Ο Κωστής, ο πρωταγωνιστής του νέου βιβλίου της Στέργιας Κάβαλλου Ο Κωστής και οι χαμένες λέξεις της σειράς «Ιστορίες που ζεις δυνατά», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, αναγκάζεται να μεταναστεύσει στην Αβινιόν εξαιτίας της δουλειάς του μπαμπά του. Η συγγραφέας επιβιβάζεται και αυτή στο αεροπλάνο για να διαδώσει την ιστορία του νεαρού πρωταγωνιστή όχι στη Γαλλία αλλά σε δύο ακόμα ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένα η Στέργια και ο Κωστής θα επισκεφθούν δύο ελληνικά σχολεία του εξωτερικού, στο Μπράιτον της Μ. Βρετανίας και στο Άμστερνταμ.

Πιο αναλυτικά:

• στο Μπράιτον, το Σάββατο, 19 Ιανουαρίου 2019, στις 11 το πρωί και στις 12 το μεσημέρι, στον χώρο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αγίας Τριάδας (Carlton Hill, BN2 0GW, Brighton)
• στο Άμστερνταμ, το Σάββατο, 2 Φεβρουαρίου 2019, στη 1 το μεσημέρι, στον χώρο του Ελληνικού Σχολείου του Amsetlveen (Wijkcentrum “De Meent" Orion 3 1188 AM Amstelveen).

Η συγγραφέας θα βρεθεί εκεί για να διηγηθεί τη ζωή του 11χρονου Κωστή που αλλάζει μέσα σε ένα καλοκαίρι, αφού από κάτοικος Παγκρατίου γίνεται κάτοικος Αβινιόν. Ο οδοντίατρος μπαμπάς του πιστεύει ότι στη Γαλλία θα είναι καλύτερα για όλη την οικογένεια και έτσι μετακομίζουν.

Ο Κωστής, που δε θέλει µε τίποτα να αφήσει το δωµάτιό του, τους συµµαθητές του και τους φίλους από τη γειτονιά, θα προσπαθήσει να πολεµήσει το κακό που τον βρήκε. Αφού δεν καταφέρνει όµως να αλλάξει την κατάσταση και η αναχώρηση από το Παγκράτι γίνεται πραγµατικότητα, θα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που φοβάται περισσότερο είναι να µη χάσει τις λέξεις του. Τις δικές του ελληνικές λέξεις… Κι έτσι επινοεί ένα παιχνίδι συγγραφής, το οποίο απλώνεται σε όλη την πόλη.

Εκτός από την αφήγηση της ιστορίας, θα ακολουθήσουν ελεύθερη συζήτηση, δημιουργική χειροτεχνία, θεατρικό παιχνίδι και ασκήσεις δημιουργικής γραφής.

Διαβάστε ΕΔΩ ποια είναι η Στέργια Κάββαλου.

Παρακάτω μας εξηγεί τι την παρακίνησε για να γράψει αυτή την ιστορία:

«Τον Κωστή δεν τον ξέρω καιρό. Αυτό που ήξερα καιρό τώρα είναι ότι ήθελα να γράψω την ιστορία μιας οικογένειας που φεύγει από την Ελλάδα αναζητώντας αυτό το “κάτι καλύτερο” σε μια άλλη χώρα. Διάλεξα έναν ευρωπαϊκό προορισμό, γιατί δεν ήθελα ο νέος τους τόπος να είναι και στην άλλη άκρη της Γης. Διάλεξα τη Γαλλία, γιατί εκεί έχω μείνει και για να πούμε και την αλήθεια εκεί έχω νιώσει μπερδεμένη γλωσσικά. Και δεν ήμουν παιδί, ήμουν μετά τα 20.
Όταν ζούσα εκεί, σκεφτόμουν, μιλούσα και διάβαζα στα γαλλικά. Όταν ερχόμουν πίσω, όλα τα παραπάνω τα έκανα στα ελληνικά. Δεν είχα βρει τρόπο να συνδυάσω μέσα μου τις λέξεις.
Έχοντας πλέον τις καλύτερές μου φίλες σε Λονδίνο, Ελσίνκι και Νέα Υόρκη και βλέποντας ότι όλο και περισσότερες οικογένειες παίρνουν το ρίσκο, έβαζα πάντα τον εαυτό μου στη θέση των παιδιών. Και ένιωθα φόβο. Ότι να χάσω τις βαλίτσες μου στο αεροδρόμιο είναι ok, αλλά το να χάσω τις λέξεις μου θα ήταν καταστροφή μεγάλη. Και κάπως έτσι γνώρισα σιγά σιγά τον Κωστή που φάνηκε λιγότερο μπερδεμένος απ’ ό,τι εγώ και σκέφτηκε το πιο cool παιχνίδι συγγραφής απλώνοντας τις λέξεις του σε όλη την Αβινιόν».