Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.
Δεν έχετε αγαπημένα προϊόντα
Πρέπει να συνδεθείτε για να εισάγετε αγαπημένα προϊόντα
Μενού
/s3.gy.digital%2Fmetaixmio%2Fuploads%2Fasset%2Fdata%2F25287%2Fepeteiako-logo-metaixmio_white2.png){kind=logo}
/s3.gy.digital%2Fmetaixmio%2Fuploads%2Fasset%2Fdata%2F25285%2Fepeteiako-logo-metaixmio_black1.png "metaixmio.gr"){kind=logo}
Αξιώθηκε να γίνει σύζυγος, μητέρα, βασίλισσα.
Η ζωή της μοιράστηκε απ’ τον πόλεμο ανάμεσα στην ευτυχία και την ατίμωση, στη χαρά και την ντροπή.
Ίσως να μην υπήρχε πιο επιτυχημένο όνομα απ’ αυτό που της έδωσαν: Ανδρομάχη. Μόνο που έγινε ένα λάθος: Ανδρωμάχη θα ’ταν το πιο σωστό. Γιατί δεν ήταν ένας ο άνδρας εκείνος με τον οποίο έδωσε τις μάχες της αλλά πολλοί. Άνδρες που τη λάτρεψαν και άλλοι που την κηλίδωσαν, αφήνοντας ανεξίτηλα στο κορμί και στην ψυχή της τα σημάδια τους.
Το χαμόγελο το βρήκε ξανά όταν πήγε να την κερδίσει η απελπισία.
Έσβησε ο ήλιος, πυκνώνει το σκοτάδι, πυκνώνουν και στο μυαλό οι εικόνες των προσώπων που σημάδεψαν τη ζωή μου. Άνδρες όλοι. Ο πατέρας, τα εφτά αδέρφια, ο Πρίαμος, ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας, ο Πηλέας… Αλλά και: Έκτορας, Αστυάνακτας, Νεοπτόλεμος, Πέργαμος, Μολοσσός, Πίελος, Έλενος, Κεστρίνος. Τους αγάπησα;… Άλλους απ’ αυτούς από ανάγκη, για άλλους η αγάπη ανάβλυζε αβίαστη από την καρδιά. Αυτοί είναι που βαδίζουν συνεχώς στη μνήμη μου, δικαιώνουν ή όχι τη ζωή μου, που τώρα εγώ την αρνούμαι.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Η Κυριακή Μπεϊόγλου, στο podcast «Συγγραφείς εκτός βιβλίων», συζητάει με τον Κώστα Ακρίβο με αφορμή το βιβλίο για το εκπαιδευτικό σύστημα, για το πώς ξεκίνησε η συγγραφική του καριέρα, για τις γυναίκες σήμερα.
Ακούστε το podcast.
ΑΝΡΩΜΑΧΗ η τραγική μυθική ηρωίδα που έφθασε στο σημείο να μην μπορεί να κάνει τίποτα απέναντι στις εντολές των Θεών και στις αποφάσεις τους. Μόνο με χέρι Θεού θα δεχόταν όλα αυτά που ήρθαν σαν τρικυμία στην ζωή της. Αγαπήθηκε πολύ και αγάπησε τον καλύτερο όλων μέχρι που έφθασε σε σημείο να μην μπορεί να κάνει τίποτα, ναι δεν μπορούσε από ένα σημείο και μετά να κάνει τίποτα απέναντι στα ορμητικά νερά που την πήραν και την χτύπησαν στα πιο άγρια και αιχμηρά βράχια. ΜΑΤΩΣΕ, ΠΟΝΕΣΕ, ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ.Η ζωή της την ένωσε με ανθρώπους που η ατίμωση και η ντροπή δεν κοκκίνιζε,αλλά ούτε και χαμήλωνε τα μάτια μπροστά στην χαρά και στην ευτυχία. Δέχτηκε αυτά που καμιά γυναίκα δεν θα δεχόταν, την τεράστια κτηνώδη δύναμη του αρσενικού και γεύτηκε τον σπόρο της ατίμωσης στο μεγαλείο!!!
Παρακαλώ συνδεθείτε για να στείλετε τα σχόλιά σας.
Με την πλούσια φιλολογική κατάρτιση και την εκπαιδευτική του εμπειρία, ο Κώστας Ακρίβος αποφασίζει να αναδιηγηθεί τη ζωή της Ανδρομάχης. Μένει πιστός στην Ιλιάδα, συλλέγει και ευρήματα από άλλες πηγές κι έτσι προσφέρει περισσότερα γεγονότα απ’ όσα κάποιος θα συναντήσει στο έπος του Ομήρου και μόνο. Με μια γλώσσα σύγχρονη, αλλά που διατηρεί την τραγικότητα των γεγονότων που καλείται να περιγράψει, η ίδια η Ανδρομάχη μας αφηγείται όσα έζησε και έπαθε.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση διαθέτει πάντα το προσόν του να καταφέρνει να ενεργοποιεί το συναίσθημα του αναγνώστη. Από αυτήν την άποψη, η Ανδρομάχη του Ακρίβου μπορεί να αποτελέσει ένα ουσιαστικό εργαλείο στα χέρια εκείνων των φιλολόγων που θέλουν οι μαθητές του Λυκείου να εισέλθουν στον κόσμο της Ιλιάδας χωρίς τα «αγκάθια» μιας αφήγησης που απαιτεί περισσότερο κάματο εκ μέρους τους. Ο Ακρίβος μένει πιστός στα όσα οι διάφορες πηγές μάς έχουν προσφέρει. Και πλησιάζει την ηρωίδα του κάτω από το σκίαστρο του ήδη διαμορφωμένου βιογραφικού της. Αποδέχεται τις αντιφάσεις των μύθων (π.χ. ο Νεοπτόλεμος δεν ήταν δυνατόν να βρίσκεται στο πάρσιμο της Τροίας μιας και μόλις δέκα χρόνια είχαν περάσει από τη γέννησή του). Για τον Ακρίβο η Ανδρομάχη -αυτή είναι η σύγχρονη ματιά που μας προσφέρει- είναι το θύμα μιας κοινωνίας που οι άνδρες καθορίζουν τη βιαιότητά της. Εξού και η αντικατάσταση του «ο» με το «ω» - Ανδρωμάχη. Όχι αυτή που μάχεται ως άνδρας, αλλά αυτή που είναι θύμα ανδρικών μαχών.
Ο Κώστας Ακρίβος, με την απόλυτα ισορροπημένη και στιβαρή του πένα, αποφασίζει να φέρει στο φως τη ζωή μιας γυναίκας που βίωσε την απόλυτη ευτυχία αλλά και τον απόλυτο πόνο. Φωτίζοντας τον εύθραυστο ψυχισμό της, ο συγγραφέας ακολουθεί τα βήματα της Ανδρομάχης αμέσως μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου και δίνει φωνή στη συντριβή της, την παραίτησή της, την εξαθλίωσή της, τον διαρκή εξευτελισμό της. Μια μητέρα, μια σύζυγος, μια βασίλισσα, υπομένει στωικά την ατίμωση και την ντροπή, παίρνει δύναμη από τις χαρές του παρελθόντος και αντιμετωπίζει με καρτερικότητα τις νέες συμφορές. Γιατί πάνω από όλα είναι μητέρα. Και ο ρόλος αυτός την υποχρεώνει να ψάχνει διαρκώς το φως της ελπίδας. Ένα μικρό αλλά συγκλονιστικό κείμενο.
Η «μάνα» της τραγωδίας. Η γυναίκα που καθορίστηκε εν πολλοίς από τους άντρες της ζωής της. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κώστας Ακρίβος βρίσκει σπάνια κοιτάσματα από την αρχαία ελληνική γραμματεία. Αυτή τη φορά στρέφει το βλέμμα του σε μια γυναικεία μορφή, την Ανδρομάχη, που κουβαλάει όλο το βάρος της αρσενικής επικυριαρχίας. Τριγύρω της κυκλοφορεί μια κουστωδία ανδρών. Ο Πρίαμος, ο Αχιλλέας, ο Έκτορας, ο Αστυάνακτας, ο Νεοπτόλεμος, ο Πέργαμος, ο Μολοσσός, ο Έλενος, ο Πίελος, ο Κεστρίνος. Όλοι τους της αφαιρούν κάθε ικμάδα χαράς και ζωής. Ετεροκαθορίζεται, ζει στη σκιά τους, τους αγαπάει, τους μισεί, τους αποδέχεται, υποτάσσεται αναγκαστικά. Μια σύγχρονη ματιά στους αρχαιοελληνικούς μύθους που εύκολα βοηθούν τον αναγνώστη να κάνει τις απαραίτητες αναγωγές στο σήμερα όπου τα δεινά της πατριαρχίας φαίνονται έκτυπα.
Copyright © 2023 metaixmio.gr | All Rights Reserved
