περισσότερα
 

www.makthes.gr
 

Πώς έρχεται η ιδέα για να γράψει ο συγγραφέας ένα μυθιστόρημα; Είναι… απλό: Γράφοντας! Πώς μπορείς να φτάσει στο καλό κείμενο; Γράφοντας! Και πώς γράφει κανείς ένα ογκώδες βιβλίο; Απλώς, ξεκινώντας την πρώτη σελίδα!

Αυτό είναι το συμπύκνωμα των κανόνων που περιλαμβάνει το εγχειρίδιο γραφής της Σοφίας Νικολαϊδου με τίτλο «Πώς έρχονται οι λέξεις», το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Η γνωστή πεζογράφος από τη Θεσσαλονίκη έγραψε ένα βιβλίο για το πώς γράφεται ένα βιβλίο, δίνοντας στον υποψήφιο συγγραφέα όχι μόνο απλά μαθήματα γραφής, αλλά και ένα απολαυστικό αφήγημα σε όσους… «απεχθάνονται» τη γραφή.

«Η πρώτη φράση λειτουργεί σαν φάρος. Συχνά οδηγεί την αφήγηση. Καθώς το κείμενο αναπτύσσεται, κάποιες συγγραφικές επιλογές θα αναδιαταχθούν ή θα μεταλλαχθούν. Πάντως, η πρώτη σελίδα ρίχνει τα θεμέλια της αφήγησης» τονίζει η συγγραφέας. Και εξηγεί μετά τα βασικά είδη του ρυθμού: Κοφτός και αγχωτικός, με ισχυρά σημεία στίξης και μικρές φράσεις, με ουσιαστικά και ρήματα. Στακάτος με σταθερό τόνο. Υπνωτιστικός, με μακρόσυρτες δευτερεύουσες προτάσεις.

Ακολουθούν κενές σελίδες όπου ο αναγνώστης καλείται να γράψει τις πρώτες 100 λέξεις μιας ιστορίας, αρχίζοντας με μια φράση του ήρωά του, με μια πράξη του, με μια περιγραφή τόπου ή προσώπου.

Ερώτηση: Ο επίδοξος συγγραφέας έχει συντάξει ένα λεπτομερές σχέδιο για όλη την ιστορία που έχει στο μυαλό του; Ναι. Υπάρχουν συγγραφείς που ξεκινούν με απόλυτο ανάπτυγμα της πλοκής και με όλα τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών, αλλά υπάρχουν άλλοι που εκκινούν από τη βασική ιδέα, αφήνοντας την υπόθεση να ξεδιπλωθεί μέχρι που να εκπλαγούν και οι ίδιοι.

«Όμως, όσο και να διαφέρουν μεταξύ τους στη συγγραφική πρακτική, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο συγγραφέας γράφει λιγότερα από όσα ξέρει» σημειώνει η συγγραφέας.

Μελετώντας το διδακτικό αυτό λογο-τεχνικό πόνημα των 196 σελίδων, θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε ως εξής τις οδηγίες της Σοφίας ΝικολαΪδου προς τους ναυτιλλόμενους στα απαιτητικά πελάγη της γραφής:
-Αξιοποιήστε όχι μόνο αυτά που θέλετε να πείτε, αλλά χρησιμοποιήστε και τη σιωπή και τον υπαινιγμό.
-Οι υπερβολικές εξηγήσεις φανερώνουν συνήθως ατεχνία, γι’ αυτό να έχετε στο μυαλό σας ότι ο αναγνώστης είναι εξίσου ευφυής.
-Μη φορτώνετε το κείμενό σας με επίθετα. Αντί της λέξης «συγκλονιστικό» γράψτε μια τέτοια σκηνή.
-Όταν κολλάτε σε μια λέξη, προχωρήστε παρακάτω. Μην κάνετε… ταβανοθεραπεία.
-Οι μικρές λεπτομέρειες (κινήσεις, στάσεις του σώματος, ντύσιμο, χώρος) δημιουργούν ατμόσφαιρα.
-Ο ήρωας του μυθιστορήματος πρέπει να έχει ελαττώματα που να τον ταλανίζουν.
-Συνδυάστε την εμπειρία σας με την επινόηση.
-Μην κάνετε τον ήρωα δικό σας φερέφωνο. Αφήστε τον να αυτονομηθεί.
-Αφήστε το γραπτό σας να «κρυώσει» και ξαναδέστε το έπειτα από μέρες.
-Ο μόνος τρόπος για να γράψεις σεξουαλικά είναι να μην γράψεις πολύ.
-Η πλοκή είναι οι εκπλήξεις.
-Γράφε, σβήνε και ξανάγραψε.

Και βέβαια η φράση που δεν εκπλήσσει όσους έχουν γράψει μερικά βιβλία ή μερικές χιλιάδες ρεπορτάζ είναι αυτή: «Όταν παραδίδω το κείμενο στον εκδότη μου, το έχω (σχεδόν) σιχαθεί»!