Tον Σάκη Σερέφα τον γνωρίζουμε ως πεζογράφο, ποιητή, θεατρικό συγγραφέα και μεταφραστή. Λίγοι όμως γνωρίζουν την ιδιότητά του ως δυνατού συγγραφέα παιδικών βιβλίων, που μάλιστα έχεις την εντύπωση ότι είναι η κρυφή του αγάπη. Ο Σερέφας εδώ καταπιάνεται μ’ένα θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την παιδική λογοτεχνία τον τελευταίο καιρό, το bullying. Είχαμε ανέκαθεν σχολικό εκφοβισμό και παλιότερα τα παιδιά που μας τρομοκρατούσαν στο σχολείο τα λέγαμε «νταήδες», θυμάστε; Ο Σερέφας λοιπόν λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους, χρησιμοποιώντας απενοχοποιημένα τις λέξεις της καθομιλουμένης αργκό, που μόνο τους ψευτοπολιτικά ορθούς θα ξενίσουν. Θα ’λεγες πως παίζει ακόμα και με το όνομα του μικρού του ήρωα, που είναι ζωντανός, αναγνωρίσιμος, τον αντιπαθείς και τον αγαπάς μαζί. Μέσα από μια ιστορία, όπου κάθε άλλο παρά σου κουνάει διδακτικά το δάχτυλο, ο συγγραφέας του Μήπως είμαι βλάκας; λυτρώνει στο τέλος τον ήρωά του, γιατί το βλέμμα και οι προθέσεις του είναι ανθρωποκεντρικές.