Εξαιρετικός συνδυασμός αστυνομικού μυθιστορήματος και μεταφυσικού θρίλερ.Δεν σταματάς να το διαβάζεις μέχρι το τέλος.

Ατμοσφαιρικό,μυστηριώδες,καλογραμμένο. Το τοπίο της Ισλανδίας είναι το ιδανικότερο φόντο για την αφήγηση των δύο αυτών ιστοριών που αναπτύσσονται παράλληλα και που,όσο και να σπας το κεφάλι σου,δεν μπορείς να βρεις με τίποτα το πώς συνδέονται μεταξύ τους.Η γραφή σε καθηλώνει,το υπερφυσικό στοιχείο ώρες ώρες είναι τόσο έντονο που κοιτάς γύρω σου για να σιγουρευτείς πως είσαι μόνος,το στόρι σε κάνει να μη θες να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να μάθεις τι γίνεται στο τέλος.Κι όταν τελικά το κουβάρι ξετυλίγεται και διαπιστώνεις το πώς όλα αλληλοσυνδέονται,αρχικά μένεις κάγκελο και μετά απλά υποκλίνεσαι στο συγγραφικό δαιμόνιο της Yrsa με το ακαταλαβίστικο επώνυμο.Η γυναίκα είναι ΘΕΑ!!! Είχα διαβάσει κριτικές που συνιστούσαν να "διαβαστεί με αναμμένα φώτα κι όχι αργά τη νύχτα" και αρχικά γέλασα,μέχρι που συνειδητοποίησα πως κάπου εκεί στις 3 το ξημέρωμα το παρατούσα και το άφηνα για την άλλη μέρα.Στα τόσα χρόνια που διαβάζω αστυνομικά μυθιστορήματα και βιβλία θρίλερ,για πρώτη φορά ένα βιβλίο μου προκάλεσε τέτοια συναισθήματα 'αναταραχής' με ένα μικρό ψήγμα φόβου..Χαίρομαι πολύ γι' αυτό!!!Το βιβλίο αξίζει σίγουρα την προσοχή σας..

Καταπληκτικό βιβλίο, η συγγραφέας κατάφερε και δημιούργησε μια ατμόσφαιρα εφάμιλλη με αυτήν κάποιων έργων του πολυαγαπημένου King. Επίσης είναι εξαιρετικός ο τρόπος που έδεσε τις δύο ιστορίες. Στην πρώτη ιστορία έχουμε μια παρέα τριών ατόμων (και ενός σκύλου) που πηγαίνουν σε ένα έρημο χωριό προσβάσιμο μόνο μέσω θαλάσσης προκειμένου να ανακαινίσουν ένα εγκαταλειμμένο σπίτι. Πατώματα που τρίζουν, ξαφνικοί θόρυβοι, ψίθυροι από ανύπαρκτα πρόσωπα, άσχημες μυρωδιές και εμφανίσεις προσώπων εκεί που δεν θα έπρεπε να είναι κανείς… όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό που καλούνται να αντιμετωπίσουν ολομόναχοι στον βαρύ χειμώνα της Ισλανδίας. Και εκτός από αυτά, έρχονται αντιμέτωποι και με τις διαφορές στο χαρακτήρα τους: η καλομαθημένη κοπέλα που έχει μάθει να τη νταντεύουν και να κάνει πάντα το δικό της, ο άντρας που θέλει να ανταπεξέλθει στο ρόλο του αρσενικού (όπως το ερμηνεύει αυτό ο καθένας) και η γυναίκα που προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Αυτοί είναι οι τρεις της παρέας, τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες που αναγκαστικά συγκρούονται μεταξύ τους. Όσον αφορά τη δεύτερη ιστορία, ενώ στην αρχή μου φάνηκε αφελής και περιττή οφείλω να ομολογήσω ότι στην πορεία μου έφερε ανατριχίλες. Και εν τέλει είναι τόσο αληθοφανώς φριχτή που αφού τελείωσα το βιβλίο η σκέψη μου γυρίζει γύρω από αυτήν. Μια μικρή μόνο παρατήρηση ως αρνητικό για το βιβλίο: θα ήθελα να ήταν περισσότερες οι περιγραφές του τοπίου του νησιού. Άνοιξα φωτογραφίες στο ίντερνετ και είδα την εξαιρετική του ομορφιά, αλλά και την απομόνωση του εγκαταλειμμένου χωριού (το οποίο είναι αληθινό και υπάρχει στην πραγματικότητα). Συγχαρητήρια στη συγγραφέα αλλά και στη μεταφράστρια που κατάφερε και απέδωσε την ατμόσφαιρα στην ελληνική γλώσσα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεχωρίζει από τα άλλα. Σε αυτό η λογική και ο ρεαλισμός δεν έχουν καμία θέση ενώ κυριαρχεί παντού το μεταφυσικό στοιχείο. Διαδραματίζονται δύο, φαινομενικά, άσχετες ιστορίες οι οποίες στο τέλος αποδεικνύεται ότι έχουν απόλυτη σχέση μεταξύ τους. Είναι ένα μυθιστόρημα που σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και την αγωνία για τη συνέχεια. Δεν συμμερίζομαι τα επίσημα σχόλια των κριτικών που αναφέρουν εκφράσεις όπως «μη το διαβάσετε στο σκοτάδι», «τρομακτικό», «για γερά νεύρα», έχει ένα σασπένς αλλά μέχρι εκεί, δε πιστεύω ότι ένα βιβλίο μπορεί να σε τρομάξει τόσο πολύ όσο μία οπτικοακουστική προσέγγιση. Παρόλα ταύτα πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με μια πρωτότυπη, για αστυνομικό μυθιστόρημα, υπόθεση. Αν η συγκεκριμένη συγγραφέας εξακολουθήσει να γράφει σε αυτό το ύφος, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω και τα επόμενα μυθιστορήματά της.

Από τα καλύτερα και πολύ δυνατά βιβλία που διάβασα τη φετινή χρονιά, και στα πλαίσια του 2ου Μαραθώνιου Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας, ήταν το βιβλίο της Ισλανδής συγγραφέας Yrsa Sigurdardottir. Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, μυστηριώδες, τρομακτικό. Ένας εξαιρετικός συνδυασμός αστυνομικού μυθιστορήματος και θρίλερ/τρόμου. Μια εξαιρετική και καλογραμμένη υπόθεση και ένα καταπληκτικό δέσιμο των δύο ιστοριών στο τέλος. Σε κάθε τέλος του κεφαλαίου δεν μπορείς να σταματήσεις την ανάγνωση, γυρνάς τις σελίδες κατευθείαν, δείγμα του ότι το βιβλίο διαβάζεται γρήγορα, για να μάθεις τη συνέχεια της ιστορίας. Ένα ανατρεπτικό και συνάμα διαφορετικό αστυνομικό μυθιστόρημα που πραγματικά δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Λάθος που το ξεκίνησα βράδυ καθώς έμεινα ξάγρυπνη όλη τη νύχτα για να το ολοκληρώσω. Συστήνεται ανεπιφύλακτα!!!

Για μενα το καλυτερο βιβλιο του φετινου μαραθωνιου. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΙΝΙΑ. Η Yrsa Sigurdatottir δημιουργεί ένα βιβλίο που διαβασα απνευστί, χτίζοντας ορισμένες αληθινά αξέχαστες σκηνές γνήσιου τρόμου και περνώντας το μήνυμα πως ό,τι κάνεις λαμβάνεις, ακόμα και αν χρειαστούν δεκαετίες για να αποδοθεί δικαιοσύνη – και η κάθαρση αυτή έχει και παράπλευρες απώλειες. Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πολύ μακριά από την ελληνική πραγματικότητα και μάλλον δεν μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους, αλλά τους συμπαθείς ή τους αντιπαθείς, και ακόμα θυμώνεις με τις πράξεις τους ή την αφέλειά τους. Και σίγουρα αγωνιάς για την τύχη τους, καθώς το κρύο του παγωμένου βορρά και το νερό που τους κυκλώνει τούς διεκδικούν, ενώ δυνάμεις πέραν του κόσμου τούτου στοιχειώνουν τις ζωές τους... Στο σύνολό του, ένα δυνατό θρίλερ που διαβάζεται με όλα τα φώτα αναμμένα.