«ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ»

27/10/2021

«ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ»

Στο νέο της μυθιστόρημα η Χριστίνα Πουλίδου μάς συστήνει μια γενιά που οραματίζεται το μέλλον της αλλιώς και αναζητά μια πυξίδα για να μην πάρει λάθος πορεία.

Το καλοκαίρι του ’15 στο σπίτι μας στη Σύρο φιλοξενούσαμε δυο ζευγάρια φίλων μας Δανών, που είναι ηλικιακά μεγαλύτεροί μας. Παρατήρησα λοιπόν ότι πολύ συχνά έχτιζαν τον λόγο τους κατά τρόπο που η κατάληξή του οδηγούσε σε μια έκρηξη γέλιου. Tότε συνειδητοποίησα ότι στις δικές μας παρέες είχε πέσει ένα πέπλο κατήφειας και πως, αν και νεότεροι, γελούσαμε αραιά και πού. Συχνά αναστενάζαμε. Στις κουβέντες μας επανέρχονταν τα ίδια θέματα – οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η ανεργία των παιδιών, τα ζόρια της επιβίωσής μας. Ξανά και ξανά καταφεύγαμε στα «αν» της ιστορίας – αν είχαμε μείνει έξω μετά το μεταπτυχιακό μας, αν είχαμε πουλήσει το σπίτι όταν μας πρόσφεραν καλά λεφτά, αν είχαμε κάνει ιδιωτική ασφάλιση όταν μπορούσαμε, αν είχαμε τολμήσει να αλλάξουμε δουλειά…

Στο νέο μου βιβλίο Χωρίς πυξίδα περιγράφω αυτήν ακριβώς τη δύσκολη καθημερινότητα, σε συνάρτηση με την αστάθεια του ευρύτερου περιβάλλοντος. Στη μυθοπλασία μου, η Ευρώπη ταλαντεύεται, η Σένγκεν φυλλορροεί, η ακροδεξιά αποκτά ερείσματα, μια κρίση με την Τουρκία αποφεύγεται την τελευταία στιγμή, ενώ οι ήρωές μου –δημοσιογράφοι στην αριστερή εφημερίδα «Πυξίδα»– προσπαθούν να διαχειριστούν την αξιολόγηση της επικαιρότητας, τις διαφωνίες τους, αλλά και τα δικά τους, προσωπικά προβλήματα.

Ο συνεπής φιλοευρωπαίος Μορφίδης που ζει με τη μοναξιά του, ο αντιεξουσιαστής Θοδωρής που έρχεται αντιμέτωπος με τα διλήμματα της ζωής, ο αντι-ευρωπαίος Μπάρκας που διαχειρίζεται τις αντιφάσεις του, ο ισορροπιστής Πάλλης που βαρύνεται με σοβαρά προσωπικά προβλήματα, η αγωνίστρια Νίκη («μια λάντζα είναι η καθημερινότητά μου» σκέφτεται), η στοργική και ευαίσθητη Νουνού, ο Ούγγρος μουσαφίρης Μπέλλα, η Αγγλίδα συνάδελφος Μπρέντα μεταφέρουν ψηφίδες απ’ τα βιώματά μας σε τούτες τις ιδιαίτερες δύο δεκαετίες διαμορφώνοντας τελικά τον καμβά του μυθιστορήματος. Ωστόσο, αναπάντεχα γεγονότα επιβάλλουν επαναξιολογήσεις, νέες ιεραρχήσεις, υφαίνουν νέες συντροφικότητες και ξάφνου εμφανίζεται η «μαγική εικόνα» μιας νέας σύνθεσης. Γιατί συνήθως στη ζωή οι δυσκολίες και τα προβλήματα γεννούν τη σοφία της πείρας.

Χριστίνα Πουλίδου

Σχετικά βιβλία