Το βιβλίο δεν είναι αντίστοιχα προκλητικό σαν τον «Εραστή της λαίδης Τσάτερλι» (αν και είναι λίγο) και δεν κέρδισε ποτέ την ίδια φήμη – αδίκως. Είναι ένα πιο βαθύ μυθιστόρημα, αποκαλυπτικό για τη φύση της ανθρώπινης αδυναμίας, για τις οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις, την ενηλικίωση. Είναι η ιστορία του Πολ Μορέλ που μεγαλώνει και προσπαθεί να γνωρίσει τη ζωή, αλλά είναι αδύνατον να απομακρυνθεί από τη μητέρα του. Όσο κι αν ερωτεύεται, όπως της λέει, δεν θα μπορούσε ποτέ να ανήκει σε κάποια κοπέλα. Ούτε θα μπορούσε να παντρευτεί. Η μητέρα του του λέει ότι δεν έχει ακόμη γνωρίσει την κατάλληλη και ο νεαρός Πολ απαντά ότι δεν θα τη γνωρίσει όσο εκείνη ζει. Την ίδια στιγμή κάπου στη Βιέννη ο Φρόιντ πανηγύριζε. Το βιβλίο τοποθετήθηκε ένατο ανάμεσα στα 100 καλύτερα βρετανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα στην περίφημη λίστα της Modern Library. Είναι το αριστούργημα του Λόρενς.