Όταν ο μεσαίος αδελφός της οικογένειας Μπράιτ, ο Κάμερον, βρίσκεται νεκρός από τη ζέστη και την αφυδάτωση στις παρυφές της πιο αδυσώπητης ερήμου του Κουίνσλαντ, οι λιγοστοί κάτοικοι της αραιοκατοικημένης περιοχής μένουν εμβρόντητοι. Γιατί εγκατέλειψε την ασφάλεια του κλιματιζόμενου αυτοκινήτου του και βάδισε προς τον βέβαιο θάνατο αυτός ο έμπειρος και σκληραγωγημένος ντόπιος, που γνώριζε άριστα την περιοχή και τους κινδύνους της; Ο ανεξήγητος θάνατος του Κάμερον σοκάρει βίαια την οικογένειά του, τη σύζυγό του Ίλσε και τα δύο κοριτσάκια του, τη μητέρα του Λιζ και τα δύο αδέλφια του, τον Νέιθαν και τον Μπαμπ. Ο μεγαλύτερος αδελφός Μπράιτ, ο Νέιθαν, υποχρεώνεται να λησμονήσει για λίγο τα δικά του βασανιστικά αδιέξοδα και, παραβλέποντας τον εξοστρακισμό που του έχουν επιβάλει οι κάτοικοι της Μπαλαμάρα, να προσπαθήσει να κατανοήσει τους λόγους αυτού του απονενοημένου διαβήματος. Επειδή, ελλείψει άλλων στοιχείων, οι πάντες φαίνεται να πιστεύουν ότι ο Κάμερον βάδισε προς τον θάνατο οικειοθελώς.
Ακολουθώντας την πορεία του Νέιθαν προς την αλήθεια, εμείς οι αναγνώστες θα νιώσουμε την κάψα της κόκκινης ερήμου να μας τσουρουφλίζει, την άμμο να χώνεται στα ρούχα μας, τον πανικό που μπορεί να δημιουργήσουν οι αχανείς εκτάσεις. Θα συνειδητοποιήσουμε πόσο σκληρή παραμένει η ζωή στις αγροτικές ερημιές της τελευταίας ηπείρου που κατακτήθηκε από τον άνθρωπο, θα μάθουμε πώς γίνεται να πλημμυρίζουν τα ποτάμια και να καλύπτουν τεράστιες εκτάσεις χωρίς να πέφτει ποτέ ούτε σταγόνα βροχής. Και θα αποδεχτούμε ξανά την ασημαντότητα του σύγχρονου ανθρώπου μπροστά στη φύση. Η Χάρπερ μάς θυμίζει παράλληλα πόσο ξένοι μπορεί να είναι οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι, πόσο ανελέητα μας καταδιώκει το παρελθόν και τα λάθη μας, για να καταλήξει στην υπέρτατη αξία που έχει η συγχώρεση.
Αφού μας μύησε στην ασφυκτική Ξηρασία της Κιβάρα και στην κλειστοφοβική τροπική Άγρια φύση, η Τζέιν Χάρπερ εστιάζει τώρα στην καυτή και φονική έρημο του Κουίνσλαντ, στη βορειοανατολική Αυστραλία, όπου παρακολουθεί τη σκληρή ζωή των μεγάλων κτηνοτρόφων, οι οποίοι ζουν χαμένοι και ξεχασμένοι στη μέση του πουθενά. Διαφεντεύοντας εκτάσεις ανάλογες μικρών ευρωπαϊκών χωρών, οι ντόπιοι μαθαίνουν ότι η ανθρώπινη αλυσίδα οφείλει να διαφυλάσσει τους κρίκους της, αφού στην κόκκινη έρημο ένας άνθρωπος μόνος είναι καταδικασμένος σε βέβαιο θάνατο. Ωστόσο, μας λέει η συγγραφέας, οι άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι στις μικρές κακίες τους, στη βία και την έλλειψη συμπόνιας, στη σιωπή μπροστά στο Κακό που μπορεί να στοιχίσει πολλές αθώες ζωές. Ανακατεύοντας θρύλους και ιστορίες φαντασμάτων από τη ζωή των πρώτων αποίκων, η Χάρπερ αφηγείται μια ιστορία οδύνης, άρνησης και οικογενειακής βίας, στην οποία η κάθαρση φτάνει στις τελευταίες σελίδες. 
Ήδη από το πρώτο της βιβλίο, την Ξηρασία, η Τζέιν Χάρπερ κατάφερε να βάλει την Αυστραλία στον χάρτη της αστυνομικής λογοτεχνίας. Αφήνοντας στην άκρη τις μεγαλουπόλεις και τον δυτικό τρόπο ζωής, εστίασε στις φυσικές ιδιαιτερότητες που επικρατούν στους Αντίποδες. Κι ενώ στα δύο προηγούμενα βιβλία της, ίσως μπορούσαμε να συλλάβουμε τη σημασία της ξηρασίας στην αγροτική ζωή ή τον τρόμο που μπορεί να προκαλέσει το άγριο τροπικό δάσος σε όποιον χαθεί εντός τους, στο τρίτο της βιβλίο εισάγει μια ασύλληπτη παράμετρο: το αχανές τοπίο που απλώνεται αμόλυντο από την ανθρώπινη παρουσία για χιλιάδες στρέμματα. Όταν ο πιο κοντινός σου γείτονας απέχει τρεις ώρες με το αυτοκίνητο, η μοναξιά, η σιωπή, η άμμος και τα κόκκινα βράχια μπορούν να σε τρελάνουν, να σε ρουφήξουν και να σε καταπιούν. Όλα αυτά κάνουν τον Χαμένο ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ, μια αγωνιώδη αστυνομική ιστορία που ενώ διατηρεί το whodunit, αποκτάει ενίοτε μεταφυσικές διαστάσεις. Τα ουρλιαχτά στην έρημο προέρχονται από τα τσακάλια ή από τα χαμένα παιδιά; Οι τάφοι που απαντώνται στην έρημο περιέχουν πράγματι κάποιο πτώμα; Και πώς μπορείς να ζητήσεις βοήθεια από την αστυνομία, όταν ένας αστυνομικός επιτηρεί μόνος του μια περιοχή σαν την Ουαλία;
Χίλντα Παπαδημητρίου