Ο Ρίχαρντ Οπενχάιμερ γεννήθηκε στο γύρισμα του αιώνα στο Βερολίνο. Είναι γόνος εβραϊκής οικογένειας και ο πατέρας του ήταν Πρώσος αξιωματούχος και πολύ περήφανος γι’ αυτό. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, με το που τελείωσε το σχολείο, ο Οπενχάιμερ κατετάγη εθελοντής καθώς θεώρησε πατριωτικό του καθήκον να πολεμήσει για την πατρίδα του. Μπορεί να κατάφερε να γυρίσει ζωντανός, όμως οι πολεμικές εμπειρίες καθόρισαν τις αντιλήψεις του και από εκεί και πέρα ανέπτυξε μια ενστικτώδη δυσπιστία απέναντι σε κάθε είδους μαζικό κίνημα και εθνικισμό.
Στα ταραχώδη χρόνια ανάμεσα στους δύο πολέμους, ο Οπενχάιμερ μπαίνει στο αστυνομικό σώμα. Το επάγγελμα αυτό του επιτρέπει να ικανοποιήσει τη δίψα του για περιπέτεια ενώ παράλληλα έχει μία σοβαρή απασχόληση. Στο διάστημα αυτό, ο Ερνστ Γκένατ στήνει ένα ειδικό τμήμα ανθρωποκτονιών στο Βερολίνο. Για πρώτη φορά, σύγχρονες και καινοτόμες μέθοδοι χρησιμοποιούνται στη μάχη κατά του εγκλήματος. Ο Οπενχάιμερ μεταφέρεται εκεί ως νέος και φιλόδοξος αστυνόμος, και σύντομα ο Γκένατ γίνεται μέντοράς του.
Με την άνοδο του αντισημιτισμού στα χρόνια του μεσοπολέμου, ο Οπενχάιμερ σιγά σιγά παραγκωνίζεται εξαιτίας του θρησκευτικού του υπόβαθρου. Όταν ο Χίτλερ παίρνει την εξουσία στη Γερμανία, όλοι οι εβραίοι αξιωματικοί τίθενται αναγκαστικά εκτός υπηρεσίας. Φυσικά και ο Οπενχάιμερ δεν μένει ανεπηρέαστος. Ο μόνος λόγος που δεν καταλήγει σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι ο γάμος του με την «Άρια» Λίζα. Παρόλο που οι σύζυγοι των λεγόμενων μεικτών γάμων είναι ακόμη συγκριτικά προστατευμένοι κατά τα πρώτα χρόνια της ναζιστικής κυριαρχίας, υφίστανται πολλών ειδών διακρίσεις. Για παράδειγμα, ο Οπενχάιμερ και η Λίζα αναγκάζονται να διαμείνουν σε ένα ειδικά σχεδιασμένο «εβραϊκό σπίτι», λαμβάνουν λιγότερα δελτία τροφίμων σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό κι επίσης ο Οπενχάιμερ επιτρέπεται να δουλέψει μόνο ως χειρώνακτας. Στο μεταξύ, οι γονείς του πεθαίνουν κι έτσι δεν γίνονται μάρτυρες των τραγωδιών. Η αδερφή του καταφέρνει να μεταναστεύσει από τη Γερμανία την πιο κατάλληλη στιγμή, καθώς ο σύζυγός της, μηχανικός στο επάγγελμα, βρίσκει δουλειά στην Ουρουγουάη. Ο Οπενχάιμερ για μεγάλο χρονικό διάστημα αφενός πίστευε ότι η πολιτική κατάσταση δεν θα μπορούσε να χειροτερέψει κι άλλο, και πέραν αυτού δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του μακριά από το Βερολίνο. Όταν τελικά θα επιχειρήσει να διαφύγει στο εξωτερικό είναι ήδη πολύ αργά, και τα εμπόδια για το εγχείρημα, νομικά και οικονομικά, ανυπέρβλητα. Βρίσκεται πια για τα καλά παγιδευμένος στη ναζιστική Γερμανία.

Το 1939, ο Χίτλερ εισβάλλει στην Πολωνία και ξεσπά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην αρχή οι Εθνικοσοσιαλιστές πανηγυρίζουν τη μία νίκη μετά την άλλη. Φαινομενικά ανίκητοι, σαρώνουν τη γειτονική Ευρώπη με τον πόλεμο-αστραπή και εγκαθιστούν την τυραννία τους στο εξωτερικό. Η εκστρατεία του Χίτλερ στη Ρωσία είναι αυτή που θα οδηγήσει σε μια κρίσιμη καμπή τα πράγματα. Τα γερμανικά στρατεύματα θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν και εφεξής να κινηθούν αμυντικά. Την ίδια στιγμή, οι Σύμμαχοι εξαπολύουν βομβαρδισμούς μεγάλης έκτασης μετά τις αεροπορικές επιδρομές των Γερμανών στη Βρετανία. Εκτός από τους στρατιωτικούς στόχους, οι μεγάλες γερμανικές πόλεις γίνονται ερείπια και στάχτη.

Μέσα σε αυτή την απελπιστική συγκυρία, δίνεται στον Οπενχάιμερ η ευκαιρία να συμμετάσχει στην έρευνα μιας εξαιρετικά εκρηκτικής υπόθεσης. Ένας αδίστακτος δολοφόνος σκοτώνει γυναίκες στα ερείπια της πόλης του Βερολίνου. Οι Εθνικοσοσιαλιστές προσπαθούν να συγκαλύψουν τις πράξεις του. Το ηθικό του πληθυσμού είναι ήδη πεσμένο και οι φήμες για έναν κατά συρροή δολοφόνο θα αποτελέσουν μια εξαιρετικά άσχημη προπαγάνδα στην επισφαλή αυτή κατάσταση, καθώς ο Χίτλερ και οι ακόλουθοί του ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να υπάρχει έγκλημα στην τέλεια κοινωνία τους. Δυστυχώς, σχεδόν όλοι οι εγκληματολόγοι με την απαιτούμενη προϋπηρεσία βρίσκονται στο μέτωπο. Ο Οπενχάιμερ μπορεί να είναι εβραίος, όμως έχει το υπόβαθρο που χρειάζεται για τη σύλληψη ενός δολοφόνου, καθώς όταν ήταν νεαρός αστυνομικός είχε εμπλακεί στη σύλληψη του διαβόητου κατά συρροή δολοφόνου Καρλ Γκρόσμαν. Μετά από αρκετές αποτυχίες, ο λοχαγός Φόγκλερ, ο οποίος έχει αναλάβει την υπόθεση, απελπισμένος και χωρίς άλλη επιλογή, θα εμπλέξει τον Οπενχάιμερ στην έρευνα.

Εκείνος χρησιμοποιεί την ελευθερία που κερδίζει κατά τη διάρκεια της έρευνας για να διασφαλίσει την περεταίρω επιβίωσή του. Η προσπάθειά του να διαφύγει στο εξωτερικό αποτυγχάνει, με τη βοήθεια όμως της προστάτιδάς του, Χίλντε φον Στράχβιτς, καταφέρνει να εξαφανιστεί και να αποκτήσει ψεύτικη ταυτότητα μετά την έρευνα. Η Χίλντε μισεί το ναζιστικό καθεστώς και βοηθάει αντιρρησίες και κρυμμένους εβραίους. Ο Οπενχάιμερ, που αρχικά είχε υποστεί τις διακρίσεις κατά των Εβραίων, τώρα έχει να αντιμετωπίσει τις βίαιες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι Εθνικοσοσιαλιστές για να καταπνίξουν την οποιαδήποτε αντίσταση του ίδιου του λαού τους. Ως υποτιθέμενος Άριος, αναγκάζεται να υπηρετήσει στη Volkssturm, τον τελευταίο στρατό του Χίτλερ, που απαρτίζεται από γέρους και άρρωστους καταδικασμένους σε μια βέβαιη ήττα. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει είναι να εξαφανιστεί και πάλι και να περιμένει στην κρυψώνα του το τέλος του πολέμου.