Η Άννα Ιορδανίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris VII της Γαλλίας. Το 1982 έγινε κάτοχος του διπλώματος DEA και το 1985 του Doctorat Troisieme cycle Γλωσσολογίας. Στη διδακτορική της διατριβή εξετάζεται η μετοχή σε σχέση με τις επιβιώσεις της διγλωσσίας στα νέα ελληνικά.

Από το 1990 διδάσκει τα μαθήματα της Νεοελληνικής Γλώσσας και της Γλωσσολογίας και Διδασκαλίας της γλώσσας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών (ως Καθηγήτρια από το 2009).

Η ερευνητική και συγγραφική της δραστηριότητα αφορά κυρίως θέματα διδασκαλίας της γλώσσας, θέματα κοινωνιογλωσσολογίας και λεξικογραφικές περιγραφές της νέας ελληνικής. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, Τα ρήματα της νέας ελληνικής, το Λεξικό λόγιων εκφράσεων της σύγχρονης ελληνικής και το Λεξικό του Δημοτικού (μαζί με την Ά. Βακαλοπούλου) και ως επιστημονική επιμελήτρια τον Οδηγό της νεοελληνικής γλώσσας (2 τόμοι), τις Επικοινωνιακές διδακτικές προτάσεις για το γλωσσικό μάθημα στο δημοτικό σχολείο (μαζί με την Ά. Φτερνιάτη) και τον Θησαυρό συνωνύμων και αντιθέτων της νέας ελληνικής.