Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.
Δεν έχετε αγαπημένα προϊόντα
Πρέπει να συνδεθείτε για να εισάγετε αγαπημένα προϊόντα
Στη βραχεία λίστα για το βραβείο Μυθιστορήματος 2019 του περιοδικού «Ο Αναγνώστης»
Αθήνα, Σεπτέµβριος 2013: ο 15χρονος Νάσος, ο πιο χαρισµατικός µαθητής του γυµνασίου, δεν εµφανίζεται την πρώτη µέρα στο λύκειο. Ο µόνος που δεν αποδέχεται την εξαφάνιση του παιδιού, µε το οποίο τον συνδέουν πολλά περισσότερα από το πάθος τους για την Ιλιάδα, είναι ο φιλόλογός του Αργύρης Σταυρινός.
Κι ενώ στην πόλη αθροίζονται τα θύµατα ενός ασίγαστου κοινωνικού πολέµου, ο Αργύρης θα βρεθεί µπροστά σε ένα κουβάρι από πολλαπλά νήµατα που τον οδηγούν άλλοτε σε νυχτερινές περιπλανήσεις στα στενά του Κολωνού κι άλλοτε αντιµέτωπο µε τα φαντάσµατα µιας οδυνηρής προσωπικής ήττας.
Πού όµως τελειώνει το ατοµικό τραύµα και πού αρχίζει το συλλογικό; Πόσος «ηρωικός κόσµος» χωράει στην παρωδία της ελληνικής καθηµερινότητας; Κι αν η αγάπη είναι «το κοινότερο νόµισµα», γιατί είναι τόσο δύσκολο να το αποκτήσουµε;
Ένα ατέλειωτο καλοκαίρι απλωνόταν µπροστά του, ένα καλοκαίρι, κι αυτό ήταν το χειρότερο, που θα κατέληγε σε ένα φθινόπωρο χωρίς εκείνον στην τάξη του, χωρίς το βάλσαµο της καθηµερινής τους συνύπαρξης, χωρίς το πρόσωπό του, σοβαρό, καθαρό, όµορφο, να τον αντικρίζει µόλις λίγα µέτρα µακριά του, χωρίς τη φωνή του, αυτή την αργή, µετρηµένη φωνή µε την παράξενη προφορά, που συνόψιζε για εκείνον την ανθρώπινη χάρη και τη θεία δικαιοσύνη.
Παρακολουθήστε το βίντεο με τον συγγραφέα όπου μιλάει για το νέο του βιβλίο.
Παρακαλώ συνδεθείτε για να στείλετε τα σχόλιά σας.
Από τα πιο συζητημένα μυθιστορήματα των τελευταίων μηνών. Υπάρχουν, άραγε, συνάφειες ανάμεσα στα μεγάλα έπη (εν προκειμένω την Ιλιάδα) και τη σημερινή άνυδρη εποχή; Γίνεται να μιλήσει ένας συγγραφέας για το τώρα δίχως να πέφτει το μυθιστόρημά του στον λάκκο της επικαιρικότητας; Ο Κατσουλάρης παίρνει αφορμή από την εξαφάνιση ενός μαθητή, του Νάσο Γκέτσου, ενός παιδιού με σπάνιο ταλέντο, και από τη σχέση που είχε αναπτύξει με τον καθηγητή του, για να μας μιλήσει για κάτι πολύ ευρύτερο. Θα έλεγε κανείς πως η Αθήνα είναι αυτή που ενώνει όλα τα επιμέρους στοιχεία. Στο βάθος μαίνεται η σύγκρουση νεοναζιστών και αντιεξουσιαστών, αλλά και η προσφυγική κρίση. Η «πόλις» είναι αυτή που φέρει έκτυπα όλα τα σημάδια της κατάπτωσης. Τα κλέη του παρελθόντος έχουν εξαφανιστεί προ καιρού. Ενδιαφέρουσα και ζωτικής σημασίας είναι η «παρουσία» της Ιλιάδας στο μυθιστόρημα μέσω του φιλόλογου Αργύρη Σταυρινού, τη στιγμή που αναζητεί τον εξαφανισμένο αλβανό μαθητή του. Ίσως ένα από τα ελάχιστα μυθιστορήματα που μιλούν για την περιώνυμη κρίση δίχως να στέκονται με ρηχότητα σ’ αυτήν, αλλά να αναδεύουν τα υπόγεια κύματα της ελληνικής ιστορίας με τρόπο βαθύ και ενίοτε ποιητικό.