no14me.blogspot.com

ATHENS VOICE

www.liberal.gr

www.diastixo.gr

BOOK PRESS

debop.gr

www.literature.gr

Άρθρο

Η ΑΥΓΗ

Ένα ρομάντσο μεταξύ δύο ερωτευμένων σε δύσκολες εποχές. Ο τίτλος είναι δίσημος. Αδελφικό είναι ένα χωριό στις Σέρρες, αλλά το μυθιστόρημα παραπέμπει και στην αγάπη για τον αδελφό. Ο Γιώργος Μελισσινός και η Μάρω Αμπατζή ζουν χωριστές ζωές ως νέοι. Οι τροχιές τους δεν έχουν συναντηθεί ακόμη. Ο Γιώργος την έχει ερωτευτεί από μακριά. Μοναχικός ο ίδιος την παρακολουθεί ως φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει κι αυτός, αλλά δεν τολμάει να την πλησιάσει. Ο Γιώργος θα επιδιώξει και θα διοριστεί στο νοσοκομείο του Αδελφικού. Στόχος να αποκαθάρει τις ενοχές του για ένα αποτυχημένο χειρουργείο και να αναστοχαστεί πάνω στο αβέβαιο μέλλον του. Η Μάρω θα εργαστεί στην Αθήνα ως διορθώτρια σε εφημερίδα και θα βρεθεί σύντομα με ένα παιδί χωρίς πατέρα. Η επιστροφή στο χωριό της θα είναι μια προσπάθεια να επιστρέψει στον τόπο που την καθόρισε και να αναμετρηθεί με το παρελθόν που αναπόφευκτα πιέζει το μέλλον της. Η σχέση των δύο  θα αναπτυχθεί αργά, βασανιστικά, μέσα από παλινωδίες και χασματικά συναισθήματα. Κυρίαρχο μοτίβο στη ζωή και των δύο η μουσική και κορυφαία στιγμή ο θάνατος του Ντέιβιντ Μπόουι. Η ιστορία αναπτύσσεται μέσα από τις προσωπικές ματιές του κάθε ήρωα σε ξεχωριστά κεφάλαια. Η ματαίωση (νεανική αρρώστια), η μνήμη (σε θραύσματα), η μουσική (η ποπ κουλτούρα του ’90), η ποίηση (καταραμένη), η απώλεια (ο ποιητής, ο ασθενής, ο αδελφός), τα τοπόσημα (της Θεσσαλονίκης), η αποτυχία (οδυνηρή), η μητρότητα (καθοριστική) είναι τα θέματα της Β.Τζ. αλλά εκείνο που την απογειώνει είναι η βαθιά ενσυναίσθηση της κατάστασης των δύο παιδιών και επιπλέον ο ρυθμός και ο λόγος ή αλλιώς αυτό που θα λέγαμε με τον αμφισβητούμενο όρο «λογοτεχνικότητα».

intownpost.com

Η ΕΠΟΧΗ

Η δεκαετία του ’90, το χωριό Αδελφικό στις Σέρρες, η Μάρω, ο Μελισσινός και οι αρχάριοι στον έρωτα. Το νέο μυθιστόρημα της Βάσιας Τζανακάρη κάνει μια ώριμη βουτιά στο παρελθόν που πάντα θα είναι παρόν στη ζωή των ανθρώπων. Εν προκειμένω: των δύο βασικών ηρώων. Το «Αδελφικό» είναι μια μπαλάντα για τα χαμένα, ένα τραγούδι για τα αποδημητικά πουλιά. Είναι από εκείνα τα μυθιστορήματα που πρώτα τα έχεις ζήσει κι ύστερα τα διαβάζεις ή αν δεν τα έχεις ζήσει, τα διαβάζεις σαν να ζεις. Η Μάρω και ο Μελισσινός συναντιούνται στο Αδελφικό, ένα χωριό των Σερρών, αν και θα μπορούσαν να είχαν γνωριστεί χρόνια πριν, για να ενώσουν τις απώλειές τους. Και οι δύο τους προσπαθούν να περπατήσουν ξανά τη βάτο της ζωής γνωρίζοντας πλέον ότι το να καίγεσαι είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι αρχάριοι στον έρωτα και τη συνάφεια και ως τέτοιοι πορεύονται. Με τα λάθη και τα πάθη τους. Ο καθένας τους κουβαλάει ένα βουνό στην πλάτη του. Ένα παρελθόν που δεν γίνεται να αποκρυφτεί. Ένα ώριμο μυθιστόρημα, βαθύτατα ανθρώπινο, πλημμυρισμένο από τους απόηχους της δεκαετίας του ’90 (μουσικές, μπαρ, ρούχα, τρόπος ζωής).

Κουλτουρόσουπα

Συνέντευξη