Ιδού ένα πολύ έξυπνο, αλλά και πολύ διαβαστερό βιβλίο. Ο πολύς Τζούλιαν Μπαρνς αποφασίζει να μπει στην κουζίνα και να τα κάνει (με το απίστευτα εκλεπτυσμένο και τόσο υποδόριο χιούμορ του) κυριολεκτικώς γυαλιά καρφιά. [...] Ένας συγγραφέας με πλήρη επίγνωση της δύναμης, αλλά και των δυνατοτήτων των μέσων του, που τον κάνουν να γράψει ένα απολαυστικό κείμενο, τέλεια συντονισμένο τόσο με την καθημερινότητα όλων μας όσο και με την απαίτηση για καλή και συνάμα διασκεδαστική λογοτεχνία.  

Μια απολαυστική μελέτη της καθημερινής ζωής που συνδυάζει πολιτισμικές συνήθειες, συνταγές μαγειρικής, προσωπικά διαβάσματα και το σπινθηροβόλο πνεύμα ενός σημαντικού εκπροσώπου της τρέχουσας βρετανικής πεζογραφίας. 

[...] Ο λόγος τόσο για τη μαγειρική όσο και για τη συγγραφή που η ενασχόληση μαζί τους μπορεί να έχει την ίδια γραμμική εξέλιξη. Αν αυτά τα δύο "χωράφια" βρεθούν να τέμνονται, τότε προκύπτει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εγχείρημα και γιατί όχι η συγγραφή "καθρεφτίζεται" στο γυαλιστερό καπάκι μιας κατσαρόλας και η μαγειρική "φιγουράρει" στις στιλπνές σελίδες ενός βιβλίου... Είναι η στιγμή που αποφασίζει δηλαδή να βρεθεί Ο διανοούμενος στην κουζίνα, όπως λέγεται το βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Διαφωτιστικό το προλογικό σημείωμα του Νίκου Μπακουνάκη υποψιάζει τον αναγνώστη για την οπτική του συγγραφέα, όπως ιδιαίτερα κατατοπιστικό είναι και το επίμετρο της Άννας Παπασταύρου που μετέφρασε και το βιβλίο. Αν και η απόλαυση της ανάγνωσής του έγκειται στο ανάλαφρο και με μπρίο γράψιμο του Μπαρνς. [...]  

Χιουμοριστικό και διασκεδαστικό, με την καυστικότητα που χαρακτηρίζει συνήθως τους άγγλους συγγραφείς παρηγορεί όλους για την αδυναμία μας να αναπαραγάγουμε τη συνταγή που είδαμε εικονογραφημένη προκλητικά σε κάποιο βιβλίο μαγειρικής. Γοητευτική είναι και η εικονογράφηση που ακολουθεί το πνεύμα του βιβλίου.  

Είναι τόσο πνευματώδες το βιβλίο, που θα συγχωρήσουμε στον Τζούλιαν Μπαρνς τον ελαφρύ ρατσισμό του: άλλοι είναι, λέει, για να μαγειρεύουν και άλλοι για να πλένουν τα πιάτα. Τον συγχωρούμε επειδή το εξισορροπεί στην αρχή του βιβλίου: «Αφιερωμένο σ' Εκείνη που για χάρη της μαγειρεύει ο διανοούμενος».  

Περιγράφοντας τη μαθητεία του στην τέχνη της μαγειρικής, ο Τζούλιαν Μπαρνς συνδέει αναπόφευκτα τα γαστρονομικά στοιχεία με τα υλικά της άλλης τέχνης του – φιλοσοφία, ιστορία, φιλολογία. Το βιβλίο του, αν και περιέχει αρκετές ιδέες για «πιάτα», και μάλιστα τολμηρές, δεν είναι οδηγός μαγειρικής αλλά μια τερπνή και πολύ χρήσιμη μελέτη, καρυκευμένη με λόγιες αναφορές και δεμένη με άφθονο χιούμορ.