Η αλληγορία των ποιημάτων Σεντόνια της αγρύπνιας εκφράζει την ανήσυχη ψυχή και συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου, ψυχή που δεν ξέρει πώς να ερμηνεύσει τους κραδασμούς της και συνείδηση όρθια, με τους προβληματισμούς της εν εγρηγόρσει.
Η ερωτική και συνάμα θανατερή αίσθηση της ζωής, μέσα στα ποιήματα Σεντόνια της αγρύπνιας, φανερώνει ένα όραμα απελπισμένο, κι από την άλλη μεριά μια «γενναία» παραδοχή της διττότητας και της αντιφατικότητας των πραγμάτων, και της τραγικής αντίληψης της ύπαρξης.