kosvoice.gr

Η οικογένεια του Ανδρέα Ανδρέου ΔΕΝ είναι μια συνηθισμένη οικογένεια. Άνθρωποι κανονικοί μεν αλλά με συνήθειες, ασχολίες και απόψεις που δεν ταιριάζουν με τους πολλούς. Ένας μπαμπάς «σπαστικός» που από τότε που σταμάτησαν οι δουλειές του είναι μέσα στα νεύρα. Μια μαμά που κι εκείνη για τον ίδιο λόγο έχασε τα μυαλά της και νομίζει πως θα γίνει αγρότισσα-σεφ. Καταλαβαίνουμε πως οι συνταγές και τα πειράματα θα ξεπερνούν τα όρια. Μια αδελφή εφιάλτης που από τότε που ήρθε στον κόσμο χάθηκε η ησυχία του Ανδρέα. Και το πιο βασικό απ’ όλα υπήρχε μόνο μια γιαγιά στην οικογένεια, η λεγόμενη γιαγιά «ΔΕΝ». Καμιά σχέση με τις κανονικές γιαγιάδες των άλλων παιδιών. Δεν φτιάχνει πίτες και γλυκά. ΔΕΝ ρωτάει αν κρυώνει ο Ανδρέας, αν πεινάει, αν ζεσταίνεται. ΔΕΝ λέει παραμύθια. Δεν φοράει γεροντίστικα ρούχα. Η γιαγιά «ΔΕΝ» ταξιδεύει, γράφει, μιλάει σε συνέδρια και ΔΕΝ είναι ποτέ… εκεί!
Μόνο που οι γνώμες των φίλων του Ανδρέα είναι αλλιώτικες. Εκείνοι θαυμάζουν τη δική του οικογένεια και θεωρούν τη δική τους …καταστροφή. Ο Θάνος και η Ναυσικά λένε ακόμα πως οι οικογένειες είναι σαν τα δώρα. Τα κρατάς ό,τι κι αν κλείνουν μέσα τους. Κι εκεί που το παίρνει απόφαση ο Ανδρέας πως η δική του γιαγιά ΔΕΝ …υπάρχει κάνει την εμφάνισή της στο σχολείο προσκεκλημένη του διευθυντή για μία και μοναδική ομιλία. Κι έκανε τόσα παράξενα παιχνίδια μαζί με τα παιδιά που όλοι τη θαύμασαν. Κι οι δυο τους έπαιξαν για πρώτη φορά το παιχνίδι… «άγνωστοι» και πολλά περισσότερα σαν πήγε το μεσημέρι στο σπίτι τους, μόνο που ήταν σαν πειράματα και όχι από τα άλλα, τα κανονικά. Κι άρχισε λίγο ο Ανδρέας να καταλαβαίνει πως η γιαγιά του ήταν διαφορετική κι ας μην ήταν «φυσιολογική». Μπορούσε να συνεννοηθεί καλύτερα μαζί της και μάλιστα συνέχισε να τον εκπλήσσει με τα …παράξενά της. Το καλύτερο απ’ όλα ήταν όταν του είπε πως είναι ένα πολύ σπουδαίο αστέρι και ο σοφός επιστήμων για την οικογένειά του. Κι αφού μάλλον κι ο ίδιος θα γινόταν αστροφυσικός, άρχισε να ψάχνει τον σχηματισμό που θα μπορούσε να έχει η οικογένειά τους στον Ουρανό. Μα πως δεν το είχε βρει τόσο καιρό; Ένα καράβι ήταν όλη τους. Αυτό θα ήταν το σχήμα τους, ένα καράβι που όσα «χάλια» και να είχε θα τους ταξίδευε πάντα!
Κι οι φίλοι του βρήκαν τον δικό τους αστερισμό, αυτό που πίστευαν κι έβλεπαν με τα «δικά τους μάτια». Κι η γιαγιά ΔΕΝ, ξαφνικά με το που έφυγε στην Αμερική κάτι… κάτι άλλαξε σε όλους…, αλλά θα το μάθετε σαν διαβάσετε το βιβλίο.
Ένα βιβλίο απλά συναρπαστικό. Μια ιστορία καθημερινότητας και οικογενειακής ζωής με το απίστευτο χιούμορ της Λίνας Μουσιώνη που σε καθηλώνει, σε ξεσηκώνει και σε κάνει να πεις πως πραγματικά η απόλαυση της ανάγνωσης είναι ακριβώς εδώ!
Λόγος αστείρευτος, ιδέα μοναδική, θέματα παμπ όλα. Και τι δεν είπε με το μοναδικό αυτό κείμενο η Λίνα. Για τις σχέσεις στην οικογένεια, τις ανησυχίες, τα συναισθήματα, τους φίλους. Για τη διαφορετικότητα των ατόμων, των οικογενειών, των συνθηκών επιβίωσης. Για τη συντροφικότητα, για όλων των ειδών σχεδόν τις οικογένειες. Για την οικολογία, το περιβάλλον, τις επιστήμες, τη ζωή ενός μαθητή, ενός αδελφού, μιας κρίσης, μιας γιαγιάς που θα τη θέλαμε αλλιώς. Για την ατομικότητα και την αποδοχή της διαφορετικότητας. Μα πάνω απ’ όλα για την αγάπη στον φίλο, στον γονιό, στον αδελφό, στα πράγματα, στη γιαγιά.
Ένα βιβλίο που θα λατρέψουν τα μεγαλύτερα παιδιά, γιατί θα ακουμπήσει πολύ τη δική τους καθημερινότητα, τη δική τους ψυχοσύνθεση. Τις συνήθειες, τις σκέψεις, τις καταστάσεις μέσα στο σπίτι.
Ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή μας για έναν ακόμα λόγο. Για να νιώσουμε όλοι το χάρισμα κάποιων ανθρώπων που δεν σταματάς να τους διαβάζεις πάρα μόνο σαν φτάσεις στην τελευταία σελίδα.
Εικονογραφημένο από τη Σοφία Παπαδοπούλου σαν κόμικς που αφήνει πολύ χώρο για την ανάδειξη ενός τόσο καλογραμμένου κειμένου!