Ο «Καθεδρικός ναός» κυκλοφόρησε το 1983 και θεωρείται το έργο που καθιέρωσε τον Ρέιμοντ Κάρβερ ως έναν από τους καλύτερους Aμερικανούς διηγηματογράφους.

Μέχρι το 1977 ο Κάρβερ έγραφε, έπινε, ψάρευε. Τον συντηρούσε η πρώτη του γυναίκα, που κατά καιρούς δούλευε ως πωλήτρια εγκυκλοπαιδειών, σερβιτόρα, δασκάλα. Το 1977 ήπιε την τελευταία του γουλιά, ξαναπαντρεύτηκε και ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του, μία παραγωγική περίοδο όπου έγραψε τον «Καθεδρικό ναό». Τα 12 διηγήματα του βιβλίου εστιάζουν στις ανθρώπινες δυναμικές. Οι πρωταγωνιστές του είναι μπερδεμένοι, μοναχικοί, θυμωμένοι, δηλαδή όσο πιο αληθινοί γίνεται. Το αλκοόλ ρέει άφθονο και όλες οι ιστορίες διαδραματίζονται –πλην από μία που λαμβάνει χώρα σε ένα βαγόνι καθοδόν προς το Στρασβούργο– σε μια φτωχή Αμερική τα πρώτα χρόνια της προεδρίας του Ρέιγκαν, μια εποχή ανεργίας και μειωμένων προσδοκιών. 
Στον Κάρβερ συμπυκνώνονται οι αρετές του διηγηματογράφου. Διαθέτει έναν ιδιαίτερο τρόπο να βλέπει τα πράγματα – εστιάζει σε ό,τι εμείς προσπερνάμε. Από το τετριμμένο φτιάχνει μια ιστορία με διαλεγμένες λέξεις, προσδίδοντας στην κοινοτοπία απεριόριστη δύναμη. Αποφεύγει να χρησιμοποιεί «κόλπα» για να μοιάζουν οι ιστορίες του έξυπνες και διασκεδαστικές. Φτιάχνει ιστορίες που τις κάνει να φαίνονται «καινούργιες», δείχνοντας μια πτυχή της πραγματικότητας που ποτέ δεν θα είχαμε παρατηρήσει. Μέσα σε λίγες σελίδες δημιουργεί έναν ολόκληρο κόσμο, όπου πάντα υφέρπει μια απειλή. Πίσω από τον σκελετό της ιστορίας παραμονεύει η ένταση που κλιμακώνει την πλοκή, δίνοντας ένα τέλος συχνά τόσο ανοιχτό που υποχρεώνει τον αναγνώστη να το συμπληρώσει. Στο «Τρένο» ο αναγνώστης νιώθει ότι βρίσκεται σε μια θεατρική σκηνή, μ’ έναν προβολέα αναμμένο πάνω από τρία πρόσωπα, και παρακολουθεί μια σκηνή μεταξύ τους χωρίς να γνωρίζει ούτε τι προηγήθηκε ούτε τι έπεται. Στον «Καθεδρικό ναό» εμβαθύνει τόσο στην ψυχολογία των ηρώων, ώστε στο τέλος αναγνώστης και πρωταγωνιστής νιώθουν ότι έχουν κάνει μια υπέρβαση.  Κι αυτή η υπέρβαση, που έχει τη δύναμη να σου αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι, είναι που χαρακτηρίζει την (αριστουργηματική) λογοτεχνία του Κάρβερ.