευξη στον Άθω Δημουλά περ. Κ, 15/12/2019
Φωτεινή Σίμου ELLE, 10/1/2020

Το πρώτο, εύκολο επιχείρημα για να πάρει κάποιος το βιβλίο της Valeria Luiselli στα χέρια του είναι ότι βρίσκεται στις περισσότερες λίστες με τα καλύτερα βιβλία του 2019, ανάμεσά τους αυτές των Entertainment Weekly, Vanity Fair, Vulture, TIME και New York Times. Παράλληλα είναι υποψήφιο για το Βραβείο Booker και είμαστε τυχεροί που το έχουμε τόσο γρήγορα μεταφρασμένο και στα ελληνικά. Η 36χρονη Μεξικανή συγγραφέας γράφει για ένα οικογενειακό road trip. Μια μητέρα και ένας πατέρας ξεκινούν με τα δυο τους παιδιά ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο από τη Νέα Υόρκη έως την Αριζόνα. Προορισμός τους η Απατσερία, η περιοχή που κάποτε ήταν η πατρίδα των Απάτσι. «Μα γιατί στους Απάτσι, μπαμπά;», ρωτάει το δεκάχρονο αγόρι. «Επειδή ήταν οι τελευταίοι από κάτι» απαντάει ο πατέρας. Όταν δεν ακούν μουσική και βιβλία στο ραδιόφωνο, ενημερώνονται από δελτία ειδήσεων. Εκείνη την περίοδο -τοποθετείται χρονικά στο καλοκαίρι του 2015- χιλιάδες παιδιά φτάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε μήνα από την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και τη Γουατεμάλα προσπαθώντας να διασχίσουν τα νοτιοδυτικά σύνορα και να μπουν στις ΗΠΑ, άλλα συλλαμβάνονται κι άλλα χάνονται για πάντα στην έρημο. Παράλληλα με τη μεταναστευτική κρίση εκτυλίσσεται όμως και μια κρίση μέσα στην οικογένεια, στον γάμο, στον έρωτα, ίσως και την ίδια αγάπη που γίνεται ή και όχι πατρίδα.

Η Μεξικανή νεαρή συγγραφέας αφηγείται με ορμή την ιστορία της χωρίς να αφήνει τη βαριά ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται παράλληλα με την οικογενειακή και συναισθηματική να λειτουργήσει ως ένα απλό background. Μέσα από τις ιστορίες παιδιών που καταγράφει η ηρωίδα της, ακόμα κι αν θέτει κάπως επιδερμικά τα ερωτήματα για τη μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ, μιλάει γι’ αυτή με σπίθα και πραγματική έγνοια. Αν μάλιστα αυτή την αμήχανη στάση της την ερμηνεύσει ως μετριοπαθή επιφυλακτικότητα και σεβασμό, το αποτέλεσμα καταλήγει γοητευτικό. Κανείς επίσης δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πρόζα της είναι αφοπλιστικά τρυφερή σκιαγραφώντας τα μέλη αυτής της οικογένειας, ιδιαίτερα τα δυο παιδιά του ζευγαριού. Διαχειρίζεται με ακρίβεια την ψυχοσύνθεση ανηλίκων, γονιών, συντρόφων, εραστών, αλλά και την ψυχολογία της ίδιας της οικογένειας σαν μια άλλη πατρίδα.
Στον πυρήνα της σκέψης και της γραφής της όμως είναι τα παιδιά και το πώς αυτά επηρεάζονται, πληγώνονται και καλούνται να γεννηθούν ξανά έπειτα από έναν χωρισμό ή έναν ξεριζωμό, όταν μάλιστα οι «πατρίδες» τους -παλιές και νέες- αμελούν ή δεν ξέρουν πώς να τα φροντίσουν, να τα μεγαλώσουν και να τους δείξουν το μέλλον.
Κάπως έτσι, με γλώσσα απλή, επίκαιρη, μεστή και άμεση που όμως δεν στερείται φαντασίας, η Valeria Luiselli μας πάει ένα σύγχρονο, λογοτεχνικό ταξίδι που καταλήγει να μας αφορά όσο λίγα από την πρόσφατη λογοτεχνική σοδειά. Ένα ταξίδι που θα σε ταξιδέψει όσο περισσότερο το αφήσεις στο σύγχρονο, θλιβερό ανησυχητικό τώρα, στο αίνιγμα της αγάπης -από όπου και αν προέρχεται-, στις ερήμους της Αμερικής και στις πόλεις της, στα σύνορά της, στην αμερικανική ιστορία, λογοτεχνία, μουσική και κινηματογράφο, αλλά και στη γραφή μιας γυναίκας που ξέρει να ακούει, να βλέπει και να καταγράφει με μια ορμητική ευαισθησία που μπορεί να είναι και παρηγορητική και σκληρή, ταυτόχρονα.

Κατερίνα Μαλακατέ Διαβάζοντας, 12/1/2020
Ντορίνα Παπαλιού BOOK PRESS, 13/1/2020
«Ιστορίες για παιδιά που χάνονται»
Κώστας Αθανασίου Η ΕΠΟΧΗ, 15/3/2020
«Για τα χαμένα παιδιά των συνόρων»
Νίκος Κουρμουλής ΤΑ ΝΕΑ – Βιβλιοδρόμιο, 11/4/2020
«Από τον εφιάλτη στο αμερικανικό όνειρο»
Βιβή Γεωργαντοπούλου Λέσχη Ανάγνωσης του Degas, 9/7/2020
Άγης Αθανασιάδης Librofilo, 31/7/2020