Με λένε Ήφαιστο και είμαι ανάπηρος. Παρόλο που έχω γονείς θεούς, την Ήρα και τον Δία, κανένας δεν πίστεψε ότι μπορούσα να γίνω σαν κι αυτούς. Προσπάθησα. Δεν ήταν εύκολο. Χρειάστηκε θέληση και δουλειά. Πολλή δουλειά. Το εργαστήρι μου έγινε σωστό ηφαίστειο. Στη φωτιά έδενα το χρυσάφι με το ασήμι κι έκανα πράγματα τόσο χρήσιμα και θαυμαστά, που έμοιαζαν στ’ αλήθεια θεϊκά…

Με τη σειρά Μυθολογικά Παραμύθια επιχειρείται μια καινούρια «ανάγνωση» των αρχαίων ελληνικών μύθων. Που δεν είναι παλιές χιλιοειπωμένες ιστορίες, αλλά συναρπαστικές αφηγήσεις μέσα από τις οποίες ξετυλίγονται όλες οι διαχρονικές ανθρώπινες περιπέτειες, οι φόβοι και οι χαρές που έχουν σημαδέψει κι ακόμη σημαδεύουν την ψυχή του ανθρώπου.