Ένας ασβός, ο Πιτ, ζούσε στο δάσος. Του άρεσε πολύ η καθαριότητα και η τάξη. Φρόντιζε τα λουλούδια, χτένιζε τη γούνα της αλεπούς, έλουζε στη γούρνα μπούφους και περιστέρια, μάζευε κλαδιά και έβαζε σκούπα.
Μια κρύα μέρα κοίταξε τα γυμνά δέντρα και απογοητεύτηκε με την όψη τους. Έτσι, άρχισε ένα ένα να τα ξεριζώνει. Όμως αυτό είχε ως αποτέλεσμα με την πρώτη βροχή όλα να πλημμυρίσουν και λάσπη να απλωθεί παντού. Ο Πιτ ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Έφερε μπουλντόζες και εκσκαφείς και καθάρισε όλη τη λάσπη. Μετά με μια μπετονιέρα άδειασε παντού ένα γκρίζο μείγμα. Επιτέλους! Τώρα πια όλα ήταν καθαρά.
Φτάνοντας στο σπίτι του τον περίμενε μια έκπληξη. Η πόρτα από το λαγούμι του είχε εξαφανιστεί…
Ένα υπέροχο βιβλίο! Ελάχιστα λόγια, πανέμορφες εικόνες, δυνατό οικολογικό μήνυμα. Η Αγγλίδα συγγραφέας – εικονογράφος Έμιλι Γκράβετ, η οποία έχει διακριθεί με το βραβείο εικονογράφησης Macmillan και δύο φορές με το CILIP Kate Greenaway Medal, υπογράφει ένα βιβλίο στο οποίο δεν λείπει βέβαια το χιούμορ.
Διαβάζοντάς το, αξίζει να παρατηρήσει κανείς πολύ προσεκτικά τις εικόνες, οι οποίες έχουν να πουν πολύ περισσότερα από αυτά που λένε οι λέξεις. Ακόμα και μετά το τέλος της ιστορίας…
Το περιβάλλον κινδυνεύει και οφείλουμε όλοι να κάνουμε κάτι για αυτό. Η ιστορία της Γκράβετ μέσα από την υπερβολή της το περνάει μοναδικά αυτό.