Τα Συντάγματα καθορίζουν το πολίτευμα: αφενός αναθέτουν αρμοδιότητες στα βασικά όργανα του Κράτους, διαγράφοντας τον τρόπο άσκησής τους, και αφετέρου κατοχυρώνουν ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Ο καθορισμός της κρατικής εξουσίας αποβλέπει στον περιορισμό του εκ φύσεως και έξεως αχαλίνωτου. Αλλά και η καταγραφή των ελευθεριών σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπεί: στον περιορισμό της ατίθασης εξουσίας που τείνει να ελέγχει όσο πιο πολύ μπορεί το πολύπτυχο της ατομικότητας και της συλλογικότητάς μας. Και η δική μας πρόταση αυτά ακριβώς τα ζητήματα πραγματεύεται: τα ζητήματα «Ελευθερία – Ισότης – Αδελφότης» (= Δημοκρατία – Κράτος Δικαίου – Κοινωνικό Κράτος). 
[…]
Τα συμπεράσματά μας τα καταγράψαμε ως ένα Σύνταγμα νέο που προσπαθεί δύο πράγματα: αφενός να αιμοδοτήσει τη δημοκρατική και κοινοβουλευτική μας παράδοση καθώς και την παράδοσή μας στο «κοινωνικό κράτος δικαίου» και αφετέρου να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς, αποτολμώντας τομές και δημιουργώντας παράλληλα ένα ασφαλές περιβάλλον για την ανάπτυξη και τις ελευθερίες μας, με αίσθημα εμπιστοσύνης στο Κράτος.