Μετά το επιτυχημένο πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα της, Για μια χούφτα βινύλια, n Χίλντα Παπαδημητρίου προχώρησε στην έκδοση του δεύτερου, όπου επίσης πρωταγωνιστούν ο εκκεντρικός αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος και n αδελφή του Τατιάνα. Η συγγραφέας γνωρίζει άριστα τα της μουσικής, κυρίως της ροκ, μα και τα παρασκήνια της ελληνικής δισκογραφίας. Αν, λοιπόν, στο προηγούμενο βιβλίο μιλούσε για τους δίσκους βινυλίου, τους συλλέκτες και τα πάθη τους, στο Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς αναφέρεται στις μεθόδους των δισκογραφικών εταιρειών και στις κόντρες των επαγγελματιών μουσικών. Ο αστυνόμος Νικολόπουλος, χοντρός, καλοφαγάς, λαίμαργος, εξαρτημένος από τη μητέρα του και μοναχικός, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει m δολοφονία του τραγουδιστή Απόστολου Μελισσηνού, κάπου στην Κρήτη. Στην υπόθεση, που εκτυλίσσεται το καλοκαίρι του 2007, όταν οι φωτιές κατέκαψαν την Πάρνηθα, εμπλέκονται n αδελφή του, ο γαμπρός του, ένας μουσικός, μια φίλη και μάνατζέρ του, ένας ιδιοκτήτης εταιρείας δίσκων, ένας σκύλος και μια γάτα. Ο Νικολόπουλος ανακρίνει αθώους και ενόχους και τελικά βρίσκει τον δράστη - έστω κι αν ο ίδιος νιώθει αποτυχημένος. Η ιστορία που αφηγείται η Παπαδημητρίου εκτυλίσσεται στα Χανιά και στην Αθήνα, ενώ είναι συχνές οι αναφορές στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, με τα συγκροτήματα και τους οπαδούς τους, μα και τις ιδεολογικές διαμάχες ανάμεσα στην ΚΝΕ και τον Ρήγα, καθώς και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Ο αναγνώστης, επιπλέον, μαθαίνει πώς ένας άσημος τραγουδιστής μπορούσε σε εποχές παχιών αγελάδων να γίνει γνωστός στο πανελλήνιο, να κάνει λεφτά, και να αποκτήσει εχθρούς οι οποίοι ευχαρίστως θα τον σκότωναν.

περισσότερα

Δεν μου ’χει τύχει να θέλω να παρουσιάσω ένα βιβλίο πριν καν το τελειώσω. Να που έγινε κι αυτό. Θέλω να προλάβω για να μην το χαρακτηρίσουν απλά σαν ένα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα. Γιατί ναι μεν και τους σκοτωμούς του έχει και την πλοκή και τους απαραίτητους αντικομφορμιστές και μη αστυνομικούς του αλλά έχει και πολλά άλλα. Αυτό είναι που λένε «παράθυρο στον κόσμο». Δεν τα λέω πολλά! Αλλά οι περιγραφές της Κρήτης με τόσο απλά λόγια σαν τις ματιές που ρίχνει κανείς από το παράθυρο του αυτοκινήτου, τα ακούσματα της μουσικής που σε κάνουν μετά να ψάξεις να τα βρεις, η ρακή που ρέει στο λαρύγγι σου, όλα αυτά μαζί σε κάνουν να πεις «Μπράβο, ρε Χίλντα. Τα κατάφερες πιο καλά κι απ’ τα Βινύλια». 

Δεν είναι ένα μουσικό βιβλίο με την τυπική έννοια, αλλά –όπως και το προηγούμενό της Για μια χούφτα βινύλια– ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Πώς τα φέρνει όμως έτσι η τύχη και ο ήρωάς της αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος μπλέκει με ιστορίες που έχουν να κάνουν με τη μουσική. Κι αν στο προηγούμενο μια πλούσια και σπάνια δισκοθήκη ήταν η κινητήρια δύναμη, τώρα έχουμε να κάνουμε με την ελληνική ροκ σκηνή, τα συγκροτήματα, τα προβάδικα, χωρίς φυσικά να απουσιάζουν οι αναφορές στη μουσική του εξωτερικού. Ελληνικό και ξένο ροκ, στίχοι τραγουδιών, αναφορές ονομάτων από συγκροτήματα, 90άρες Basf κασέτες με Ταξιαρχίες και Φατμέ, Εξάρχεια, Παγκράτι, Κολωνάκι και αθηναϊκοί δρόμοι, ένα ακόμη «συνωμοτικό» μυθιστόρημα από τη Χίλντα Παπαδημητρίου, που γράφει για τη «φυλή» της και πρέπει να ξέρεις τους κώδικες της ελληνικής και ξένης ποπ κουλτούρας για να το ευχαριστηθείς.

lifo.gr

pandoxeio.com

Ο αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος (Για μια χούφτα βινύλια) επιστρέφει. Ένας δολοφόνος, μια σφριγηλή αστυνομική πλοκή, αρκετή δόση μουσικοφιλίας, πρόσωπα που πάνε και έρχονται, η Αθήνα και η Κρήτη, κοινωνική κριτική, γλώσσα που τρέχει και δεν ασθμαίνει. Στο τέλος παρασύρεσαι και δεν σε νοιάζει ποιος ήταν ο κακός της ιστορίας.

περισσότερα

culturenow.gr

περισσότερα

lifo.gr