Αν και υπάρχουν και ταινίες με πισωγυρίσματα έιναι από τα πρωτότυπα βιβλία που υπάρχουν. Ο πρωταγωνιστής σε κερδίζει από την πρώτη σελίδα του βιβλίου και σε όλη την διάρκεια της ιστορίας προσπαθείς και συ μαζί του να βρεις την λύση του μυστηρίου. Οι μεταφυσικές πινελιές ήταν απολαυστικότατες και παίξανε σημαντικό ρόλο στην ολοκλήρωση της ιστορίας. Ίσως θα μπορούσε να ήταν λίγο μικρότερο σαν βιβλίο αλλά και πάλι καταφέρνει να σε κρατάει σε αγωνία καθ΄όλη την διάρκειά του. Γενικά διαβάζεται πολύ εύκολα αλλά και με μεγάλη προσοχή για να μπορείς να ακολουθεις την μεγάλη πορεία των γεγονότων. Σίγουρα από τα βιβλία που συνιστώ για διάβασμα.

Ένα βιβλίο αφάνταστα κουραστικό, όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού σελίδων. Πάρα πολλά πρόσωπα, συνεχές πισωγύρισμα στο χρόνο, χάθηκα με όλα τα γεγονότα και τα πρόσωπα. Διαφορετικά από τα συνηθισμένα αστυνομικά

Το βιβλίο του Stuart Turton “οι επτά θάνατοι της Εβελιν Χαρντκαστλ” είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο που θέλει προσοχή κατά την ανάγνωση του καθώς ο αναγνώστης μπορεί να χαθεί από την εναλλαγή των πολλών χαρακτήρων και των γεγονότων. Θυμίζει τη “Μέρα της Μορμότας” με μία δόση από μεταφυσικά στοιχεία και ατμόσφαιρα παρμένη από τον κόσμο της Αγκάθα Κρίστι (θρίλερ κλειστού δωματίου) και αυτά δεμένα με αριστοτεχνικό τρόπο μεταξύ τους. Μία πανέξυπνη ιδέα που δίνει πολλές οπτικές γωνίες που σε κάθε μία από αυτές βλέπεις το κουβάρι να ξετυλίγεται αλλά το τέλος είναι ανατρεπτικό. Θα έλεγα ότι απευθύνεται στους απαιτητικούς λάτρεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων. Συστήνεται ανεπιφύλακτα...

Ατμοσφαιρικό αλλά προπαντός πρωτότυπο, εντελώς διαφορετικό από τα κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα. Στην ουσία ο ήρωας δεν είναι ούτε θύτης, ούτε θύμα ούτε ντετέκτιβ όπως στις περισσότερες περιπτώσεις αστυνομικών διηγημάτων. Του ζητείται όμως να παίξει τον ρόλο του ντετέκτιβ αλλά με την οπτική του αυτόπτη μάρτυρα. Στον ήρωα μας θα δοθούν οχτώ μέρες διορία και οχτώ αυτόπτες μάρτυρες διαφορετικής κοινωνικής και πνευματικής υπόστασης στους οποίους θα διεισδύσει εναλλάξ για να λύσει τον γρίφο της δολοφονίας της Έβελιν Χαρντκαστλ. Η λύση του γρίφου αποτελεί μια μεγάλη ανατροπή στην ιστορία αλλά η μεγαλύτερη ανατροπή έρχεται από την αποκάλυψη της πραγματικής ιδιότητας του πρωταγωνιστή αλλά και από τον τρόπο που συγχωρεί και βοηθάει τον άνθρωπο που τον πλήγωσε και του στέρησε όχι μόνο ένα αγαπημένο του πρόσωπο αλλά και την ίδια του τη ζωή, αυτή είναι η πραγματική κάθαρση, μια κάθαρση καθηλωτική που υπερβαίνει την ανθρώπινη φύση και αγγίζει τα όρια της θεϊκότητας.

Ένα αρκετά διαφημισμένο βιβλίο, το οποίο επέλεξα να διαβάσω κατόπιν της παρότρυνσης μιας φίλης, βιβλιολάτρη, που ισχυρίζονταν πως είναι ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό βιβλίο και πως θα το λατρέψω. Η αλήθεια είναι πως το άρχισα και το εγκατέλειψα την πρώτη φορά γιατί το συνεχές μπρος-πίσω στον χρονικό άξονα με κούραζε (ίσως, όμως έφταιγε και η περίοδος που το διάβαζα). Τη δεύτερη, όμως περισσότερο αποφασισμένη, το άρχισα πάλι από την αρχή και οφείλω να πω ότι με αντέμειψε. Ένα πρωτότυπο βιβλίο, με αρκετά καλή γραφή, με τη σταδιακή ξεδίπλωση των ηθών των χαρακτήρων και με την πλοκή να σε κρατούν σε εγρήγορση. Συμβουλή προς όσους το διαβάσουν: να έχουν και ένα σημειωματάριο δίπλα τους για να παρακολουθούν τη δράση.

Ομολογώ ότι δεν περίμενα πως θα μου άρεσε τόσο αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για ένα αληθινά πρωτότυπο βιβλίο, που όμοιό του δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στα βιβλιοπωλεία. Μια δυνατή, περίπλοκη ιστορία εκδίκησης, αγάπης, συγχώρεσης. Ένα εξαιρετικό βιβλίο από έναν συγγραφέα με μεγάλο ταλέντο. Θέλει λίγο χρόνο μέχρι να καταλάβει κανείς ακριβώς τι συμβαίνει, ωστόσο μετά τις πρώτες 100 σελίδες και όλα είναι κατανοητά και η αφήγηση κυλάει γρήγορα και με τρομερό ενδιαφέρον. 5/5, από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.

Η ιδέα αυτού του βιβλίου ήταν πραγματικά πολύ έξυπνη. Ο αφηγητής μας ξυπνάει σε ένα δάσος με την αίσθηση ότι τον ακολουθούν. Είδε μια γυναίκα που λέγεται Άννα να την κυνηγάει ένας άντρας που είχε σκοπό να τη σκοτώσει, αλλά δεν μπορεί να τους προλάβει. Αργότερα μαθαίνει ότι ονομάζεται Ειντεν Μπίσοπ και ότι είναι παγιδευμένος στο σώμα ενός ξένου. Δεν μπορώ να πω πολλά για την πλοκή για να μην κάνω κάποιο spoiler. Μου άρεσε η υπόθεση, μου άρεσε το μυστήριο όμως το βρήκα αρκετά μπερδεμένο. Χρειαζόταν να επιστρέφω και να ξαναδιαβάζω κάποια κομμάτια της ιστορίας. Έμεινα έκπληκτος με το τέλος του βιβλίου. Αν ψάχνετε για ένα εντελώς μοναδικό μυστήριο, αυτό είναι το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε.

Σαν ιδέα είναι αρκετά πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα αλλά στην πορεία αποδείχθηκε ένα δύσκολο βιβλίο με συνεχή μπρος πίσω στο χρόνο, λίγο δύσκολο να το παρακολουθήσεις εάν δεν κρατάς σημειώσεις. Είναι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα αστυνομικά .

Δεν είναι καθόλου εύκολο να γράψει κάποιος ένα πρωτότυπο βιβλίο στις μέρες μας. Λίγο πολύ, όλα έχουν ειπωθεί και μάλιστα πολλές φορές, σε βαθμό που η πρωτοτυπία μοιάζει εδώ και χρόνια άπιαστο όνειρο ακόμα και για τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς. Γι’ αυτό, λοιπόν, το συγγραφικό ντεμπούτο του Stuart Turton δικαίως τάραξε τα νερά της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μιας και με το βιβλίο του Οι Επτά Θάνατοι της Έβελυν Χαρντκάστλ, ο Βρετανός συγγραφέας κατάφερε να διηγηθεί μια αληθινά πρωτάκουστη ιστορία. το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι παρά μια φιλοσοφική συζήτηση γύρω από το καλό και το κακό δοσμένη με την μορφή καταιγιστικής περιπέτειας· μια συζήτηση ειπωμένη με τον πιο ενδιαφέροντα τρόπο που θα μπορούσε να σκεφτεί ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σας δυσκολέψει μέχρι να καταλάβετε τί ζητάει από εσάς αλλά θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα αμέσως μετά. Ένα βιβλίο πραγματικά αλλιώτικο απ’ τα άλλα.

Θα ήταν πολύ απλή περίπτωση ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, αν εδώ ακριβώς δεν ξεκινούσαν όλα τα παράξενα και “παραφυσικά” γεγονότα: ένας από τους καλεσμένους, ο Έιντεν Μπίσοπ, καλείται από έναν από τους παρειστάμενους, τον γιατρό της Πανώλης να βρει τον δολοφόνο. Ξυπνάει την επόμενη μέρα στο σώμα ενός άλλου καλεσμένου και συνεχίζει τις έρευνες με την προσωπικότητα του ξενιστή του! Όλο το μυθιστόρημα κινείται σε μια ατελείωτη λούπα: χρόνου, τόπου, ανθρώπων κι αλληλεπιδράσεων μεταξύ τους, γεγονότων. Βλέπουμε τα ίδια γεγονότα και τους ίδιους διαλόγους να δίνονται από 7 διαφορετικές σκοπιές. Και όλα αυτά δοσμένα ως μια γοητευτική γοτθική ιστορία του 19ου αιώνα, σε ένα λαμπερό σκηνικό που θυμίζει Αγκάθα Κρίστι. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, περίεργα, μα συνάμα και πιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει. Πολλές μικρές λεπτομέρειες, ακόμη κι ασήμαντες, έκαναν τη διαφορά, κι ο αναγνώστης καλείται να κρατάει συνεχώς νοερές ή και γραπτές σημειώσεις, προκειμένου να φτάσει στη λύση του μυστηρίου

Επέλεξα να διαβάσω αυτό το βιβλίο αφού θεώρησα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο πολύ ενδιαφέρουσα και είδα όλες τις διακρίσεις που έχει λάβει. Απογοητεύτηκα…..Απλά πίεσα τον εαυτό μου να το ολοκληρώσει μήπως στο τέλος υπήρχει κάτι που θα μου άλλαζε τη γνώμη. Δυστυχώς αυτό δε συνέβη. Είναι εξαιρετικά περίπλοκο βιβλίο και με δυσκόλεψε να το παρακολουθήσω , ίσως κι επειδή δεν τράβηξε το ενδιαφέρον μου. Μου δημιούργησε μία απόλυτα κλειστοφοβική αίσθηση και υπήρχαν στιγμές που με άγγχωσε και με έκανε να νοιώσω εξαιρετικά άβολα. Επιπλέον, θέωρησα περιττά τα υποτιμητικά σχόλια που γίνονταν για την εμφάνιση κάποιων χαρακτήρων. Το μόνο θετικό του βιβλίου είναι η έξυπνη ιδέα που είχε ο συγγραφέας για την υπόθεση.

Από τα πιο πρωτότυπα βιβλία που έχω διαβάσει. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη και στην αρχή μπερδεύτηκα αρκετά λόγω των πολλών χαρακτήρων. Δεν είναι εύκολο βιβλίο. Ο Turton απαιτεί αφοσίωση στο βιβλίο του. Απαιτεί να είσαι εκεί. Τα γεγονότα είναι πολλά, τα πρόσωπα πολλά και σημαντικά για την πλοκή, οι οπτικές του ήρωα, μέσα από διαφορετικά σώματα, πολλές. Η εμπειρία είναι αντίστοιχη ενός escape book, που καθώς μεταφέρεσαι από σελίδα σε σελίδα δε ξέρεις που θα καταλήξεις. Και εκεί που καταλήγει το βιβλίο είναι κάτι που δεν το περιμένεις. Σίγουρα ,όπως κάπου διάβασα, ο Turton είναι ο 'τρελοκαπελάς' του αστυνομικού. Εγώ πάντως θα κατέτασσα το βιβλίο του στην επιστημονική φαντασία

Η αλήθεια είναι ότι μόλις ξεκίνησα να το διαβάζω μου ξένισε κάπως καθώς ξεφεύγει από τα πλαίσια ενός καθαρού αστυνομικού μυθιστορήματος.Συνεχίζοντας όμως συνειδητοποίησα ότι κάθε μέρα που ζεις στο βιβλίο είναι διαφορετική.Η ιστορία είναι φανταστική,η αγωνία είναι στα ύψη πάντα και έχεις ένα γλυκό άγχος αν θα βρεθεί ο δολοφόνος.Ξετρελάθηκα με το γεγονός ότι βλέπεις με τα μάτια όλων των πρωταγωνιστών κι έχει ως αποτέλεσμα να γνωρίσεις και τους χαρακτήρες τους.Επίσης η νότα που έδωσε ο συγγραφέας με το εξωπραγματικό έδωσε στο βιβλίο πολλά χωρίς να το επηρεάσει.Θα το ξαναδιάβαζα πολύ ευχάριστα και θα το σύστηνα ανεπιφύλακτα σε κάποιον που θέλει να ξεφύγει από το κλασσικό αστυνομικό.

Στο πρώτο τρίτο του βιβλίου μετάνιωσα που δεν κρατούσα σημειώσεις. Στο τέλος το αποδέχτηκα κι απλώς αφέθηκα στην εξέλιξη της ιστορίας. Νομίζω ότι είναι από τα βιβλία που διαβάζονται και δεύτερη φορά αφού οι λεπτομέρειες τελικά έχουν σημασία. Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που συνδυάζεται με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας αλλά και κοινωνικής ανάλυσης. Είμαστε τελικά υπεύθυνοι της μοίρας μας; Μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος. Πόση κατανόηση μπορούμε να έχουμε για τον άλλον όταν μπαίνουμε πραγματικά στη θέση του; Όπως αναφέρει ο Κούντερα στην «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» οι πράξεις μας δεν έχουν βαρύτητα γιατί γίνονται μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής μας και δεν ξέρουμε τι είδους αντίκτυπο έχουν. Σε αυτό το βιβλίο βρίσκουμε την ακριβώς αντίθετη συνθήκη. Σίγουρα είναι διαφορετικό από οτιδήποτε έχω διαβάσει μέχρι τώρα.

Συνήθως όταν βλέπω ένα βιβλίο να έχει περισσότερες από 500 σελίδες το προσπερνάω κι αυτό γιατί είμαι σίγουρη πως οι 100 αν όχι και περισσότερες είναι περιττές. Το συγκεκριμένο βιβλίο όμως μου το πρότεινε φίλη που εμπιστεύομαι πολύ τη γνώμη της, γιατί τα αναγνωστικά μας γούστα ταιριάζουν ακριβώς. Ευτυχώς λοιπόν ακολούθησα τη συμβουλή της, γιατί θα ήταν πολύ κρίμα να μην διαβάσω μια τόσο πρωτότυπη αστυνομική ιστορία. Δεν μπορώ να πω πολλά για την υπόθεση και την πλοκή γιατί σίγουρα θα γίνουν αποκαλύψεις και θα ήταν άδικο γι΄αυτούς που δεν το έχουν διαβάσει ακόμη. Το μόνο που θα πω είναι δώστε μια ευκαιρία σε αυτό το βιβλίο αν θέλετε να διαβάσετε κάτι διαφορετικό και πρωτότυπο. Μπορεί στην αρχή να σας κουράσει λίγο, αλλά με λίγη υπομονή θα ανταμειφθείτε! Κανονικά θα έβαζα 4 αστεράκια τουλάχιστον, αλλά κι εδώ συνάντησα το φαινόμενο της εποχής. Πολύ μπλα μπλα!

"Η μέρα της Μαρμότας" δια χειρός Turton! Κάθε μέρα η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς τίποτα να είναι το ίδιο εκτός από τον πυροβολισμό και τον θάνατο της Έβελιν Χαρντκάστλ . Ποιός είναι άραγε ο δολοφόνος; Θα τον βρει ο Έιντεν και θα μας βγάλει από την λούπα που έχει και έχουμε πέσει; Διαβάζεις και χάνεσαι μέσα στην αφήγηση. Το μυαλό καίγεται αλλά δεν αφήνεις το βιβλίο από τα χέρια σου για κανέναν λόγο. Απίστευτη ατμόσφαιρα, ένα ντεκόρ απόλυτα ταιριαστό με την ιστορία και μοναδικοί χαρακτήρες. Ένα ιδιαίτερο βιβλίο που το εκτιμάς ακόμη περισσότερο αφού το τελειώσεις!

Το πιο ευρηματικό, από άποψη πλοκής, βιβλίο που διάβασα ποτέ ως τώρα! Αποτελεί ένα από τα πιο ευφυέστατα μυστήρια, κατά την άποψή μου, η ιστορία είναι τόσο πρωτότυπη που απορούσα πως μπορεί να την σκέφτηκε ο συγγραφέας. Σπάνια, επίσης, βλέπω αστυνομικά μυστήρια να τοποθετούνται σε εκείνη την εποχή και αυτό μου άρεσε πολύ. Χάθηκα πάρα πολλές φορές στην εξέλιξη και αναγκάστηκα να γυρίσω πίσω στις σελίδες και παρότι αυτό είναι κάτι που δεν μου αρέσει να κάνω, το έκανα με μεγάλη αγωνία και προθυμία, προκειμένου να ξαναθυμηθώ τις απαραίτητες πληροφορίες, ονόματα κτλ. Σε αυτό βοήθησε και το προσκλητήριο που βάζει ο συγγραφέας στην αρχή ως ένδειξη κατανόησης στο ενδεχόμενο μπέρδεμα!

Ίσως το πιο ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασα για το 2023 και για τον αστυνομικό μαραθώνιο. Μία πλοκη που μπορεί να σε μπερδεύει και να μην καταταλαβαίνεις γιατί γίνονται κάποια πράγματα αλλά έρχεται η στιγμή που όλα ξεδιαλύνονται. Πλοκή που παρόμοια της δύσκολα θα βρεθεί. Το λάτρεψα και ένας από τους λόγους ήταν ότι κάθε σελίδα είχε και απαντήσεις σχετικά με το τι γινόταν. Η αγωνία και η περιέργεια για το τι συμβαίνει σε κατακλίζει σε κάθε σελίδα. Οι χαρακτήρες ήταν τόσο καλογραμμένοι και μου άρεσε πολύ η εξέλιξη τους κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. Επίσης η φράση "Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται" νομίζω χαρακτηρίζει το βιβλίο. Ευκολοδιάβαστο και μπορώ να πω γραμμένο με κινηματογραφικό τρόπο. Σίγουρα μπορείτε να με πείτε και φαν του Turton από εδώ και πέρα. Θα ήθελα να πω τόσα πολλά για την πλοκή αυτού του βιβλίου αλλά δεν θέλω να γίνει ούτε ένα spoiler για κάποιον πιθανό αναγνώστη του.

Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, το βρήκα περίπλοκο και κουραστικό. Δίνει τόσες πολλές λεπτομέρειες, αναφέρει τόσα πολλά πρόσωπα που είναι δύσκολο να το παρακολουθήσεις (αναγκάστηκα να γυρίζω συνέχεια πίσω για να θυμηθώ ονόματα). Επίσης δεν μου άρεσε η ιδέα του ότι ο πρωταγωνιστής είναι κάθε μέρα ένα διαφορετικό πρόσωπο, αλλά παρόλα αυτά, με τον καινούργιο του ρόλο, πρέπει να συνεχίζει τις εργασίες της προηγούμενης μέρας, ώστε να βρει τον δολοφόνο. Το τέλος, επίσης, μου φάνηκε πολύ άδοξο και ασύνδετο με το υπόλοιπο μυθιστόρημα. Στα θετικά θα έβαζα μόνο το πολύ ωραίο σκηνικό μυστηρίου (έπαυλη, στάβλος, λίμνη, δάσος κτλ.), μου θύμισε Άγκαθα Κρίστι και Ηρακλή Πουαρό.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που σε αφήνει με μια γλυκόπικρη γεύση. Ο συγγραφέας παίζει με την κλασική ιδέα του «αν μπορούσα να ξαναζήσω τη ζωή μου τι θα άλλαζα», όπου στο βιβλίο ο βασικός ήρωας μπαίνει σε διαδοχικούς, διαφορετικούς ξενιστές, προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιος σκότωσε την Έβελιν Χαρντκαστλ με απώτερο στόχο να αντιμετωπίσει τα δικά του φαντάσματα από το παρελθόν. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα μέσα από τη σκιαγράφηση των διαφόρων χαρακτήρων. Ωστόσο, ο συγγραφέας καταλήγει να κουράζει τον αναγνώστη και να οδηγείται σε κενά πλοκής και ανεξήγητες συνδέσεις προκειμένου να καταλήξει στην τελική αποκάλυψη που είναι σοκαριστική. Θέλει πολύ καθαρό μυαλό για να διαβαστεί αυτό το βιβλίο και ανοχή στις συγγραφικές υπερβάσεις που δεν βγάζουν νόημα.

Κατά τη διάρκεια ενός χορού που διοργανώνεται για την επιστροφή της Έβελιν Χαρντκάστλ στο πατρικό της από τους γονείς της, η ίδια δολοφονείται. Η μέρα θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά μέχρι να καταφέρει ο πρωταγωνιστής μας να λύσει το μυστήριο και να βρει τον δολοφόνο… Διαβάζοντας το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν μπόρεσα παρά να θαυμάσω την μεγαλοφυία του συγγραφέα όσον αφορά τον αψεγάδιαστο τρόπο που χειρίζεται τα μπρος πίσω στον χρόνο, ξαναπλάθοντας την ίδια ιστορία ξανά και ξανά. Όμως η πλοκή μπάζει από παντού και οι «εξηγήσεις» που μας παραθέτει ο συγγραφέας στο τέλος εμένα προσωπικά δεν με κάλυψαν. Οι 7 θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ σε υποχρεώνουν να επικροτήσεις δυνατά την τεχνική του συγγραφέα που καταφέρνει να βρει την έξοδο μέσα από μία δαιδαλώδη πλοκή, για να έρθει μετά η απογοήτευση αφού το τέλος δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα. Ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου.

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο τείνω να συμφωνήσω απόλυτα με το οπισθόφυλλό του όπου αναφέρεται ως πρωτότυπο και βιβλίο-βόμβα για τον εγκέφαλο. Η υπόθεση ξεκινά με τον ήρωα μας, Έιντεν Μπίσοπ, να «ζει» την ίδια μέρα από την οπτική γωνία οχτώ διαφορετικών ηρώων-ξενιστών (όντας μέσα στο σώμα τους), με στόχο να λύσει τη «δολοφονία της Έβελιν Χαρντκάστλ». Αυτό του δίνει το πλεονέκτημα, ξέροντας τι θα συμβεί εκ των προτέρων, να μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των γεγονότων ώστε να αποφευχθεί η συγκεκριμένη δολοφονία αλλά και να μάθει πληροφορίες ή μυστικά που θα τον βοηθήσουν στην αποκάλυψη της αλήθειας. Στην προσπάθειά του αυτή, άλλες φορές δέχεται τη βοήθεια και άλλοτε προσπαθεί να «υπερπηδήσει» τα εμπόδια που του βάζουν διάφοροι τύποι-μορφές, οι οποίοι εμφανίζονται ξαφνικά σε όλο το βιβλίο. Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά από όλο το αυτό πισωγύρισμα και την εναλλαγή των σκηνών η αποκάλυψη της αλήθειας να είναι πραγματικά λυτρωτική, έως και σε ένα βαθμό ανακουφιστική, για τον αναγνώστη.

Δεν με έχει ρουφήξει τόσο πολύ ποτέ ένα μυθιστόρημα σε τόσο μεγάλο βαθμό! Παρόλο τον μεγάλο αριθμό σελίδων, με συνεπήρε τόσο πολύ η ιστορία που το διάβασα μέσα σε δύο μέρες! Εξαιρετικά ευφάνταστο και ευφυές, με καθήλωσε από την πρώτη κιόλας ανατροπή. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν μπόρεσα κυριολεκτικά να το αφήσω από τα χέρια μου! Η πλοκή κυλάει τόσο αβίαστα και όλα τα κομμάτια μοιάζουν να μπαίνουν σιγά σιγά στη θέση τους. Το τέλος μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά πραγματικά ήταν το μοναδικό τέλος που θα άρμοζε στην συγκεκριμένη ιστορία. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους του βιβλιόφιλους!

Ένα πολύ περίεργο βιβλίο...Δύσκολο στην ανάγνωση,σίγουρα,ιδίως εάν δεν έχεις φωτογραφική μνήμη. Στην τρίτη ''αλλαγή'' του πρωταγωνιστή, σκέφτηκα να σταματήσω το διάβασμα, μπερδεύτηκα. Αλλά οι κριτικές του βιβλίου ήταν δελεαστικές και παρόλο που κάποιες φορές δεν θυμόμουν σε ποια μέρα ή ποιο πρόσωπο ήταν ο πρωταγωνιστής, δεν σταμάτησα. σκέφτηκα πως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποίος είναι.Κάθε φορά που η συνείδησή του κοιμάται, ξυπνά και κάποιος άλλος που δεν ξέρει ποίος είναι ποίος,φίλος? εχθρός? Που στην ουσία ουδείς είναι αυτός που δείχνει. Άλλα όμορφες περιγραφές τοπίων, η ζωή των πλουσίων σνομπ με πολλά μυστικά ο καθένας τους, που ο καημένος ο πρωταγωνιστής can't keep up with. Στο τέλος το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένας σκηνοθέτης να το κάνει ταινία, ίσως ο Ron Howard.

Ένα πολύ περίεργο βιβλίο...Δύσκολο στην ανάγνωση,σίγουρα,ιδίως εάν δεν έχεις φωτογραφική μνήμη. Στην τρίτη ''αλλαγή'' του πρωταγωνιστή, σκέφτηκα να σταματήσω το διάβασμα, μπερδεύτηκα. Αλλά οι κριτικές του βιβλίου ήταν δελεαστικές και παρόλο που κάποιες φορές δεν θυμόμουν σε ποια μέρα ή ποιο πρόσωπο ήταν ο πρωταγωνιστής, δεν σταμάτησα. σκέφτηκα πως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποίος είναι.Κάθε φορά που η συνείδησή του κοιμάται, ξυπνά και κάποιος άλλος που δεν ξέρει ποίος είναι ποίος,φίλος? εχθρός? Που στην ουσία ουδείς είναι αυτός που δείχνει. Άλλα όμορφες περιγραφές τοπίων, η ζωή των πλουσίων σνομπ με πολλά μυστικά ο καθένας τους, που ο καημένος ο πρωταγωνιστής can't keep up with. Στο τέλος το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένας σκηνοθέτης να το κάνει ταινία, ίσως ο Ron Howard.

Δεν ξέρω ακόμα αν πρέπει να δώσω 3 αστέρια ή 4. Στην αρχή ήμουν σίγουρος ότι το πολύ η βαθμολογία μου να φτάσει στα 3 αστέρια, αλλά ήταν το τέλος του βιβλίου το οποίο με έσπρωξε προς τα 4 αστέρια, οπότε 3 1/2 και είμαστε όλοι εντάξει! Ή μάλλον καλύτερα 3 αστέρια, για τους παρακάτω λόγους. Η ιστορία είναι καλογραμμένη, αλλά πρέπει κάποιος να διαβάσει τουλάχιστον το μισό βιβλίο για να ξεκινήσει να κατανοεί τί ακριβώς συμβαίνει στην όλη κατάσταση. Εάν κάποιος, διαβάζοντας το βιβλίο, αισθανθεί μπερδεμένος, δεν μπορώ να πω ότι αυτό θα ήταν ψέμα. Σίγουρα η πλοκή είναι ωραία, αλλά αρκετά πολύπλοκη και σε ορισμένα σημεία κουράζει αρκετά. Τί να πω, δεν το απόλαυσα όπως άλλα βιβλία και πιστεύω ότι σίγουρα δεν θα το διάβαζα ξανά.

Δυστυχώς ήταν ένα βιβλίο με απογοήτευσε. Ξεκίνησα με ενθουσιασμό την ανάγνωσή του λόγω των εξαιρετικών κριτικών αλλά τελικά με άγχωσε με την περίπλοκη και αργή εξέλιξή του ενώ με έκανε να νιώθω άβολα στην κλειστοφοβική του ατμόσφαιρα. Το μόνο θετικό που αναγνωρίζω είναι η κεντρική ιδέα η οποία είναι πραγματικά πολύ έξυπνη.

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, τελείως διαφορετικό από ο,τι έχω διαβάσει έως τώρα. Δυσκολεύθηκα πολύ να το παρακολουθήσω. Αναγκάστηκα να κρατώ σημειώσεις γιατί χανομουν μέσα στα διαφορετικά πρόσωπα. Δεν ξέρω αν τελικά μου άρεσε ή όχι. Νομίζω ότι τώρα που τελείωσε το "άγχος" της πρώτης ανάγνωσης πρέπει να το ξαναδιαβάσω μόνο για την απόλαυση της ανάγνωσης και θα είναι πιο εύκολο να ξεκλειδώσω το κείμενο. Η ιστορία είναι πρωτότυπη, ο πρωταγωνιστής κάθε μέρα ξυπνά ενώ είναι ένα διαφορετικό πρόσωπο της ιστορίας και προσπαθεί να ξεδιαλύνει μια υπόθεση φόνου που έχει γίνει στην έπαυλη όπου είναι προσκεκλημένος. Κάποιοι είναι εκεί για να τον βοηθήσουν, ενώ κάποιοι τον συναγωνίζονται ώστε να τον νικήσουν και να βρουν πρώτοι τον δολοφόνο. Όμως δεν μπορεί να ξέρει το κάθε πρόσωπο σε ποια κατηγορία ανήκει... Νομίζω ότι ήταν δύσκολο και για το συγγραφέα να το αναπτύξει και μπράβο του! Καλά ξεμπερδεματα!

Ο Stuart Turton έχει γράψει ένα εξαιρετικά πρωτότυπο, ατμοσφαιρικό, έξυπνο και διαβολικά πολύπλοκο μυθιστόρημα που μου άρεσε πολύ! Σε ένα επίπεδο μεταμφιέζεται σε ένα κλασικό έγκλημα της χρυσής εποχής του στυλ της Αγκάθα Κρίστι, και πράγματι πολλά από τα τροπάρια που υπάρχουν σε αυτό το είδος είναι εδώ, όπως η ποικιλία των χαρακτήρων σε ένα πάρτι σε εξοχική κατοικία. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι πολύ περισσότερα, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας χρονικών αλμάτων, και απολύτως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.